Το βαπόρι από την Ανατολία και άλλες ιστορίες…



Σήμερα θα σας διηγηθούμε μια φανταστική ιστορία. Όπως γράφουν και κάτω από τις ταινίες «πρόσωπα και καταστάσεις δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα». Είναι μια ιστορία από τα βάθη της Ανατολίας, με ναυτικούς, καραβοκύρηδες, αστυνομικούς και κλέφτες αλλά κυρίως με μια βαθιά και ανιδιοτελή αγάπη για τον άνθρωπο.




Το παραμύθι ξεκινά από μια χώρα μακρινή στην οποία υπήρχε ένα εργοστάσιο σοκολάτας, σαν κι εκείνο στη γνωστή ταινία με τον Τζόνι Ντεπ. Οι σοκολάτες του ήταν εκπληκτικές, δεν υπήρχαν στον κόσμο πουθενά καλύτερες. Μαύρες, «άσπρες» σοκολάτες σε όλα τα μεγέθη και τα σχήματα…


Περι πολιτικής μαγκιάς…



Ο κ. Παύλος Πολάκης είναι αυτό ,που λένε τσαμπουκάς. Φεύγει από τα μπατζάκια η ελληνική μαγκιά. Και τα «τρία μετρά βάθος κάτω από τη γη»  ρηχά είναι για τα κιλά  και το τουπέ του.



Στο κάτω κάτω δεν νοείται επαναστάτης , που δεν περιφρονεί τους αστικούς κώδικες , τα καθωσπρέπει και   την αισθητική του κατεστημένου.  Σου λέει, ναι ρε  είχα διπλά βιβλία στο δήμο όταν ξεκίνησα την καριέρα μου στην εξουσία.
Τιμή μου, καμάρι μου και καουμποιλικι μου. Φαίνεται άλλωστε  στο τρόπο ,που ντύνεται, πως απλώνεται στον καναπέ της Βουλής, από την ρητορική του στο βήμα. Και χάρη μας κάνει δηλαδή , που δεν ανεβαίνει με το σακάκι ριχτό , το ένα χέρι ξεμανίκωτο και βαρύ κεχριμπαρένιο κομπολόι στο χέρι...

Ο Αχιλλέας, η χελώνα …και οι Νεοέλληνες!



Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου μια ανθολογία από δοκίμια του Μπόρχες. Το πρώτο (1929) ήταν το «Η ατέρμων κούρσα ανάμεσα στον Αχιλλέα και τη χελώνα». Ο Μπόρχες αναφέρεται στο ιστορικό και διάσημο παράδοξο του Ελεάτη φιλόσοφου και μαθητή του πατέρα Παρμενίδη, Ζήνωνα. Ο Παρμενίδης θεωρείται ο πατέρας της φιλοσοφίας και ο Ζήνωνας ένας ιδιοφυής μαθητής, ο οποίος παρουσίασε τα παράδοξά του για να επιχειρηματολογήσει υπέρ του δασκάλου του.




Η φιλοσοφία του Παρμενίδη εμπεριέχει την ιδέα του αναλλοίωτου και ακίνητου όντος. Το ον σύμφωνα με τον Παρμενίδη είναι ένα και ενυπάρχει όχι εν χρόνω. Ο Αριστοτέλης αναφέρει το συγκεκριμένο παράδοξο ως το «επιχείρημα του Αχιλλέα» και ο Σιμπλίκιος το αναφέρει σε σχέση με τη χελώνα. Ο Αχιλλέας είναι η επιτομή της ταχύτητας, ωκύπους, κατά τον Όμηρο, η χελώνα η επιτομή της βραδύτητας. Και εδώ αρχίζει το παράδοξο...


Μια αριστοκράτις στη Βουλή…



Η φωτογραφία δείχνει μια εύσωμη γυναίκα, η οποία έχει βγάλει τα παπούτσια της και είναι ξαπλωμένη σε έναν καναπέ. Θα μπορούσε να είναι στιγμιότυπο από σιδηροδρομικό σταθμό, αεροδρόμιο ή λιμάνι. Θα μπορούσε να είναι ταλαιπωρημένη από την πεζοπορία πρόσφυγας.



Τα πόδια πρήζονται από την ορθοστασία ή το καθισιό και θέλεις να τα αναπαύσεις. Η λεζάντα, όμως, μας πληροφορεί ότι ο καναπές βρίσκεται στον χώρο του Κοινοβουλίου και η εικονιζόμενη είναι η «βουλεύτρια» του ΣΥΡΙΖΑ Αννα Βαγενά. Συγχωρήστε μου το άκομψο «βουλεύτρια», όμως νομίζω ότι ταιριάζει απολύτως στην περίσταση…


Ποιος θα πληρώσει το βαρκάρη;



Μια σειρά από ανεξάρτητα μεταξύ τους μηνύματα τις τελευταίες ημέρες, με πείθουν ολοένα πως βρισκόμαστε στο τελείωμα του "παιχνιδιού”.
Τα κόκκινα δάνεια έχουν φτάσει τα 115 δισ. ευρώ, ανεβαίνοντας σε δέκα μόνο μέρες κατά 5 δισ. Στα τελευταία 6 χρόνια οι τράπεζες έχουν κάνει προβλέψεις για 58 δισ. ευρώ. [Οι προβλέψεις είναι σαν αποταμίευση από τα κέρδη για κάλυψη μιας ζημιάς που δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί.]
Από τα 58 δισ. ευρώ των προβλέψεων μέχρι τα 115 δισ. λείπουν περίπου άλλα τόσα, δηλαδή 57 δισ. 




Αν υποθέσουμε πως τα κόκκινα δάνεια θα πωληθούν στο σύνολό τους (μεγάλα επιχειρηματικά, στεγαστικά, μικρά επιχειρηματικά, καταναλωτικά, κάρτες), και ότι θα πιάσουν 30 σεντς στο ευρώ (κάτι εξαιρετικά αισιόδοξο και μάλλον απίθανο), τότε οι τράπεζες που θα τα πωλήσουν θα εισπράξουν για το σύνολό τους 34,5 δισ. για να καλύψουν τη διαφορά ανάμεσα στις προβλέψεις των 58 δισ., και την ονομαστική αξία 115 δισ. ευρώ των μη-εξυπηρετούμενων δανείων. 
Αυτό αφήνει μια τρύπα 22,5 δισ. ευρώ στην καλύτερη περίπτωση, για να καλυφθεί από μια ακόμα ανακεφαλαιοποίηση, ή κούρεμα των ελάχιστων πλέον τραπεζικών ομολογιούχων που δεν δέχθηκαν να λάβουν μετοχές στην προηγούμενη ανακεφαλαιοποίηση προ ολίγων μηνών η οποία μάζεψε λιγότερο από 1 δισ. ευρώ για το σύνολο των τραπεζών...