Bolero...

Maurice Ravel's Bolero...

Συριζαϊσμός: Το νέο όπιο του λαού….

Ή αλλιώς: Σουρεαλπολιτίκ!

Άλλη μια εβδομάδα σημαντικών πολιτικών εξελίξεων πέρασε, με την κυβέρνηση να ακροβατεί στο όριο της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, την ίδια ώρα που η όλη κατάσταση αποτελεί βούτυρο στο ψωμί των πάσης φύσεων αρνητών, αγαναΧτιστών, ψεκασμένων, δραχμολάγνων, ναζιστών, και λοιπών πρακτόρων του χάους, που επιδιώκουν την καταστροφή μας, μπας και επιτέλους επιπλεύσουν αυτοί.

Σε οποιαδήποτε άλλη ιστορική συγκυρία θα ανησυχούσα σφόδρα, όχι για εμένα, όσο για τον 6χρονο γιο μου που δεν φταίει σε τίποτα.

Σήμερα όμως όχι, διότι όσο είναι στα πράγματα ο Σαμαράς (ειδικά αυτός) δεν πολυανησυχώ, και πείτε ότι θέλετε.

Για παράδειγμα ο τελικός χειρισμός της φορολόγησης ακινήτων και των πλειστηριασμών, που τελικά απέδειξαν ότι ο Σαμαράς και ο Στουρνάρας δίνουν σοβαρό και νικηφόρο αγώνα με την τρόικα, άσχετα του πως το αποτέλεσμα φτάνει παραμορφωμένο στον απλό λαό.

Έλα όμως που υπάρχει και η αστεία (ή μάλλον φαιδρή) πλευρά, που εμένα προσωπικά με ενθουσιάζει, αφού και γελάω (χωρίς να πληρώνω θέατρα και επιθεωρήσεις), και επιβεβαιώνομαι πανηγυρικά στις χρόνιες και σταθερές απόψεις μου επί της ποιότητας του πολιτικού προσωπικού που εκλέγουμε με κέφι και με μπρίο…. και  που είναι «για τον μπούτζον», όπως θα έλεγε κι ο Καραϊσκάκης.

Άνισες συγκρίσεις….

Αυτή η ιστορία με τον νεαρό ειδικό φρουρό που αυτοκτόνησε λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, επειδή δεν άντεξε αυτό που κατά λάθος έκανε, έχει πολλαπλές αναγνώσεις.

Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η ανθρώπινη ευαισθησία, οι τύψεις, και αυτό ακριβώς που μας χωρίζει από το υπόλοιπο ολόκληρο (σχεδόν) ζωικό βασίλειο.

Να δικαιωθεί ο Βύρωνας!

Γράφει η Γιούλα Μουρδόλη.

Σήμερα είμαι συγκινημένη.

Για αυτό όσα γράφω, τα γράφω με τρεμάμενο χέρι.

Συγκινήθηκα που ο θαυμαστής μου Strange Attractor μου ζήτησε να γράψω τις απόψεις μου για τις καυτές πολιτικές εξελίξεις, αλλά πιο πολύ έχω συγκινηθεί με κάτι άλλο.

Με την αντρίκια στάση του Βύρωνα Πολύδωρα.

Αυτού του πραγματικού Έλληνα, και σπουδαίου πολιτικού άντρα, που όμως φεύγει από την σκηνή παρεξηγημένος, και όχι αναγνωρισμένος στον βαθμό που θα έπρεπε.

Εκτός και αν φτιάξει και αυτός ένα νέο δικό του κόμμα, υλοποιώντας τις επιθυμίες εκατομμυρίων συμπατριωτών μας που τον λατρεύουν όσο τίποτα άλλο.

Η ακριβή μας φτήνια…

Όταν ένας πολιτικός κολοσσός, όπως ο κ. Αρβανιτόπουλος, συναντηθεί με έναν κολοσσό των γραμμάτων και των τεχνών, όπως ο κ. Πελεγρίνης, κλείνει το Πανεπιστήμιο.

