Αεροψεκασμοί, ομίχλες, και … ΜΚΟ!



Αυτές τις μέρες, δυο είναι τα κυρίαρχα ζητήματα που απασχολούν τη χώρα.
Οι αποκαλύψεις για τις ΜΚΟ με τα λερωμένα χέρια, και οι ασυνήθιστες πυκνές ομίχλες που καλύπτουν απ’ άκρη σε άκρη την Θεσσαλονίκη και την Αθήνα.



Και επειδή εμάς εδώ στον Ορθογράφο, δεν μπορούν να μας πιάνουν Κώτσους, και πάντα προλαβαίνουμε τις εξελίξεις, αποφασίσαμε να αναλάβουμε δράση….


Βρε, πώς δεν το είχαμε σκεφτεί;



Ο καθηγητής Αριστείδης Μπαλτάς, από τα εχέφρονα –υποτίθεται– στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, πρόεδρος του κομματικού  ιδρύματος μελετών «Νίκος Πουλαντζάς» (α, ρε κατακαημένε Πουλαντζά, πού να ’ξερες σε τι χέρια θα πέσει το όνομά σου), έδωσε πριν από μερικές βδομάδες συνέντευξη στο «Βήμα».



Σε ερώτηση, λοιπόν, του δημοσιογράφου πώς θα αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν έρθει στα πράγματα, το πρόβλημα της φοροδιαφυγής, μεταξύ άλλων απάντησε ότι, όταν θα κυβερνάει ο ΣΥΡΙΖΑ ο πολίτης θα εκπληρώνει ευσυνείδητα τις φορολογικές του υποχρεώσεις, γιατί θα γνωρίζει ότι τα χρήματά του θα τα διαχειρίζονται τίμιοι άνθρωποι και θα χρησιμοποιούνται για το κοινό καλό – παραθέτω από μνήμης, και επομένως αποδίδω το πνεύμα και όχι το γράμμα των δηλώσεων.  
Αυτό, ομολογώ, δεν μου είχε περάσει απ’ το μυαλό!
Ακόμα και πιο ειδικοί στα οικονομικά από μένα φαίνεται πως δεν το είχαν σκεφτεί.

Πρόεδρε, δώσε εντολή!



Δε θα κάνω καμία ιδιαίτερη ανάλυση.
Θα προτιμήσω να καθοδηγήσω τον αναγνώστη μέσα από τα links που θα παραθέσω.
Και θα βγάλει το συμπέρασμα μόνος του.



Κυρίως όμως θέλω να δείξω και στον Αντώνη Σαμαρά, άλλη μία άπατη τρύπα.

Ο Αρης, η «πρόκglηση» και η αισθητική…



Όλοι θυμούνται τη δήλωση Σπηλιωτόπουλου με την οποία αποδέχθηκε την «πρόκglηση-πρόσκglηση» της υποψηφιότητάς του στην Αθήνα.
Τη θυμούνται, όχι μόνον διότι είναι συντομότατη, αλλά και επειδή ο ίδιος έχει φροντίσει να την επαναλαμβάνει διαρκώς (με ελαφρές παραλλαγές κάθε φορά) ώστε όλοι την έχουν μάθει πια.



Ο Αρης Σπηλιωτόπουλος προτάσσει την ανάγκη «για μια Αθήνα υψηλής αισθητικής».
Τα άλλα όλα -ασφάλεια, δημιουργικές δυνάμεις και τα τοιαύτα- έπονται.
Η αυξημένη αισθητική, όπως την εννοεί ο υποψήφιος, είναι η προτεραιότητά του. (Ας μου επιτραπεί εδώ μία παρένθεση, για να εκτονώσω το αλλόκοτο μείγμα των συναισθημάτων που μου προκαλεί ο συσχετισμός των εννοιών «Αρης Σπηλιωτόπουλος» και «αισθητική»: Ιου!..)


Σταύρωσον, σταύρωσον αυτούς…



Κι έτσι, ενώ οι… σταυροφορίες θα πέρναγαν – υποτίθεται – οσονούπω στην Ιστορία και των βουλευτικών εκλογών, για να δώσουν τη θέση τους στις λίστες, όπως έχει λεχθεί κατά κόρον, τελικά και οι ευρωεκλογές θα γίνουν στο γνωστό μοτίβο.
 


Είναι, πάντως, οφθαλμοφανές πόσο στο πόδι πάρθηκε, λόγω πολιτικής σκοπιμότητας φυσικά, αυτή η απόφαση από Σαμαρά - Βενιζέλο, από το γεγονός ότι ακόμα και το ξημέρωμα της Τρίτης στο τηλεοπτικό πάνελ, ο Γιάννης Μιχελάκης δεν ήξερε καν πόσοι σταυροί θα μπαίνουν σε κάθε ψηφοδέλτιο.
Τρεις ή τέσσερις – αναρωτιόταν και ο ίδιος.
Το μόνο που είπε είναι ότι κάθε κόμμα θα έχει μέχρι 42 υποψηφίους, δηλαδή διπλάσιο αριθμό από τις «ελληνικές» έδρες στην Ευρωβουλή, ότι θα υπάρξει περιορισμός των δαπανών και ότι θα κατεβαίνει ενιαίο ψηφοδέλτιο για κάθε κόμμα κι όχι ανά περιφέρεια.
 

Αυτό το βίντεο θα ραγίσει καρδιές...



 Ο Owen Howkins που είναι μόλις επτά ετών, πάσχει από το σύνδρομο Schwartz-Jampel, μια κατάσταση που αφήνει τους μύες σε μια μόνιμη κατάσταση έντασης.




Ο νεαρός είπε ότι η ζωή του άλλαξε όταν οι γονείς του του επέτρεψαν να κρατήσει τον Haatchi, ένα σκύλο με τρία πόδια ο οποίος επέζησε από το χτύπημα ενός τρένου όταν κακοποιοί το είχαν δέσει πάνω στη σιδηροδρομική γραμμή!