Lou Reed
26.1.15
Για ακόμη χειρότερες μέρες…
Είναι αλήθεια ότι σε αυτές τις εκλογές οι
επιλογές των ψηφοφόρων ήταν παρόμοιες με αυτές των επιβατών του Norman
Atlantic: Φωτιά στο πλοίο, καρχαρίες στην θάλασσα.
Είναι επίσης αλήθεια ότι ο
ΣΥΡΙΖΑ έχει μια αδυναμία στο να οδεύει πρόσω ολοταχώς όταν δει παγόβουνα.
Σε αυτή την περίοδο, το μεταπολιτευτικό
κατεστημένο θα “πετύχει” νέα χαμηλά στο προνομιακό πεδίο δράσης του που λέγεται
παρακμή.
Τώρα αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες η κρίση
που άρχισε πριν από πέντε χρόνια να καταλήξει σε μια εθνική τραγωδία…
Οι κούφιες υποσχέσεις του κ. Τσίπρα…
Γράφει μεταξύ άλλων η βρετανική εφημερίδα The Independent:
Ο ελληνικός λαός θα πρέπει να καταλάβει ότι
καμιά λαϊκή εντολή δεν μπορεί να εξαφανίσει το χρέος τη Ελλάδας.
Μόνο οι πιστωτές της μπορούν να το κάνουν, ή
τουλάχιστον να το κάνουν νόμιμα.
Βέβαια, η Ελλάδα μπορεί όποτε θέλει να κηρύξει
στάση πληρωμών στις διεθνείς της υποχρεώσεις, αλλά με όλες τις συνέπειες που
κάτι τέτοιο θα έφερνε.
Αν το κάνει, τότε θα είναι αδύνατο να
χρηματοδοτηθεί με κάποιο βιώσιμο επιτόκιο, και η πτώση του βιοτικού επιπέδου
των Ελλήνων θα είναι πολύ πιο καταστροφική από όσα ήδη υποφέρουν...
Τουλάχιστον ας τσακιστούμε με αξιοπρέπεια…
Η δημοκρατία είναι ένα
σύστημα που δεν έχει ασφαλιστική δικλίδα για τα Lemmings, τα μικρά τρωκτικά που
αυτοκτονούν ομαδικά πέφτοντας από γκρεμούς στη θάλασσα με την ελπίδα ότι η ακτή
που βλέπουν είναι αρκετά κοντά για να τη φτάσουν κολυμπώντας.
Υπάρχουν φυσικά διαφορές, όπως ότι στα Lemmings
δεν υπάρχουν πολιτικοί αρχηγοί για να τους πούνε ότι η ακτή είναι δύο χεριές
κολύμπι, αλλά το στοιχείο της παράκρουσης παραμένει.
Πάμε λοιπόν σε μια κυβέρνηση που αν είναι του
ΣΥΡΙΖΑ η λογική με την οποία θα έχει εκλεχθεί θα τρόμαζε ακόμα και τα Lemmings…
Η κατάντια της Αριστεράς…
«Τι είναι τούτο το πράμα;». Έτσι θα έλεγε ο
παππούς μου αν ζούσε κι έβλεπε την ερμαφρόδιτη κυβέρνηση που ετοιμάζεται να
σχηματιστεί μετά το γάμο του Αλέξη με τον Πάνο.
Αν μη τι άλλο η επιτυχημένη προεκλογική περίοδος
των ΑΝΕΛ επιβεβαιώνεται. Ο κόσμος επέλεξε να τον κυβερνήσουν αυτοί που… παίζουν
με τα τρενάκια και ο Θεός βοηθός...
Ο άνθρωπος που έγινε βασιλιάς…
Στον «Άνθρωπο που θα γινόταν βασιλιάς» ένας
Άγγλος στρατιώτης έπεισε κάποιους ιθαγενείς των Ιμαλαΐων ότι έχει υπερφυσικές
ικανότητες ως απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Έγινε βασιλιάς, αλλά γρήγορα έχασε το στέμμα,
μαζί με το κεφάλι του.
Κανένας δεν εγείρει ανάλογες απαιτήσεις από τον
Αλέξη Τσίπρα.
Εξελέγη πρωθυπουργός χωρίς να θεωρείται
καταλληλότερος για τη δουλειά από τον άνθρωπο που διαδέχεται.
Δεν προτιμήθηκε ως Μεσσίας, ούτε του αποδίδονται
ναπολεόντεια χαρακτηριστικά.
Δεν είναι ο λαός που τον «ζήτησε».
Είναι η συγκυρία που τον ανέδειξε...