Στα φράγματα αδέλφια…



Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, και δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά.
Αν όμως είναι αλήθεια, τότε μιλάμε για την απόλυτη παράνοια.
Μιλάμε για «μυαλά» εκτός τόπου και χρόνου…



Αναφέρομαι σε κάτι που διάβασα στο facebook μόλις ξύπνησα σήμερα το πρωί, και που είπε, λένε, ο Μανώλης Γλέζος σε τηλεοπτικό πάνελ, και εξαιτίας του οποίου μου έπεσε ο (καυτός) καφές από τα χέρια, με κίνδυνο να πάθω ζημιά!

Κακοχωνεμένος Μαρξισμός…



Η ανακοίνωση ενός σωματείου εργαζομένων σε μια από τις μεγαλύτερες τσιμεντοβιομηχανίες της χώρας αξίζει της προσοχής μας διότι αποτελεί μνημείο σύγχυσης.



Αποκαλύπτει τον βαθύ παραλογισμό με τον οποίο μπόλιασε κάθε οργανωμένο θύλακα της κοινωνίας ο ανερμάτιστος αριστερισμός.


Ξανθή αγαπημένη… κεντροαριστερά!



Φαντασθείτε ότι, κάποια στιγμή, χτυπάει το τηλέφωνο.

Από την άλλη άκρη της γραμμής, σας ζητούν να πάρετε μέρος σε μία δημοσκόπηση. “Ποια είναι η γνώμη σας;”, ρωτά η άγνωστη φωνή.
“Πιστεύετε ότι θα ήταν καλύτερα να σας χτυπήσει την πόρτα μια δίμετρη ξανθιά με πράσινα μάτια, ή το φιλόπτωχο της ενορίας; Πολύ ωραία... Επιλέξατε την ξανθιά. Θα την... ψηφίζατε, όμως;”
Προφανώς, η κεντροαριστερά δεν είναι ξανθιά.
Είναι όμως αυτό που λείπει.
Και στα μάτια του ανέστιου λαού του μεσαίου χώρου – ή, τουλάχιστον του τμήματός του εκείνου που δεν μετανάστευσε οριστικά κάπου αλλού – μοιάζει με την ξανθιά που θα του χτυπήσει το κουδούνι, θα τον πιάσει από το χέρι και θα τον οδηγήσει μακριά από τις διπολικές μυλόπετρες της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, σ΄ έναν χώρο κεντροαριστερό και ονειρεμένο.

Προς αποφυγήν παρερμηνειών, ας σημειωθεί ότι οι εταιρίες ερευνών κοινής γνώμης, πολύ καλά κάνουν και θέτουν το ερώτημα αν είναι θετικό να συνεργασθούν εκλογικά οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ της ΔΗΜΑΡ και όποιες άλλες.
Το θέτει, άλλωστε, η ίδια η πολιτική αγορά.




Τσάμπα μάγκες (και μόνο στα κανάλια).




Εντάξει. Ο Σαμαράς είναι κακός πρωθυπουργός.
Ο Στουρνάρας είναι ανάλγητος τεχνοκράτης.
Η κυβέρνηση σκοτώνει ανθρώπους, αφήνει νέους να πεθαίνουν με μαγκάλια.




Εντάξει, κύριοι, η κυβέρνηση είναι κακή και μας οδηγεί στον γκρεμό.
Να συμφωνήσουμε κ. Τζαμτζή, κ. Νικήτα Κακλαμάνη, κ. Μπακογιάννη, κ. Λυκουρέντζο, κ. Καλογιάννη, κ. Στυλιανίδη, κ. (ανύπαρκτε) Αντώναρε…

Η κακοποίηση του Μαντέλα από τον … Ρέμο, και λοιπούς μαϊντανούς.



Πολιτικοί κάθε χρώματος, διεθνείς star, εμπορικοί καλλιτέχνες.
Όλοι βιάστηκαν να τοποθετηθούν για τον θάνατο του ανθρώπου - σύμβολο της αγωνιστικότητας, που έφυγε το βράδυ της Πέμπτης από τη ζωή. Του Νέλσον Μαντέλα.




Ένα άψυχο κορμί ζεστό ακόμη, ένας παγκόσμιoς θρήνος για το αναντικατάστατο κενό και μαζί κάποια αποχαιρετιστήρια μηνύματα στο διαδίκτυο να λερώνουν το όνομα ενός ήρωα με αδέσμευτη ψυχή...

Περί δημοσίου…



Λέγεται, ότι ο χρειάστηκε να γίνει υπουργός Οικονομικών ο Ευ. Βενιζέλος, για να συνειδητοποιήσει το γεγονός που βιώνουν όλοι οι Έλληνες που συναλλάσσονται με το Δημόσιο και δη με τις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών.
Την απίστευτη αναποτελεσματικότητα – αντιπαραγωγικότητα και γραφειοκρατία.
Το απόλυτο κενό ανάμεσα σ’ αυτές και την σύγχρονη διοίκηση μιας αναπτυγμένης κοινωνίας.




Την απόλυτη αδυναμία τους να συγχρονίζονται με την ταχύτητα που «τρέχει» ο ιδιωτικός τομέας.
Τις λογικές της ήσσονος προσπάθειας, που είναι διάχυτες σε όλο το φάσμα των δημοσίων υπηρεσιών (sic), που σε πολλές περιπτώσεις μοιάζουν με λευκές απεργίες ή δείχνουν εκδικητικότητα προς τον πολίτη.
Την θλιβερή γραφειοκρατία, όπου ακόμη και για το πιο απλό πράγμα, απαιτεί δεκάδες υπογραφές, νόμους, διατάγματα και πάσης φύσεως τραγελαφικά.
Τη δημιουργία εξ αιτίας αυτών και πολλών άλλων μιας απαράδεκτης εσωστρέφειας στην οικονομία, που δεν μπορεί να ευνοήσει απ’ ουδενί την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα.