Η γιαλαντζί Αριστερά του Τσίπρα και του ... Πάντζα.



Τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ αυξήθηκαν αλματωδώς τα τελευταία χρόνια.
Κι αυτό είναι θεμιτό σε μια δημοκρατία.
Ότι θέλει, και ότι αποφασίσει ο κυρίαρχος λαός.
Η πεμπτουσία της δημοκρατικής μας παράδοσης.




Και πολλοί είναι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ (δεν μιλάω για το παραδοσιακό 3-4%), που νομίζουν ότι ψηφίζοντας Τσίπρα, ψηφίζουν αριστερά.
Και αν πιστέψουμε τα διεθνή ΜΜΕ, την άκρα αριστερά!
Έλα όμως, που αποτελεί πάγια πεποίθησή μου, ότι ο Τσίπρας, και το κομματικό μόρφωμα του οποίου ηγείται, κάθε άλλο παρά αριστερά είναι.
Ένα κόμμα διαμαρτυρίας ίσως.
Αριστερά όμως όχι…



«Τραμπουκισμός» επάνω σε δυο τροχούς…



Ή αλλιώς: «Αχ… οι ποδηλάτες»!
Οι Θεσσαλονικείς θα γνωρίζουν σίγουρα το φιάσκο με τους ποδηλατόδρομους με τους οποίους γέμισε εδώ και μερικά χρόνια η πόλη, και που απλά δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο την ήδη βεβαρυμένη κίνηση των οχημάτων.
Και οι οποίοι μόνο από ποδηλάτες δεν χρησιμοποιούνται.
Εν ολίγοις, οι ποδηλατόδρομοι στη πόλη μας θυμίζουν το κλασικό «όλα τα είχε η Μαριωρή ο φερετζές της έλειπε…».




Και όχι μόνο δεν συμβάλουν σε κάποια ανακούφιση του κυκλοφοριακού χάους, αλλά το επιτείνουν αφού απλά μειώνουν τα πλάτη των άτυχων δρόμων στους οποίους τοποθετήθηκαν, ή χρησιμεύουν για την εναπόθεση κάδων, εγκαταλειμμένων ι.χ. κλπ.


Γερμανοί τουρίστες… serial killers!



Τα χαράματα της 15ης Δεκεμβρίου του 1969, έπεφταν νεκροί από τα πυρά των εκτελεστικών αποσπασμάτων δύο στυγεροί εγκληματίες, οι 32χρονοι Γερμανοί υδραυλικοί Χανς Μπασενάουερ, παντρεμένος και πατέρας τριών παιδιών και ο Χέρμαν Ντουφτ, άγαμος, που υπηρέτησε στη Λεγεώνα των ξένων κατά τον Γαλλοαλγερινό πόλεμο.




Στον Τούρλο της Αίγινας τουφεκίσθηκε ο Μπασενάουερ, με δεμένα μάτια και με λυγμούς, που διέκοψαν οι σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος.
Στο Πεδίο βολής του Αγίου Ιωάννου Κέρκυρας, στις φυλακές της οποίας κρατείτο ο Χέρμαν Ντουφτ, η καταρρακτώδης βροχή δεν εμπόδισε να γίνει η πρώτη και μοναδική εκτέλεση θανατοποινίτη στην συγκεκριμένη περιοχή…


Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία!



Επί δεκαετίες η πάντα «νέα» σχολική χρονιά, ξεκινά με μύρια όσα προβλήματα.
Εκείνο που δεν γερνά ποτέ στη χώρα αυτή είναι (η λεγόμενη εν τούτοις νεο-ελληνική),  κακομοιριά, η κακογουστιά και η ανευθυνότητα των υπευθύνων.



Κι αυτό δεν είναι μια αοριστία, αλλά μια πολύ συγκεκριμένη, καθόλου συγκεχυμένη, αλλά εξόχως απτή πραγματικότητα…


Οι «κρυμμένες» αλήθειες του Τσίπρα…



Μπορεί τα μέσα ενημέρωσης του ΣΥΡΙΖΑ να βιάζονται πολύ, μολονότι ο Αλέξης Τσίπρας είπε ακριβώς το αντίθετο, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει.
Ούτε έχει σημασία να ασχοληθεί κανείς με τις οικονομικές εξαγγελίες και τις υποσχέσεις που έδωσε στη ΔΕΘ.




Παρακολουθώ τις ομιλίες των πρωθυπουργών και των υποψήφιων πρωθυπουργών στη Θεσσαλονίκη εδώ και 30 χρόνια.
Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, μοιάζουν αφόρητα. Όλοι «λένε αλήθειες».
Όλοι έχουν «ρεαλιστικό και κοστολογημένο πρόγραμμα».
Τα ίδια είπε κι ο Σαμαράς πριν από μια βδομάδα.
Δεν πρωτοτύπησε ούτε ο Τσίπρας.

Πάει η Λίτσα για μασάζ, κι ο Γιακουμής για πατινάζ…



Θέλω τα καταστήματα να είναι κλειστά τις Κυριακές.
Οχι για κάποιον θρησκευτικό λόγο, αλλά επειδή έτσι ξεχωρίζουν οι μέρες μεταξύ τους.
Με ενοχλεί κάθε μέρα να είναι όμοια με τις άλλες.



Κι αν το Σάββατο πρωί είναι μέρα για ψώνια, το μεσημέρι για καφέ με τους φίλους, η Κυριακή υπάρχει για να τιμωρεί ο Θεός εκείνον που δεν πήγε εκκλησία και η ζωή εκείνον που ξέχασε να αγοράσει χαρτί τουαλέτας, δεν βλέπω λόγο να το αλλάξω…