Extreme Ways...

Moby, Extreme Ways....

Μαύρο χρήμα και … σκυλάδικα.

Σε περισσότερα από 3 δισ. ευρώ το χρόνο ανέρχονται οι απώλειες εσόδων για τα κρατικά ταμεία από τη φοροδιαφυγή της νύχτας, σύμφωνα με υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου οικονομικών.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Έθνους της Κυριακής ο Γιάννης Στουρνάρας έχει δώσει σαφείς εντολές σε ΣΔΟΕ και γενική γραμματεία Δημοσίων Εσόδων εκτός απο τα λουκέτα να γίνουν κι εκτεταμένοι έλεγχοι πόθεν έσχες καθώς και άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών.

Οι έλεγχοι θα αφορούν κατά κύριο λόγο ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων αλλά και καλλιτέχνες.

Δυο κόσμοι σε έναν.

Ή αλλιώς: Η βλακεία πάει σύννεφο.

Έχω έναν συνάδελφο, που είναι περίπτωση.

Πραγματικό κόσμημα για τη θέση του.

Πρόκειται για έναν από αυτούς τους νέους Έλληνες, που έχουμε να λέμε για το πόσο καταρτισμένοι και πόσο μορφωμένοι είναι σε σχέση με όλους εμάς τους παλιότερους.

Ο συγκεκριμένος (thirty something) είναι φυσικός, με μεταπτυχιακό και με διδακτορικό παρακαλώ.

Και εκτός από τα αγγλικά και τα γερμανικά του, έχει και ένα πτυχίο από την Πάντειο, διότι ήθελε, λέει, να έχει και μια θεωρητική κατάρτιση!

Μιλάμε για αστέρι.

Που όμως προχθές, όπως προέκυψε επάνω στη κουβέντα, δεν γνώριζε ποιος είναι ο …. Jim Morrison!

Ναι, αυτός που γαλούχησε γενιές και γενιές…

Και όχι μόνο δεν τον είχε ακουστά, αλλά δεν είχε ακουστά καν τους Doors, ή έστω κάποιο τραγούδι τους.

Καλωσήρθατε στη κόλαση.

Ή μάλλον δεν είναι ακόμα κόλαση. Τώρα θα γίνει.
Ας πάμε όμως πρώτα λίγο πίσω στο χρόνο, έτσι για σκηνικό.

Αρκετά πίσω.

Στη γενιά της Χρεοκοπίας του 1893.

Αυτή ήταν η γενιά που έφτασε να καταρρεύσει τη χώρα, διορίζοντας και δίνοντας πρόσοδο στους πελάτες του συστήματος, τσακίζοντας το δημόσιο ταμείο.

Με τη χρεοκοπία, απέλυσαν το ένα τρίτο όσων δούλευαν στο δημόσιο, πετσόκοψαν τις παχυλές συντάξεις και ξεκίνησαν την ανάκαμψη.

Ακολούθησε η γενιά των Βαλκανικών πολέμων, η οποία έφτιαξε την Ελλάδα ξανά δυνατή, και με όραμα την απελευθέρωση των συμπατριωτών τους, τη μεγάλωσαν στη σημερινή της έκταση.

Τέτοιες μέρες πριν από 70 χρόνια…

Παράλληλα με τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και τα αντίποινα των Γερμανών σε όλη την Ελλάδα αναπτυσσόταν η τρομοκρατία στις πόλεις.

Tα λεγόμενα μπλόκα γίνονταν κυρίως σε συνοικίες-προπύργια της ΕΑΜικής αντίστασης με βαθιές ιδεολογικές ρίζες που αποτελούσαν τους βασικούς στόχους των αντιΕΑΜικών δυνάμεων. 

Στόχος ήταν η εξόντωση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και η σύλληψη ομήρων για τα γερμανικά στρατόπεδα εργασίας.

Ο ρόλος του «κουκουλοφόρου» στα μπλόκα ή του ένοπλου τμήματος δεν εξαντλούνταν μόνο στην κατάδοση αλλά ήταν και επιχειρησιακός.

Σ’ αυτή την περίπτωση οι συλλήψεις και οι εκτελέσεις μπορούσαν να στηρίζονται σε προηγούμενες πληροφορίες, προσωπικές διαφορές, συμφέροντα ακόμα και σε τυχαία γεγονότα. 

