Haunted when the minutes...

Love and Rockets

Οι Νομπελίστες οικονομολόγοι του Σύριζα!

Το ότι ο Σύριζα είναι ένα συνονθύλευμα διάφορων και πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενων αναχρονιστικών και παράλογων ιδεοληψιών, το έχω πει και το έχω γράψει ουκ ολίγες φορές, με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζομαι έως και εμμονικός.

Και ίσως να είμαι, αφού δεν μπορώ… με το που βλέπω τον Στρατούλη, ή τον Βούτση, ή ακόμη κι εκείνον της Αυγής, τον αρβυλομούρη Κυρίτση, να ξεδιπλώνουν το όραμά τους τρελαίνομαι!

Και τρελαίνομαι διότι σε φυσιογνωμικό επίπεδο οι μεγαλόσχημοι του Σύριζα είναι το λιγότερο «ύποπτοι», ενώ σε πολιτικό είναι απλά απατεώνες, αφού αυτά που πρεσβεύουν και διατυμπανίζουν ως «αριστεροί», δεν έχουν καμία σχέση με τον Μαρξισμό (γι αυτό και το ΚΚΕ τους λοιδορεί καθημερινά).

Με τον οποίο Μαρξισμό, τόσο ο αρχηγός τους, όσο και το 80% των μελών τους έχουν επιδερμική και μόνο σχέση, διότι που καιρός για διάβασμα όταν υπάρχουν τα πεζοδρόμια και τα … μπιστρό;

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι γραβατάκηδες…

Ας πούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει τις εκλογές.

Ας το πούμε ως υπόθεση εργασίας, δεν είναι σίγουρο και μην αρχίσετε παρακαλώ τα σχόλια διαμαρτυρίας.

Και με το που τις κερδάει, αρχίζει κιόλας να κυβερνάει.

Σχηματίζει κυβέρνηση, ορκίζονται (ορκίζονται;) οι υπουργοί και οι υφυπουργοί, ξεκινάει το νομοθετικό έργο στη Βουλή κ.λπ. κ.λπ.

Εντάξει ως εδώ; Εντάξει.

Αλλά μισό λεπτό να ρωτήσω και κάτι: Τον μηχανισμό ποιος θα τον ελέγχει, τις συνεννοήσεις ποιος θα τις κάνει, τα ντιλερίκια ποιος θα τα φέρεις εις πέρας;

Alors, c’est la guerre!

Δεν ξέρω τι ακούγατε εσείς από τους γύρω σας τις τελευταίες μέρες.

Αυτό που έφτανε σε μένα, πάντως, ήταν η ανάγκη για ένα θαύμα.

Άνθρωποι που δεν πιστεύουν στο Θεό, δεν έχουν καμιά αστρολογική ανησυχία, απέχουν από καφετζούδες και μάγισσες, μιλούσαν για «ένα θαύμα»!
Άνθρωποι σοβαροί, μορφωμένοι, ορθολογιστές, μετρημένοι, κοσμογυρισμένοι, ιστοριογνώστες, πολιτικοποιημένοι, μιλούσαν για «ένα θαύμα»…

«Αντίο» στη Βουλή των «Τατσόπουλων»

Εκλογές, λοιπόν!

Εκλογές, οι οποίες -από πολλές απόψεις- μπορεί να αποδειχθούν λυτρωτικές για τους πολίτες και τον τόπο, αφού το νοσηρό κλίμα που είχε κατακλύσει την πολιτική ατμόσφαιρα δεν πήγαινε άλλο.

Απειλούσε με ασφυξία την ίδια τη Δημοκρατία που έχει άμεση ανάγκη από νέο οξυγόνο το οποίο, ας ελπίσουμε, θα δώσει η λαϊκή ετυμηγορία, όποια κι αν είναι αυτή.

   

Για τη Βουλή, εξάλλου, που διαλύεται δεν νομίζω ότι θα βρεθούν πολλοί να κλάψουν.

Ήταν, κατά γενική ομολογία, μακράν η χειρότερη κοινοβουλευτική σύνθεση των τελευταίων δεκαετιών.

Μια Βουλή με πρωτόγνωρες μορφές κοινοβουλευτικών ανδρών και γυναικών που αναδείχθηκαν μέσα από τις διαδικασίες της βίαιης διάλυσης του παραδοσιακού πολιτικού συστήματος που προκάλεσε η πρώτη μνημονιακή διετία…
   

Tώρα σε θέλω κάβουρα…

Επειδή δεν μου αρέσει να παριστάνω τον μΧπ (μετά Χριστόν προφήτη), έγραψα εγκαίρως, σύμφωνα με τις πληροφορίες και εκτιμήσεις που τότε υπήρχαν, γιατί ο Σαμαράς (και δευτερευόντως ο Βενιζέλος) βολεύονται με τις πρόωρες εκλογές, από διαφορετική οπτική γωνία ο καθένας .

Βεβαίως, αυτό μοιάζει αντιφατικό.

Πώς είναι δυνατόν οι εκλογές να βολεύουν κάποιον που (φαίνεται ότι) θα ηττηθεί; Και αντιστρόφως: είναι δυνατόν αυτός που (φαίνεται ότι) θα νικήσει να γίνει θύμα αυτής της νίκης του;

Ας προσπαθήσουμε να τα δούμε με όση γίνεται καθαρότητα, τώρα που τα δεδομένα είναι όλα πάνω στο τραπέζι…

Αντιμετωπίζοντας τον αντι-φιλελευθερισμό.

Σπάνια ένας πολιτικός λόγος προκαλεί τόσο πολύ τη λογική μου.

Εντούτοις, αυτό ακριβώς έγινε το καλοκαίρι όταν διάβασα μία αξιοπρόσεκτη ομιλία του Viktor Orban, του ολοένα και πιο αυταρχικού Πρωθυπουργού της Ουγγαρίας.

Ο Orban  σπάνια προσελκύει τη προσοχή εκτός της χώρας του.

Τη τελευταία φορά που έδωσε μία άξια προσοχής ομιλία όπως αυτή  του καλοκαιριού, ήταν πριν από 25 χρόνια όταν ως νεαρός άνδρας βοήθησε στον περιορισμό της επιρροής του κομμουνισμού στην Ευρώπη.

Μιλώντας τον Ιούνιο του 1989 στη τελετή επανενταφιασμού του Imre Nagy – που ηγήθηκε της εξέγερσης κατά των Σοβιετικών το 1956- o Orban απαίτησε την απόσυρση των Σοβιετικών στρατευμάτων από έδαφος της Ουγγαρίας…

Όλα θα κριθούν στο ΑΤΜ στο Κάτω Παρτάλι...

…το 2015 προβλέπεται να είναι μια δύσκολη χρονιά.

Το πιθανότερο σενάριο είναι πως στο πρώτο εξάμηνο θα βιώσουμε ως χώρα, περισσότερες ανάλογα συγκινήσεις απ’ όσες βιώσαμε στα 5 χρόνια της χρεοκοπίας και ενδεχομένως ακόμη πιο έντονες.

 

Είτε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είτε με κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ η Ελλάδα θα πιεστεί να θέσει τα δάκτυλα επί των τύπων των ήλων των μεταρρυθμίσεων που απέφυγε να υλοποιήσει τα τελευταία χρόνια με τη χάραξη κόκκινων γραμμών η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ή διακήρυττε πως δεν θα υλοποιήσει μέσω των δημαγωγικών αλαλαγμών του ο ΣΥΡΙΖΑ…