Τα ξένα κόλλυβα…

Το προεκλογικό δούλεμα το καταλαβαίνω.

Και όχι μόνο από κόμματα, αλλά ακόμη και από δημοσιογράφους, που έχουν εκποιήσει την ιδιότητά τους σε κομματικές προπαγανδιστικές σκοπιμότητες.

Αλλά μου είναι αδύνατο να καταλάβω όποιον έχει το θράσος να διαμαρτύρεται μετεκλογικά επειδή δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν υποσχέσεις, που ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι δεν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα να προχωρήσουν.

Και φυσικά εννοώ το παραμύθι που άκουγε στο όνομα «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης»…

Η δύναμη της πραγματικότητας…

Η είδηση δημοσιεύθηκε πρώτα στην τοπική εφημερίδα της πόλης Μεδίνα, «Οκάζ», στα μέσα του περασμένου Νοεμβρίου, και από εκεί αναδημοσιεύθηκε ευρέως στον διεθνή αγγλόφωνο Τύπο.

Εμείς την αγνοήσαμε, ίσως επειδή ο συνδυασμός της φρίκης του δράματος με την ασημαντότητά του την κάνει ως είδηση δυσανάλογα ενοχλητική για τη βαρύτητα του γεγονότος.

Καλύτερα έτσι όμως, γιατί με τις πρόσφατες εμπειρίες που αποκτήσαμε αφότου επιχειρήσαμε μάταια να αλλάξουμε την Ευρώπη (και μάλιστα στο όνομα των ευρωπαϊκών λαών...), νομίζω ότι μπορούμε να εκτιμήσουμε πληρέστερα το μάθημα που περιέχει για οποιονδήποτε πιστεύει ότι η πίστη και η βούληση μπορούν να νικούν την πραγματικότητα...

Οι οσφυοκάμπτες του Σύριζα, και οι διπλές κωλοτούμπες…

Την εποχή που γεμίσαμε από ιδιωτικά κανάλια, είχα να λέω ότι αν ήταν ολυμπιακό άθλημα το ζάπινγκ, οι Έλληνες θα ήταν οι μόνιμοι Ολυμπιονίκες.

Κι αυτό διότι θα είχαν τα πιο γυμνασμένα δάκτυλα.

Στη συνέχεια ακολούθησαν τα κινητά και οι αποστολές των SMS, οπότε είχαμε μια γενιά ολόκληρη με «μεταλλαγμένα» δεξιοτεχνικά δάκτυλα!

Όλα αυτά όμως μέχρι προχθές.

Οπότε και το εθνικό μας άθλημα έγινε η κυβίστηση.

Μιλάω συμβολικά, και σε επίπεδο πολιτικής τοποθέτησης.

Ποιος Μελισσανίδης και ποια Κομανέντσι;

Τα φλιπ φλοπ που είδα το τελευταίο διάστημα δεν περιγράφονται…

«Αγάπη μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις»…

Η στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. απέναντι στον λαό βασίζεται στο πανάρχαιο και ουδόλως αποτελεσματικό «αγάπη μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις».

Εκατομμύρια εκατομμυρίων απατημένων συζύγων κι εραστών το έχουν ακούσει και, αν «μάσησαν» κάποιοι, ήταν για λίγο, ένεκα του άλλου πανάρχαιου και υποσυνείδητου, που λέγεται «όχι, δεν μπορεί να συμβαίνει σε μένα αυτό».

Ομως συμβαίνει.

Οπως πάμε, ξεμένουμε από εφεδρείες υποτιθέμενης ρήξης.

Απέμειναν το ΚΚΕ, η Χ.Α., κάτι ρέστα ΑΝΤΑΡΣΥΑ και φυσικά το μέντιουμ των πραξικοπημάτων που δεν έρχονται, ο πρόεδρoς του ΒΙΤΑΜ ή ΕΠΑΜ…

Μπας κι είμαι αριστερός;

Ελάχιστες διαφωνίες μπορώ να έχω με τα σημεία - προτάσεις που υπέβαλε η κυβέρνηση στο Eurogroup.

Υπάρχει βέβαια το ζήτημα της ειλικρίνειας των προθέσεων και της τελικής της αποφασιστικότητας για την εφαρμογή τους.

Εντούτοις η ετοιμότητά της για ορθολογικές αλλαγές στον δημόσιο τομέα της οικονομίας, για μειώσεις άχρηστων και καταχρηστικών δαπανών (που λογικά μεταφράζεται σε κατάργηση φορέων που δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα στην καθημερινότητα και την ευημερία των πολιτών), στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής με εξοβελισμό όλων αυτών των μικρών ή μεγάλων εξαιρέσων που διευκόλυνε μερικές χιλιάδες πολιτών να ξεφεύγουν από την τσιμπίδα της εφορίας και συνακόλουθα υποχρέωνε όλους τους υπόλοιπους να γίνονται τα υποζύγια της κρατικής αυθαιρεσίας και επιβολής...

Ένας μήνας ΣΥΡΙΖΑ!

Αρχή φόρμας

Τέλος φόρμας

Τέτοιες ώρες, πριν ένα μήνα ακριβώς, στα σχολεία όλης της χώρας είχαν στηθεί κάλπες και παραβάν και οι πολίτες σταύρωναν ψηφοδέλτια.

Εκλογές με φόντο την πολιτική αβεβαιότητα για την ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας, αλλά και με μια χαρά για την πλειοψηφία του κόσμου, καθώς πίστευε πως τελείωναν όλα τα δύσκολα της περασμένης πενταετίας.

Τι έχει αλλάξει σε έναν μήνα μέσα; Εάν είσαι άνεργος όχι και πολλά.

Δεν έχει υπάρξει ούτε μία επένδυση που να έφερε θέσεις εργασίας μέσα σε αυτές τις 30 ημέρες.

Εάν είχες δουλειά -νέος/νέα στον ιδιωτικό τομέα- πάλι όχι και πολλά.

Βλέπετε, ο κατώτατος μισθός δεν επανήλθε στα 751 ευρώ, όπως έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά (και δεν θα γίνει ούτε μέσα στο 2015).

Εάν είσαι ελεύθερος επαγγελματίας επίσης τίποτα. Ούτε αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ έχουμε, ίσα-ίσα τα πράγματα πάνε χειρότερα για σένα…

Περί βοοειδών, δραχμής, και ευρώ…

Οι άνθρωποι αρχικά αντάλλαζαν προϊόντα. Γρήγορα όμως κατάλαβαν πως αυτό δεν ήταν πάντα εφικτό. 

Να ανταλλάξω ένα αυγό με ένα πορτοκάλι είναι εύκολο.

Πως όμως να ανταλλάξω ένα αυγό με ένα βόδι; Είναι τρομερή φασαρία να το κουβαλήσω από τη στάνη στην αγορά.

Επομένως χρειάζομαι κάτι που μεταφέρεται εύκολα.

Επίσης το βόδι αξίζει πολύ περισσότερο από ένα αυγό. Είτε πρέπει να δώσω ένα ολόκληρο βόδι και να πάρω 5.000 αυγά που δεν τα χρειάζομαι είτε να θανατώσω το βόδι, να κόψω ένα κομμάτι και να το ανταλλάξω με ένα αυγό.

Επομένως χρειάζομαι κάτι το οποίο κατατμάται εύκολα σε μικρότερες ποσότητες για να κάνω ανταλλαγές με προϊόντα διαφορετικής αξίας…