Don't Forget to Dance...

The Kinks

Και όμως, γυρίζει...

Όταν ο Γαλιλαίος εξεταζόταν από την Ιερά Εξέταση, δεν μπόρεσε να απαρνηθεί τελικά τη θεωρία του.

Δεν μπορούσε να απαρνηθεί αυτό που έβλεπε.

Το λογικό και το απτό.

Έτσι και όποιος έχει μείνει με λίγη λογική σε αυτήν τη χώρα, δεν μπορεί να παραμένει αμέτοχος στις φωνασκίες των πρεσβευτών της μίρλας και να μην κοινωνεί αυτό που ξεπροβάλλει σιγά σιγά μέσα από την καταχνιά και τη σκόνη που άφησε πίσω της ο οδοστρωτήρας της κρίσης καθώς πέρασε πάνω από το γερασμένο μπετό της μεταπολιτευτικής μας παράγκας.

Μια κυβέρνηση Σύριζα, θα ήταν επικίνδυνη…

Η κλιμάκωση της πολιτικής αντιπαραθέσεως, η υψηλή ανεργία, η εξοντωτική φορολογική πολιτική, το ασαφές και διαρκώς μεταβαλλόμενο φορολογικό και θεσμικό πλαίσιο και η αποδυνάμωση του ιδιωτικού τομέα εις όφελος του δημοσίου, είναι μερικές από τις αιτίες που ωθούν πολύ κόσμο να εκδηλώνει δικαιολογημένη δυσπιστία και δυσαρέσκεια απέναντι στην τρέχουσα κυβέρνηση και να θεωρεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσφέρει λύσεις.

Πράγματι, είναι μεγάλο το ποσοστό των ανθρώπων που έχουν στραφεί στην αντιπολίτευση, όχι επειδή πρόσκεινται στην Αριστερά, αλλά επειδή θέλουν να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό.

Ίσως και ως διάθεση τιμωρίας προς το σηψαιμικό κατεστημένο.Ωστόσο, υπάρχουν περιθώρια για πειραματισμούς;

Θα μπορούσε ο ΣΥΡΖΑ να βελτιώσει τα πράγματα;

    

Χρειάστηκε μόνο ένα «δευτερόλεπτο»….

Πριν από περίπου 252 εκατομμύρια χρόνια, ο πλανήτης μας έζησε μια τρομακτική περίοδο αφανισμού της ζωής, στη διάρκεια της οποίας εξαφανίστηκαν το 70% των ζώων ξηράς, και το 96% αυτών της θάλασσας.

Ήταν η λεγόμενη Πέρμια μαζική εξαφάνιση.

Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν τον ακριβή λόγο της καταστροφής, ο οποίος μπορεί να ήταν κάποιος αστεροειδής, ή ηφαιστειακές εκρήξεις, αλλά γνωρίζουν την χρονική διάρκειά της.

Και η διάρκεια αυτή ήταν ιδιαίτερα σύντομη.

Περί δημάρχων και λοιπών φληναφημάτων…

Τα πολιτικά «πιστεύω» του δημάρχου μου με απασχολούν όσο τα θρησκευτικά του ηλεκτρολόγου μου.

Με ενδιαφέρει να διατηρεί την πόλη καθαρή, να συντηρεί τα πάρκα και τους αθλητικούς χώρους και να μην κάνει πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Πολιτιστικές εκδηλώσεις για τους δήμους σημαίνει ένα μπουλούκι ηθοποιών που παίζουν κάτι «κλασικό», που αν το ανεβάζανε σε κανονικό θέατρο θα φεύγανε και οι ταξιθέτες, ή κάποιος έντεχνος που παίρνει τα διπλά και κάνει το μισό πρόγραμμα από αυτό που θα έκανε στον «Σταυρό του Νότου».

Μαϊντανοί … Βρυξελλών!

Πόσο σοβαρά παίρνουμε τελικά τις ευρωεκλογές;

Είναι ένα πολύ ουσιαστικό ερώτημα, σε μια εποχή που πρακτικά η Ευρώπη αποφασίζει όλο και περισσότερο για την καθημερινότητά μας και το ευρωκοινοβούλιο αποκτά όλο και μεγαλύτερη εξουσία.

Ερώτημα που θα μείνει αναπάντητo, αφού θα πνιγεί μέσα σε μια θάλασσα από μικροπολιτικές σκοπιμότητες και κομματικούς υπολογισμούς.

Προφανώς και ακούγεται ωραίο να επιλέγουν οι ίδιοι οι ψηφοφόροι, και όχι ο εκάστοτε αρχηγός κόμματος, ποιόν θα στείλουν στην ευρωβουλή.

Αλλά γιατί το σκέφτηκαν τώρα, τρεις μόλις μήνες πριν από τις ευρωεκλογές;

Τόσα χρόνια δεν είχαν καιρό να ασχοληθούν;

Η ημερομηνία των ευρωεκλογών δεν ήταν κρυφή...

Ακραία πολιτική ορθότητα…

Έχουν και οι Αμερικάνοι τα δικά τους συριζέικα φρούτα, που αφού έλυσαν όλα τα προβλήματα, αποφάσισαν τώρα να ασχοληθούν και με τρίχες.

Τι συμβαίνει;

Ακούστε….