Κρίσιμες ώρες…



Το ιταμό τελεσίγραφο Σόιμπλε στην Ελλάδα, που τορπίλισε το Eurogroup, επιταχύνει τις εξελίξεις γύρω από το ελληνικό δράμα και μας φέρνει μπροστά σε ένα αποφασιστικής σημασίας, κομβικό σημείο.
Μέσα στις επόμενες ώρες και μέρες μπορεί να κριθεί σε μεγάλο βαθμό  η μοίρα του κινήματος και της Αριστεράς για πολλά χρόνια.



Χρειάζεται καθαρό μυαλό, ψύχραιμη, μακριά από φοβικά σύνδρομα και συναισθηματισμούς εκτίμηση του εσωτερικού και διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων και αλύγιστη αποφασιστικότητα για να περάσουμε αυτόν τον πρώτο, κρίσιμο κάβο...



Πόλεμο στους άχρηστους και όχι στους άριστους!



Η κορυφαία προτεραιότητα, δηλαδή το να μείνει η χώρα ΕΝΤΟΣ ΕΥΡΩ -ακόμη και με την κάπως εκκεντρική μεθόδευση που ακολουθείται (εμείς κάνουμε ότι θαυμάζουμε τους Γερμανούς κι εκείνοι ότι μας αγαπάνε, ενώ… σφαζόμαστε!)-, φαίνεται καταρχάς να εξυπηρετείται.




Συγκρατήστε το «καταρχάς» και θα δούμε τι θα κοστίσει τελικά αυτός ο νέος συμβιβασμός, όπως κι αν τον ονομάζει η κάθε πλευρά (κάτι σαν την τριπλεπωνυμία της FYROM αρχίζει να θυμίζει).
Δεν είναι εύκολο να αποφύγεις την πρόκληση του να «κλέψεις δημοσιογραφικά εκκλησία», θυμίζοντας τι έλεγε πριν ο καθένας.
Αλλά για όποιους πιστεύουν στο «Ευρώπη πάση θυσία» σημασία έχει το από δω και πέρα.
Μακάρι να είναι πολύ καλύτερο από τις ψευδαισθήσεις που τρέφαμε στο Καστελόριζο του Γιώργου και στο δεύτερο «σωτήριο» μνημόνιο Παπαδήμου - συγκυβέρνησης… 

Τα λάθη που κάναμε στο Eurogroup…



Αρχή φόρμας
Τέλος φόρμας
Από όλα όσα ακούμε για το τι συζητήθηκε μεταξύ Ελλήνων και Ευρωπαίων αξιωματούχων, έχω μείνει σε ένα σχόλιο που από τις διαρροές φαίνεται ότι επαναλαμβάνεται από όλους τους εταίρους με πολλαπλούς χαρακτηρισμούς και σε διαφορετικές αποχρώσεις κομψότητας.




Ακούγεται  ότι απευθύνονται στην ελληνική κυβέρνηση με λέξεις όπως: «άσχετοι», «ερασιτέχνες», «ανίδεοι».
Η επιτομή όλων αυτών είναι αυτό που λέει το Βερολίνο από την Τετάρτη, και πλέον σήμερα όλη η ΕΕ: «Μας κάνουν διαλέξεις οικονομικών και δεν μας δίνουν ένα κείμενο. Δεν ξέρουμε τι θέλουν οι Έλληνες». Εδώ πιστεύω ότι βρίσκεται το «ψωμί» της υπόθεσης…

Tραγωδία και φάρσα…



Οι νεότερες γενιές, οι κάτω των 35, ζουν σήμερα «το δικό τους ‘81».
Τουλάχιστον αυτό προσπαθούν να τους ενσταλάξουν οι κυβερνητικοί προπαγανδιστές, όταν η συζήτηση γίνεται «επί του συγκεκριμένου» και δεν περιορίζεται στη μπουρδολογία περί «αξιοπρέπειας» και «εθνικής ανάτασης».



Ο Μαρξ θύμιζε τα λόγια του Χέγκελ, σύμφωνα με τα οποία η Ιστορία επαναλαμβάνεται είτε ως τραγωδία είτε ως φάρσα.
Η ιστορία της κυβερνώσας σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα επαναλαμβάνεται σήμερα ως φάρσα και τραγωδία ταυτόχρονα…

«Σύντροφοι, είμαστε μόνοι»…



Ο Λεβ Μπορίσοβιτς Κάμενεφ ήταν γαμπρός του Τρότσκι και ένας από τους πρωτεργάτες του κινήματος των μπολσεβίκων.
Οπως έγραψα και την Παρασκευή, ο Λένιν, παρότι πάνσοφος, αλάθητος και γενικώς αρμόδιος για την πορεία της Ιστορίας προς την αταξική κοινωνία, έλεγε πως ούτε ο ίδιος πίστευε ότι η επανάσταση που ξεκίνησε από τη Ρωσία θα εξαπλωνόταν μέσα σε τρεις μήνες στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Ομως, συμπλήρωνε, δεν υπάρχει κανείς που να μη βλέπει πως το αργότερο εντός δεκαετίας σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες θα έχει επικρατήσει ο κομμουνισμός.




Ως γνωστόν η Ιστορία έπεσε για μία ακόμη φορά έξω, αφού ο Λένιν ήταν αλάθητος. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι τότε τα πίστευαν όλα αυτά και για να διαπιστώσουν του λόγου το αληθές, έστειλαν τον Κάμενεφ να περιοδεύσει στις ευρωπαϊκές χώρες και να συζητήσει με τους εκεί συντρόφους του την κατάσταση του «φαντάσματος που πλανιόταν πάνω από την ήπειρο» κατά το Κομμουνιστικό Μανιφέστο των Μαρξ και Ενγκελς…

Είναι ο Τσίπρας δημαγωγός ή ο λαός ηλίθιος;



Με ένα άκρως επιθετικό άρθρο, η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt επιτίθεται στην Αλέξη Τσίπρα για τη διγλωσσία του, ενώ δεν αφήνει εκτός κριτικής και τον ελληνικό λαό που τον ανέδειξε στη θέση του πρωθυπουργού.




Με τίτλο «Ο Τσίπρας είναι δημαγωγός ή ο λαός ηλίθιος;», η γερμανική εφημερίδα σημειώνει πως η απαίτηση του Έλληνα πρωθυπουργού να αλλάξει το όνομα της Τρόικα υπογραμμίζει την τακτική της νέας ελληνικής κυβέρνησης για διγλωσσία και χαρακτηρίζει «δημαγωγό» τον νέο πρωθυπουργό της χώρας…


Varoufakis obsession...



Η φίλη φίλης που έλεγε ότι θα ανοίξει μια τέτοια σελίδα στο facebook είναι γύρω στα 40 και δεν θα δει οπωσδήποτε τις «50 αποχρώσεις του γκρι» στο σινεμά. Μα είναι δυνατόν;
Και βέβαια είναι, όταν ο Γ. Βαρουφάκης αντιμετωπίζεται ως sex symbol διεθνώς, κάνει γκάλοπ το CNN για να μετρήσει την απήχηση των στυλιστικών του επιλογών και προσπαθεί να ανιχνεύσει την αντρική γοητεία του ακόμη και η Bild.




Επομένως, το σταριλίκι του νέου υπουργού Οικονομικών δεν έχει να κάνει με το διαχρονικό «εδώ είναι Βαλκάνια», που είναι, αλλά και με το ότι εκεί, παντού δηλαδή, έχει κουράσει τόσο πολύ το παλιό μοντέλο, ώστε οποιoσδήποτε πολιτικοεπικοινωνιακός νεωτερισμός εντυπωσιάζει.
Το εναλλακτικό πουλάει γιατί ο δικός μας κόσμος όσο και ο ευρωπαϊκός έχουν κουραστεί από την γκρίζα γραφειοκρατία, το νεοφιλελεύθερο φορμαλισμό και τη σοσιαλδημοκρατική ουδετερότητα…