Bachelorette...

Bjork

Όλα γύρω μου… Πασόκ!

Η κρίση ξεκίνησε το 2007 (περίπου) στην Αμερική, με κύρια αιτία της τα επίφοβα και ανασφαλή ενυπόθηκα δάνεια ακινήτων, και από κει και πέρα σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά της, καταλήγοντας και σε εμάς, την τελευταία τρύπα του παγκόσμιου ζουρνά.

Αφού προηγουμένως έκανε ένα γενικό πέρασμα αλλάζοντας τον κόσμο.

Τα δυο πρώτα χρόνια της παγκόσμιας κρίσης, οι περισσότεροι από εμάς τους Έλληνες αγρόν αγοράζαμε (εμού συμπεριλαμβανομένου) ως προς το τι μέλει γενέσθαι.

Ήμασταν τόσο βαθιά νυχτωμένοι, απολαμβάνοντας την επίπλαστη ευημερία μας, που σχεδόν όλοι είχαμε ξεχάσει ότι αυτή βασίζονταν στα δανεικά, και ότι εν πάση περιπτώσει η χώρα μας σε καμία περίπτωση δεν είχε τις βάσεις ή την οικονομική υποδομή για να διαθέτει τις περισσότερες Καγιέν (αναλογικά) ή να ξοδεύει ασύστολα σε Ολυμπιακούς, σε ποδόσφαιρα, και σε διακοποδάνεια για τον κάθε πικραμένο.

Ώσπου έσκασε η βόμβα, ήρθε η λυπητερή, και από τότε τρέχουμε και δεν φτάνουμε….

Στον δρόμο της απρέπειας…

Διαβάζω σε άρθρο ημερήσιας εφημερίδας: «Αν οι ιδιοκτήτες της εταιρείας δεν τα βρουν με τους βαρόνους της διαπλοκής θα φύγουν νύχτα από την χώρα». Διαβάζω άλλου ότι ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων Γαβριήλ Σακελλαρίδης έπεσε θύμα εκβιασμού.

Άκουσα για τη δράση των… φουσκωτών με τα μαύρα.

Πήραμε από τους πατεράδες μας την Ελλάδα και παραδίδουμε στα δικά μας παιδιά μία χώρα συμμοριών…

 

«Ημερολόγια Χαρμολύπης»: μια ανθρώπινη απάντηση στα προβλήματα του χαοτικού σημερινού κόσμου

Λατρεύω τα διηγήματα. 

Τα προτιμώ από τις χιλιάδες σελίδες των «saga», των «τριλογιών» ή των «τετραλογιών» και όλων αυτών των σημερινών φλύαρων επικών ιστοριών, που ξεκινούν από τον προ-προ-προπάππο του ήρωα ή της ηρωίδας, διακλαδίζονται σε άπειρες ιστορίες υποηρώων και υποεποχών, για να μαζεύτουν μαστόρικα ή άτεχνα στο τέλος κάποιου Χ-Ψ τόμου και να δώσουν το «επιτέλους τέλος» στον εξαντλημένο, παραζαλισμένο και τελείως πλέον αφυδατωμένο από σκέψεις και εικόνες αναγνώστη.

Το Λοβέρδειο θεώρημα περί Δημοκρατίας…

Δε μου φτάνει, φίλτατε αναγνώστη, η από φυσικού μου σχετική έλλειψη τριχοφυΐας που έχω στο κεφάλι μου, είμαι υποχρεωμένος να διαβάζω και τις μπαρούφες που πηγαίνει και εκτοξεύει με περίσσια ευκολία ο κάθε πολιτικός της χώρας ετούτης και απειλούμαι ευθέως με ολική φαλάκρα.

Τελευταίος στη σειρά των «κυνηγών» που έβαλαν στόχο τις λιγοστές τρίχες που μου έχουν απομείνει, είναι ο νέος υπουργός Παιδείας, Ανδρέας Λοβέρδος…

Το μεγάλο πουθενά…

Απέναντι στην κυβέρνηση έχουμε σταθεί και στεκόμαστε σκληροί.

Έχουν γίνει τόσα πολλά λάθη, πολλές φορές μαζεμένα, που χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί της μάνα.

Γκάφες, επικοινωνιακές παλινωδίες, αδιαφορία για την κοινωνία, άκρατος λαϊκισμός, καθυστερήσεις, λανθασμένες επιλογές προσώπων και πολιτικών.

Και το κυριότερο: Η κυβέρνηση από το 2012 και ειδικά η ΝΔ διέψευσαν τις προσδοκίες των πολιτών που πίστεψαν ότι θα γίνει η μεγάλη ανατροπή.

Και φτάσαμε στο σημείο να οικειοποιείται την ανατροπή και την αλλαγή της κοινωνίας ο… Τσίπρας.

Η «Νέα Ελλάδα» του… «μαζί τα φάγαμε»!

Αρκεί να κοιτάξουμε γύρω μας για να διαπιστώσουμε ότι μετά από πέντε χρόνια κρίσης ελάχιστα έχουν αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν, όσον αφορά στη λειτουργία του κράτους, των θεσμών, αλλά και μέρους της κοινωνίας.

H Ελλάδα συνεχίζει εν πολλοίς να κινείται με τους κανόνες, τις νοοτροπίες, τις συμπεριφορές που κυριαρχούσαν πριν από την κρίση, υποταγμένες όμως στους περιορισμούς που επιβάλλει η χαμηλότερη οικονομική δραστηριότητα.

Τομείς αιχμής για μια «Νέα Ελλάδα», όπως αυτή που ευαγγελίζονται εσχάτως ο Αντώνης Σαμαράς και ο Αλέξης Τσίπρας (καθένας για… λογαριασμό του), τομείς όπως η Παιδεία, η Δικαιοσύνη, ο Πολιτισμός, βολοδέρνουν δέσμιοι των αμαρτιών του παρελθόντος.