Τον εφιαλτικό Αύγουστο του 1944 η τακτική των μπλόκων συνεχίστηκε με ακόμα μεγαλύτερη σκληρότητα με την εμπλοκή ισχυρότερων δυνάμεων απ” την πλευρά των Γερμανών.

Μονάδες της Βέρμαχτ και τμήματα των Waffen SS ή της Αστυνομίας πρωταγωνιστούσαν σε μπλόκα και μάχες στις συνοικίες της Αθήνας.

Πληροφορίες για τα μπλόκα που ετοίμαζαν οι Γερμανοί και οι Έλληνες συνεργάτες τους (ταγματασφαλίτες, Μπουραντάδες, Παπαγιώργηδες) έφταναν από ανθρώπους του ΕΛΑΣ που βρίσκονταν σε θέσεις-κλειδιά (ακόμα και σε αστυνομικά τμήματα).

Η Βαλχάλα της κεντροαριστεράς.

Από καιρό σε καιρό, ιδιαίτερα μετά την πτώση του ΠΑΣΟΚ από τον... δικομματικό παράδεισο, επανέρχεται η συζήτηση για την «ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς». Πρωταγωνιστές σε αυτήν είναι σχεδόν πάντα τα ίδια πρόσωπα, ενώ το περιεχόμενο της ατζέντας είναι πιο βαρετό και από επανάληψη σαπουνόπερας στις τρεις το πρωί και μάλιστα μήνα Αύγουστο.

Tα καταπράσινα λιβάδια της Κεντροαριστεράς, βρίσκονται σε έναν ιδεατό κόσμο στον οποίο επικρατούν υψηλές αξίες, ανθρωπιστικά ιδανικά, η παγκόσμια ειρήνη και άλλα εξόχως ανυψωτικά και αιθέρια.

Ότι αυτή η συζήτηση διεξάγεται υπό αυτούς τους όρους σε μια χώρα στην οποία τα σκουπίδια της πρωτεύουσάς της καίγονται ακόμη σε χωματερές, είναι ενδεικτικό της επαφής με την πραγματικότητα.

Και γιατί όχι επιστροφή της παιδικής εργασίας;

Σε ένα καταφανώς ειρωνικό της άρθρο, η βρετανική εφημερίδα Guardian στηλιτεύει την

εργασιακή πολιτική των συμβάσεων μηδενικών ωρών (zero-hours contracts) - ένα καθεστώς που έχει επικριθεί επειδή δεν προσφέρει ούτε κανονική εργασία, αλλά ούτε και σταθερό εισόδημα, ενώ είναι σαφώς προς όφελος κι εργοδότη κι όχι του εργαζομένου.

Με τον τίτλο «Γιατί να σταματήσουμε τις συμβάσεις μηδενικών ωρών; Ας αναβιώσουμε και την παιδική εργασία», ο τακτικός αρθρογράφος της εφημερίδας Λάρι Έλιοτ σημειώνει πως «είναι κρίμα που ο Καρλ Μαρξ δεν ζει για να σχολιάσει το γεγονός πως το 90% των εργαζομένων της επιχείρησης Sports Direct δουλεύουν υπό καθεστώς εργασιακής σύμβασης μηδενικών ωρών».

Τη περασμένη εβδομάδα η εθνική στατιστική υπηρεσία της Βρετανίας με δημοσίευμα της ανακοίνωσε ότι ο αριθμός των εργαζομένων με zero-hours contracts έχει αυξηθεί κατά 25%, φτάνοντας τα 250.000 άτομα.

Οι εργοδότες που απασχολούν υπαλλήλους με τις ευέλικτες «συμβάσεις μηδενικών ωρών» ξεπερνούν πλέον τους 1.000, μεταξύ των οποίων καταστήματα και μεγάλες αλυσίδες λιανικής, ξενοδοχεία, αλλά και δεκάδες ακόμη επιχειρήσεις, κυρίως στο κλάδο της ψυχαγωγίας, της υγείας και της παιδείας.

Σταυρός ή λίστα;

Εισηγήσεις προς τον Α. Σαμαρά με  υστεροβουλίες και σκοπιμότητες. -Συμφωνία Βενιζέλου για εκλογές με λίστα.

Ο φόβος του σταυρού προτίμησης οδηγεί αρκετούς να εισηγούνται εκλογές με λίστα στον Πρωθυπουργό και ταυτόχρονη αλλαγή του εκλογικού νόμου, για να εκλέγονται οι βουλευτές με λίστα.