Αριθμός 341. Δηλαδή,
340 άνθρωποι πριν από σένα και ποιος ξέρει πόσοι μετά. Εκεί, στη σειρά. Στην
ουρά. Στην τράπεζα.
Με σκυμμένα κεφάλια, με νεύρα, με άγχος, με
βιασύνη, με ανυπομονησία, με όλα όσα «κουβαλάει» ένας Έλληνας που αναγκάζεται
να περιμένει, ενώ -ως συνήθως- έχει άλλα 1.002 πράγματα να κάνει.
Κανείς όμως δεν έφυγε. Δεν μπορούσε, και να 'θελε,
να φύγει.
Ήταν, βλέπετε, η τελευταία εργάσιμη μέρα του
μήνα κι υπήρχαν τόσες δόσεις που έπρεπε να πληρωθούν: φόρος εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ,
ρυθμίσεις, βεβαιωμένες οφειλές...