Διότι και ο μεν και ο δε γνωρίζουν πολύ καλά, ως πανεπιστημιακοί, με ποιον τρόπο θα λειτουργεί το Πανεπιστήμιο, ως εκ τούτου αναστέλλουν τη λειτουργία του για ένα εξάμηνο προκειμένου να αποφανθούν με ποιον τρόπο θα λειτουργεί το Πανεπιστήμιο που έκλεισαν.

Τα υπόλοιπα είναι της αρμοδιότητος του μακαρίτη Μέντη Μποσταντζόγλου και της υπέροχης εκείνης γελοιογραφίας που είχε αφιερώσει στη βοήθεια της βασίλισσας Φρειδερίκης προς τους πλημμυροπαθείς της Θράκης: «Ως πότε παληκάρια θα ζώμεν με στενά, δεν φτάνει που είναι παίδων είναι και θερινά».

Οι δικοί μας δεν φτάνει που συμπεριφέρονται σαν κακομαθημένα παιδιά, αλλά κατάφεραν να ακυρώσουν το πανεπιστήμιο.

Διότι, μη γελιόμαστε, το χαμένο εξάμηνο ισοδυναμεί με ακύρωση του ίδιου του δημόσιου πανεπιστημίου.

Φόρος ακινήτων και οι οιμωγές των πλουσίων…

«Όπου δεν υπάρχει ιδιοκτησία, δεν υπάρχει αδικία»
(Τζον Λοκ, Άγγλος φιλόσοφος, 1632-1704)

Λέω από την αρχή και καθαρά ότι είμαι αναφανδόν ΥΠΕΡ του φόρου στα ακίνητα.

Θα έπρεπε να υπάρχει εδώ και δεκαετίες, πόσω μάλλον σήμερα που η χώρα δεν έχει απομακρυνθεί αρκετά από τον εφιάλτη της χρεοκοπίας.

Λέω ότι είναι φόρος ΔΙΚΑΙΟΣ, αρκεί να είναι προοδευτικός και αναλογικός.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αυξάνεται όσο μεγαλύτερο είναι το ακίνητο και αντιστοίχως η αξία του, έτσι ώστε οι φτωχοί να πληρώνουν ελάχιστα ή λίγα, οι μεσαίοι λίγα παραπάνω και οι πλούσιοι τα περισσότερα.

Είναι τέτοιος ο φόρος που θα επιβληθεί;

Το φιλοδώρημα στα χρόνια της κρίσης…

 Ένας απελπισμένος ντελιβεράς άνοιξε ένα μπλογκ για να πει τον πόνο του 

Βαρέθηκε τις τηλεοπτικές παραγωγές και τις μεγάλες εταιρίες που δίνουν 2 δολάρια σε παραγγελίες 90 δολαρίων, βαρέθηκε τα σεντς που παίρνει για να μεταφέρει ένα σάντουιτς μέσα σέ κατακλυσμούς και χιονοθύελλες, και είπε να κάνει την αγανάκτησή του γνωστή.

Στο μπλογκ «≤15%» ο 20χρονος σχεδιαστής Larry Fox από τη Νέα Υόρκη δεν ξεμπροστιάζει μόνο κακούς πελάτες (των οποίων τα ονόματα και διευθύνσεις τελικά κατέβηκαν από το blog), αλλά απαντάει και σε ερωτήσεις αναγνωστών με ετοιμότητα και χιούμορ.

Ροβεσπιέρος…

Ο διάσημος Γάλλος επαναστάτης Maximilien de Robespierre έχασε το κεφάλι του από την γκιλοτίνα το 1794 στην ηλικία των 36 ετών, αλλά σύμφωνα με μια νέα μελέτη, μπορεί να πέθαινε ούτως ή άλλως από άλλους πιο φυσικούς λόγους.

Οι γιατροί πιστεύουν πως έπασχε από μια αυτοάνοση διαταραχή, που ονομάζεται σαρκοείδωση, η οποία οδηγεί τον ανθρώπινο οργανισμό στο να επιτεθεί στα ίδια του τα όργανα και στους ιστούς.