What God Wants...

Roger Waters

Τσίπρας-Μεϊμαράκης: Αγών μέχρι τελικής πτώσεως…

Το πρόσωπο της ημέρας τους δύο τελευταίους μήνες είναι  αναμφίλεκτα ο προ καιρού εκλεγείς αρχικά προσωρινός πρόεδρος της ΝΔ κύριος Βαγγέλης Μειμαράκης.

Λίγο γλυκούλης (καλοκάγαθο εξωστρεφές χαμόγελο). Λίγο πονηρούλης: «Εχετε δίκιο κυρία Κωνσταντοπούλου, έπρεπε να προσαχθεί διά της βίας σιδηροδέσμιος, ο κύριος Στουρνάρας και να τον συνοδεύει (με βούρδουλα, αν θυμάμα καλά) και ο Φρούραρχος της Βουλής!». Και εν τέλει, από λίγο -έως πολύ- μαγκάκος: («Πού το πάει τέλος πάντων ο τύπος;») .

Το τελευταίο καταφύγιο του συριζισμού…

Ένα από τα βασικά επιχειρήματα τα οποία προβάλλουν οι Ευρωπαίοι εταίροι, από τη Μέρκελ ως τον Ολάντ, για να υποστηρίξουν την επιλογή τους υπέρ του Σύριζα και του Τσίπρα σ’ αυτές τις εκλογές, άποψη την οποία φαίνεται να συμμερίζεται και ένα κομμάτι του ελληνικού κατεστημένου, είναι πως η επικράτηση του Σύριζα, έστω και μ’ ένα ελάχιστο ποσοστό από τη ΝΔ, είναι «αναγκαία», ώστε ο Σύριζα να συμμετάσχει στην επιβολή του μνημονίου και να μην εκδυθεί εκ νέου μια αντιπολιτευτική και αντιμνημονιακή λεοντή ως αντιπολίτευση.

Γι’ αυτόν το λόγο, έχει στηθεί ένας ολόκληρος και πρωτοφανής μηχανισμός προπαγάνδας που αποσκοπεί στην εκλογή του Σύριζα ως πρώτου κόμματος στις εκλογές…

Την «ψωνίσαμε» αθώα αριστερά περιστερά;

Η μεγάλη υποκρισία του Αλέξη Τσίπρα προκαλεί... χαλαραααά όλη την κοινωνία - Και όλα αυτά μόνο με ένα τρίτο μνημόνιο!

Μπράβο, βρε παιδί, εσύ «προ-πωλήθηκες» νωρίς…

Δεν ισχύουν μόνο στην Ελλάδα τα δύο μέτρα - δύο σταθμά όσον αφορά στην Αριστερά. Βέβαια, ό,τι απέμεινε από την Κουμουνδούρου μόνο Αριστερά δεν είναι, άπαξ και στο εξωτερικό συμβιβάστηκε με τους πιο σκληρούς μνημονιακούς κύκλους υπογράφοντας τα πάντα, ενώ στο εσωτερικό έτρεξε -πριν από την εκλογική νίκη- στη ζεστή αγκαλιά των «ολιγαρχών», που στα λόγια... ακόμα καταγγέλλει.

Είναι μια επαγγελματική «μπορντοροδοκόκκινη» κερδοσκοπική κρυφή εταιρεία διαχείρισης εξουσίας…

Κάποια ζώα είναι πιο ίσα …

Τελικά δεν μπορεί… κάτι πίνουν μόλις γίνονται βουλευτές κάποιοι πειραγμένοι κι αρχίζουν τα δικά τους.

Και πιο ειδικά οι βουλευτές των ψεκασμένων… ειδικά οι συγκαμένοι, οι οποίοι βλέπουν σεκιουριτά και σεληνιάζονται.

Θυμόσαστε το θλιβερό περιστατικό κάποιου ψεκασμένου πρώην βουλευτή, τρόφιμου των τηλεοπτικών πάνελ, που ήθελε μάλιστα να φτιάξει και διαστημικό σταθμό στους Γαργαλιάνους; (Δείτε εδώ )

Που τα έβαλε σε κάποιο αεροδρόμιο με μια κακόμοιρη εγκυμονούσα υπάλληλο των σεκιούριτι, επειδή … δεν του κουβάλησε την βαλίτσα;

Ε αυτός πάει. Δεν είναι πια βουλευτής, και ησύχασαν οι σεκιουριτάδες, άσχετα αν η χώρα έχασε την ευκαιρία να γίνει διαστημική δύναμη…

«Χαρισματικός ηγέτης»

Είναι μια φράση που την ακούμε χρόνια τώρα, επαναλαμβανόμενη μονότονα από ανθρώπους των μήντια και της πολιτικής και τελικά παπαγαλιζόμενη από κάθε απλό πολίτη.

Κάποιοι κομματικοί αρχηγοί ή και ανερχόμενοι βουλευτές χαρακτηρίζονται ως χαρισματικοί, κι ο χαρακτηρισμός τους αποδίδεται χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, χωρίς εμβάθυνση στο νόημα που αυτός περιέχει.
Άλλωστε ακούγεται μάλλον απλό, χαρισματικός είναι εκείνος ο οποίος διαθέτει χαρίσματα, τάλαντα, προσόντα. Όμως, αυτό που ποτέ δεν προσδιορίζεται είναι το ποια ακριβώς είναι αυτά τα προσόντα…