Τα νέα της Αλεξάντρας...

Βαγγέλης Περπινιάδης (σε τρεις διαφορετικές εκτελέσεις).

Ο Παύλος ονειρεύεται τον σοσιαλισμό…

 «​Ελυσε, επιτέλους, τη σιωπή του», που λέει και το πατροπαράδοτο δημοσιογραφικό στερεότυπο.

Μιλώ για τον τέως υπουργό του ΓΑΠ Παύλο Γερουλάνο, ο οποίος παρενέβη με ένα ταρατατζούμ στην ομφαλοσκόπηση που η πολιτική ορθότητα μας επιβάλλει να αποκαλούμε «διάλογο για την Κεντροαριστερά» και έθεσε το τρομερό ερώτημα: Μήπως το «Ελιά» ντρέπεται για το πασοκικό παρελθόν του.

Το ερώτημα, ασφαλώς, δεν είναι δύσκολο να απαντηθεί ― ούτε καν από τον ίδιο, αν προσπαθήσει.

Αρκεί για τον οποιονδήποτε να ανακαλέσει στη μνήμη τις φάτσες της Μαριλίζας, του Ρέππα, της Φώφης ή του Παναγιωτακόπουλου και η απάντηση προκύπτει αβίαστα: πώς να μην ντρέπεται κάποιος, αν έχει πάρει χαμπάρι τι συνέβη και από ποιους;

Ο βασιλιάς της …. αλάνας.

Οι τελευταίες εξελίξεις μου φέρνουν στο μυαλό θύμησες από τις παλιές αλάνες στις γειτονιές.

Τότε που από το πρωί μέχρι το βράδυ οι καταϊδρωμένοι πιτσιρικάδες έπαιζαν μπάλα.

Τότε που διεξάγονταν ομηρικές ποδοσφαιρικές μάχες μεταξύ γειτονιών, με πάθος, δύναμη, και πολλές φορές και ξύλο.
Τις περισσότερες φορές, στις αυτοσχέδιες αυτές ομάδες και αγώνες, ο ρυθμιστικός παράγοντας, ο αρχηγός, αυτός δηλαδή που έβαζε τους όρους, δεν ήταν ούτε ο πιο εύσωμος, ούτε ο πιο μπαλαδόρος.
Του όρους πάντα έβαζε ο μάγκας που διέθετε την … «φουτμπόλ».

Ιδεώδη ρεεεεε…

Ξυπνάω στο γραφείο ιδρωμένος και ακούω ότι παίζουν Σπηλιωτόπουλος, Συλβάνα Ράπτη και Χριστοφιλοπούλου για το Υπουργείο Παιδείας και ψάχνω διαβατήριο για Καναδά.

Ο Στουρνάρας με το Θεοχάρη ξωπετάχτηκαν γιατί ο λαός, αυτός ο μέγας θεσμός που λέγεται λαός, ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ και Χ. ΑΥΓΗ. 

Δεν θέλει λέει μεταρρυθμίσεις και πίσω θέλει τα δικά του τα ωραία, το «σοσιαλιστικό» μπάχαλο που υπήρχε και τον βόλευε  μια χαρά. Και καμιά Ολυμπιάδα αν υπάρχει την αναλαμβάνει.

Ιδεώδη ρεεεεε…  

Εκσυγχρονιστική… ξεφτίλα.

Τελικά πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ο κυρ Φώτης;

Πόση ξεφτίλα χωράει τελικά στην εκσυγχρονιστική αριστερά ή όπως ήθελε να λέει ο κ. Κουβέλης στην ευρωπαϊκή αριστερά;

Η παρωδία της παραίτησής του πριν μερικές ημέρες επιβεβαιώθηκε το Σαββατοκύριακο.

Όπως και επιβεβαιώθηκε στην Κ.Ε. του κόμματος ότι ο πρόεδρος και μια ομάδα από την παρέα του αποφάσισαν να συνεργαστούν με τον Τσίπρα μπας και διασωθούν πολιτικά.

Συμβαίνουν και εις… Κεμπέκ!

 Για να μη γκρινιάζουμε μονίμως για το δικό μας μπάχαλο, έρχεται μια περίπτωση από τον «συντεταγμένο» Καναδά, που βάζει τα πράγματα στη θέση τους.

Αποδεικνύοντας  ότι η ανοργανωσιά και ο «ωχαδερφισμός» δεν είναι ελληνικό αποκλειστικό προνόμιο.

Τι συνέβη;

Τρεις φυλακισμένοι κατάφεραν χθες να αποδράσουν από φυλακές του Quebec City, χρησιμοποιώντας ένα πράσινο ελικόπτερο!

Τιμή στον αγωνιστή Γιάννη Χαλκίδη.

Με μία πολύχρονη καθυστέρηση και μετά από την επιμονή των συναγωνιστών του στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας, η ελληνική Πολιτεία έκανε το χρέος της απέναντι σε έναν αγωνιστή, τον Γιάννη Χαλκίδη, και επιτέλους δόθηκε σε οδό το όνομά του.

Μάλιστα, έπειτα από περιπέτειες πολλών χρόνων και την εμμονή των συντρόφων του στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας, τελικώς με απόφαση του δήμου Θεσσαλονίκης, η αρμόδια επιτροπή της περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας αποφάσισε να δώσει σε ένα δρόμο, και συγκεκριμένα σε τμήμα της οδού Κωνσταντινουπόλεως, από τη συμβολή της με την οδό Κ. Καραμανλή και μέχρι το τέλος της, την ονομασία «οδός Γιάννη Χαλκίδη».