Η μυστική σύσκεψη τον Μάιο για το plan Β…

Στα μέσα του περασμένου Μαΐου στο γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Γιάννη Δραγασάκη, συγκαλείται ευρεία μυστική σύσκεψη στην οποία έχουν κληθεί να συμμετάσχουν εκπρόσωποι μιας σειράς υπουργείων.

Αντικείμενο της σύσκεψης είναι να διαπιστωθούν οι «αντοχές» της χώρας σε μια ενδεχόμενη οριστική ρήξη με τους εταίρους, που θα συνεπαγόταν άμεση διακοπή κάθε μορφής χρηματοδότησης και, πιθανότατα, υποχρέωση εξόδου από το ευρώ. Η κυβερνητική ηγεσία έβλεπε να εξαντλούνται τα όποια αποθέματα διέθετε η χώρα και ήδη ετοιμαζόταν, λόγω αδυναμίας πληρωμής, να καταθέσει προς το ΔΝΤ αίτημα για ομαδοποίηση των πληρωμών του Ιουνίου και μετάθεσή τους προς το τέλος του μήνα.

Την ίδια στιγμή, στα κομματικά όργανα επικρατούσε αναβρασμός. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως υποστηρικτές της σκληρής γραμμής στη διαπραγμάτευση, ζητούσαν να πληροφορηθούν ποια προετοιμασία έχει γίνει ώστε η χώρα να μπορεί να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο ρήξης.

Αυτό που ζητούσαν να μάθουν ήταν το λεγόμενο plan Β σε ενδεχόμενη έξοδο της χώρας από το ευρώ…

Κατούρα τους στα μούτρα ρε… Τους αρέσει!

Ή αλλιώς:  Δεύτερη Φορά Αριστερά.. για να γίνουμε όλοι λούτσα!

Την ώρα που η περήφανη Αριστερή κυβέρνηση των συριζανέλ βυσσοδομεί καθημερινά επί του λαού (που όμως την λατρεύει), η Νέα Δημοκρατία ομφαλοσκοπεί, και ασχολείται αποκλειστικά με τα δικά της εσωκομματικά ζητήματα, δηλαδή ποιος θα γίνει βεζίρης στη θέση του βεζίρη.

Έτσι, έχουμε διάφορες κατραπακιές να πέφτουν απανωτά στα κεφάλια μας, και κανείς δεν αντιδρά… ούτε από πλευράς του (περήφανου) λαού, ούτε από τα μίσθαρνα ΜΜΕ, ούτε από την θεσμική αντιπολίτευση.

Γι αυτό και ο κάθε ιδεοληπτικός μισότρελος της κυβέρνησης λέει και κάνει ότι του καπνίσει και τα σκυλιά δεμένα…

Οι Έλληνες ριζοσπάστες και τα μαθηματικά χειρόγραφα του Μαρξ…

Τώρα που η καμπύλη  φαινόμενου ΣΥΡΙΖΑ διέγραψε το μέγιστο σημείο της τροχιάς της, μπορούμε να κάνουμε ορισμένες παρατηρήσεις για τη ρητορική του δημόσιου λόγου που άρθρωσε. Η απουσία μιας συγκεκριμένης ανάλυσης της συγκεκριμένης κατάστασης, που θα παρείχε μια αξιόπιστη ερμηνεία της ελληνικής πραγματικότητας, η υποτίμηση των ελληνικών παραμέτρων της κρίσης, η στοιχειώδης άγνοια της λειτουργίας των ευρωπαϊκών θεσμών και της οικονομίας, οδήγησε στην  εντυπωσιακή στροφή μετά το δημοψήφισμα και την εκκωφαντική πτώση πάνω στον τοίχο της πραγματικότητας.

Ποια ήταν η ανάλυση του για τη μεγαλύτερη παγκόσμια οικονομική κρίση των τελευταίων δεκαετιών, στο επίκεντρο της οποίας ήταν η χώρα μας;

Όταν ο Καρλ Μαρξ προσπαθούσε να μελετήσει το κεφάλαιο και  τις αγορές με επιστημονικά μέσα, για να αναλύσει τις κρίσεις της εποχής του και να διατυπώσει τους νόμους της πτώσης του ποσοστού κέρδους, εδώ αντιμετωπίζαμε την κρίση με τη μεγαλοφυή σκέψη του Φλαμπουράρη ότι «θα τους πληρώσουμε με αέρα»…

Ο άνθρωπος που έσωσε την Ευρώπη από την Αριστερά…

Το καλοκαίρι μιλούσα τακτικά με φίλους από την Ισπανία, οι οποίοι ιδεολογικά κλίνουν προς την Αριστερά, όπως οι περισσότεροι νέοι στη Νότια Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Τους ρώτησα λοιπόν αν θα ψηφίσουν Podemos, το αντιμνημονιακό κόμμα της Ισπανίας που συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πριν καν τελειώσει η ερώτηση, τα βλέμματα και οι εκφράσεις των προσώπων τους σηματοδότησαν το «ΝΟ!» που ακολούθησε…

H κοινωνία πρέπει να υποστεί ένα σοκ!

Επί 40 χρόνια η ελληνική κοινωνία εθίστηκε να ενστερνίζεται τα νάματα της αριστερής παραληρηματικής αλήθειας της θυματοποίησης, της "κοινωνικής δικαιοσύνης", του "ανθρωπισμού", του κρατισμού, του αντιδυτικισμού, της αδούλωτης πατρίδας που όλη η υφήλιος επιβουλεύεται και δεν της επιτρέπει να πορεύεται ανεξάρτητη στο δρόμο του πεπρωμένου της.

Εκ παραλλήλου εθίστηκε στο παρασιτισμό και την προσοδοθηρία. Στην ευκολία.

"Γιατί να κουραζόμαστε να παράγουμε πλούτο", της ψιθυρίζει διαρκώς το σύνολο των πολιτικών κομμάτων, "όταν είναι απείρως ευκολότερο να αναδιανέμουμε τον ήδη υπάρχοντα και να ζούμε καταναλώνοντας τα έτοιμα";

Είτε να διανέμουμε τα δανεικά και τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις για κατανάλωση και καλοπέραση, ροκανίζοντας και υπονομεύοντας το μέλλον των επόμενων γενεών…