Yassassin...

David Bowie

Απαθείς μπροστά στην έλευση του νέου καθεστώτος…

Δυο γεγονότα ξεχώρισαν στην εσωτερική σκηνή την εβδομάδα που μας πέρασε. Το πρώτο ήταν η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Θυμίζω πως οι τοποθετήσεις των ξένων funds που συμμετείχαν στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου έγιναν με υπολογισμό κάποιας χαμηλότατης τιμής ανά μετοχή, τιμή που τέθηκε με τα κριτήρια των επενδυτών και οδήγησε την ήδη χαμηλότατη χρηματιστηριακή αξία των τραπεζών σε ουσιαστική εξαΰλωση.

Φτάσαμε δηλαδή στο αστείο σημείο να μπορεί κανείς να αγοράσει ολόκληρη την Πειραιώς καταβάλλοντας την αξία ενός μεγάλου ακινήτου, σαν ένα από τα πολλά που διαθέτει ως εμπράγματες εγγυήσεις το εν λόγω χρηματοπιστωτικό ίδρυμα. Και το φιάσκο αυτό οφείλεται κυρίως στην συνεχή ανικανότητα της κυβέρνησης, η οποία πρώτα εξουθένωσε την ήδη ταλαιπωρημένες τράπεζες μέσω των κάπιταλ κοντρόλς, και κατόπιν καθυστέρησε αδικαιολόγητα την ΑΜΚ.

Grexit ήδη γίνεται, αλλά όχι όπως νομίζαμε…

Η οικονομία καταρρέει, και εκείνοι ψάχνουν πώς να αυξήσουν τους φόρους.

Οι φορολογούμενοι δεν αντέχουν άλλη φορολαίλαπα. Από την περασμένη Παρασκευή η οικονομία βρίσκεται σε μια ακόμα πτωτική μεταβολή κατακλυσμιαίου μεγέθους.

Συνδυαστικά με τη συσσωρευμένη ανασφάλεια των φορολογούμενων, οι τελευταίες εξελίξεις με τα κόκκινα δάνεια και την εκδικητική μεταβολή της ρύθμισης των 100 δόσεων οδηγούν τις ελληνικές επιχειρήσεις στο Grexit.

Ευτυχώς για τις ελληνικές επιχειρήσεις οι γειτονικές χώρες όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία και τελευταία και η Αλβανία, τούς προσφέρουν Grexit. Διέξοδο δηλαδή από το πλέον τοξικό οικονομικό και επιχειρηματικό περιβάλλον ένθεν του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου…

Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος…

«Μαμά, πες μου σε παρακαλώ, πως ξεκίνησε ο Α’ ΠΠ»;

«Αγάπη μου, στα έχω πει, ήταν πολύ παλιά… πριν από έναν ολόκληρο αιώνα».

«Μαμά σε παρακαλώ»!

«Ε, λοιπόν, είναι μπερδεμένο. Θέλεις στα αλήθεια να σου πω»;

«Ναι μαμάκα».

«Ήταν μια θλιβερή ιστορία. Ο κόσμος ήταν έτσι οργανωμένος, και μια μέρα κατέρρευσε, και σκοτώθηκαν εκατομμύρια άνθρωποι».

«Γουάου… πως ήταν δηλαδή οργανωμένος»;

«Υπήρχαν αυτοκρατορίες. Ήλεγχαν τεράστιες εδαφικές εκτάσεις γεμάτες από διαφορετικούς ανθρώπους, και  κάποιοι απ αυτούς ήθελαν να κυβερνώνται από μόνοι τους αντί να τους κυβερνούν κάποιοι απόμακροι αυτοκράτορες».

«Οκέι…»…

Τα ισοδύναμα που αναζητούνται συνεχώς βρίσκονται στο βαθύ κράτος

Όποιος αναλύσει με κυνισμό αλλά και την απαραίτητη νηφαλιότητα τις δομές της ελληνικής Οικονομίας και κατά συνέπεια και της κοινωνίας, δεν μπορεί παρά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι εδώ και 50-60 χρόνια, ο κύριος μοχλός ανάπτυξης ήταν οι δημόσιες επενδύσεις.

Οι δρόμοι, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, η ενέργεια, η σταθερή τηλεφωνία ήταν οι πηγές μέσω των οποίων βιοπορίζονταν χιλιάδες Έλληνες, αλλά ταυτοχρόνως δημιούργησαν και την κάστα του κρατικοδίαιτου επιχειρείν.

Μοιραία, δημιουργήθηκε μια σοβιετικού τύπου οικονομία, με μεγέθυνση του κράτους και γραφειοκρατία κάθε άλλο παρά φιλική προς επιχειρήσεις εκτός των κρατικών τειχών.

Το πελατειακό σύστημα που προέκυψε κατά κύριο λόγο από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, κατέστησε ομήρους τόσο το ίδιο το κράτος όσο και την οικονομία.

Κι όσο έρχονταν τα πακέτα της Ευρώπης, όσο η χώρα είχες την δυνατότητα να δανείζεται ασυστόλως, όλα ήταν καλώς καμωμένα κι ας φώναζαν ή κτυπούσαν καμπανάκια κάποιοι νουνεχείς πολιτικοί.

Το μόνο που κατάφεραν είναι να οδηγηθούν σπίτια τους…

Σύσκεψη πολιτικών αρχηγών…

Υπόθεση εργασίας κάνω, γι’ αυτό μην ανησυχήσετε περισσότερο από όσο πρέπει. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι η διαμάχη μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας μετατρέπεται σε σύγκρουση, η Γαλλία διαφωνεί με τις ΗΠΑ για τη στάση που πρέπει να τηρήσουν, και η Ελλάδα ψάχνει μια θέση στη γεωγραφία της περιοχής.

Ο κ. Κοτζιάς, ως υπουργός των Εξωτερικών, αναγκάζεται να αναστείλει επ’ ολίγον την επίδειξη κακόγουστου ανδρισμού με στόχο την κ. Μπακογιάννη, ο κ.Τσίπρας προσπαθεί να μεταφράσει σε πολιτική την καταιγιστική αναλυτική σκέψη του κ. Φλαμπουράρη, και επειδή για μία ακόμη φορά δυσκολεύεται να αποφασίσει, μετά από δεκαεπτά ώρες εντατικής σκέψης, ζητάει από τον κ. Παυλόπουλο τη σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, αφού απορρίπτει προτάσεις για να καλέσει τον λαό να αποφασίσει με δημοψήφισμα ή με προσφυγή στις κάλπες. Το θέμα είναι εθνικό και επιπλέον χαρακτηρίζεται ως μείζον...