Η εργαλειοποίηση του φθόνου…



Ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι η αύξηση της έμμεσης φορολογίας πλήττει περισσότερο τους φτωχούς. Ένα νοικοκυριό με εισόδημα 600 ευρώ, που αναγκάζεται να το ξοδεύει όλο σε τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, δίνει περίπου το ένα πέμπτο των χρημάτων της στο κράτος μέσα από τον ΦΠΑ και τους φόρους στα καύσιμα. Η αύξηση των φόρων θα περιορίσει ακόμη περισσότερο την αγοραστική δύναμη των φτωχών και θα μεγαλώσει την ανέχεια. Σε ένα πλούσιο νοικοκυριό η νέα επιβάρυνση θα είναι ασήμαντη και πρακτικά μπορεί να μη γίνει αντιληπτή.




Κανείς δεν μπορεί να πει σε φτωχούς ανθρώπους ότι η νέα αύξηση των φόρων είναι για το καλό τους. Ούτε μπορεί να ισχυριστεί ότι κάποιοι κακοί ξένοι την επέβαλαν, καθώς το 2014 είχαμε μείωση φόρων και τα νέα μέτρα που συζητιόνταν τότε ήταν ελάχιστα σε σχέση με τα σημερινά. Εφόσον δεν μπορούν να πουν στους φτωχούς ότι κάνουν κάτι για να βελτιώσουν τη θέση τους, τους λένε να χαρούν γιατί θα τιμωρήσουν, υποτίθεται, τους πλούσιους. Επιστρατεύουν, λοιπόν, το φθόνο...


Μαθήματα παραποίησης της αλήθειας…



Σε μια δήλωση της Tασίας Χριστοδουλοπούλου πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου είχα διαβάσει τη φράση «ο ΣΥΡΙΖΑ δε μπορεί διαλεκτικά, φιλοσοφικά, πολιτικά να γίνει μνημονιακό κόμμα μέσα σε μία ημέρα επειδή υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο».




Mου ξύπνησε μια γλυκόπικρη μνήμη της νεότητάς μου (η φράση, όχι η Τασία Χριστοδουλοπούλου) όταν στα χρόνια της δικτατορίας είχα περάσει κι εγώ από την Αριστερά, κάνοντάς με ταυτόχρονα να αναρωτηθώ: πόσοι άνθρωποι χωρίς την εμπειρία μιας τέτοιας ένταξης καταλαβαίνουν σήμερα τη σημασία της λέξης "διαλεκτικά" στη συγκεκριμένη δήλωση; Κι ακόμη περισσότερο: πόσοι άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν αυτή τη σημασία μπορούν να εμβαθύνουν στο τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στο συλλογικό νου του Σύριζα;


Μαϊντανοί στους αιθέρες!



Θυμόσαστε πριν από μερικά χρόνια την περίπτωση του τότε βουλευτή των Αν Ελ, εκείνου που ήθελε να φτιάξει και διαστημικό σταθμό(!) στους Γαργαλιάνους για να φέρει την ανάπτυξη, που είχε απαιτήσει από έγκυο υπάλληλο των σεκιούριτι σε αεροδρόμιο, να του κουβαλήσει την βαλίτσα, και όταν αυτή αρνήθηκε, σήκωσε γη και ουρανό ζητώντας την τιμωρία της;




Τέτοια περιστατικά με μαϊντανούς στα αεροδρόμια πάντοτε υπήρχαν (κυρίως επί Ολυμπιακής), και πάντοτε θα υπάρχουν. Και δεν είναι μόνο οι πολιτικοί, όπως εκείνη η ψηλιά του Ποταμιού, από το Καβαλάρι του Λαγκαδά, που όταν οι σεκιουριτάδες της απαγόρευσαν να πάρει μαζί της στο αεροσκάφος βάζο με μέλι, κάτι δηλαδή που απαγορεύεται αυστηρά, εκείνη το έχυσε επιδεικτικά στον κάλαθο των αχρήστων, λέγοντας «δεν θα σας κάνω τη χάρη να το φάτε εσείς»…

Πλούσιοι και φτωχοί με φόντο τη δραχμή...



Πάει για τριλογία το παραμύθι ΣΥΡΙΖΑ "πλούσιοι και φτωχοί". Το πρώτο μέρος είχε κυνήγι της ολιγαρχίας... αλλά με μετατροπή του 63% ΟΧΙ σε ΝΑΙ... Στο δεύτερο έχει άνοιγμα στην ντόπια και ξένη ολιγαρχία αλλά (για συσπείρωση του 4% της βάσης) κυνήγι στο 37% του ΝΑΙ. Την τριλογία θα κλείσουν (αναγκαστικά) η ολιγαρχία και οι δανειστές. Πώς τελειώνει ο μύθος;




Αν ο Γρηγόρης Ξενόπουλος έγραφε σήμερα το αριστούργημά του "Πλούσιοι και Φτωχοί" θα το τελείωνε και πάλι αντικειμενικά, με σοβαρά μηνύματα και χρήσιμα (όπως πάντα) νοήματα. Δυστυχώς όμως το αφήγημα έπεσε στα χέρια της προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ. Παραποιήθηκε με τον χειρότερο τρόπο. Και υποβάθμισε τη νοημοσύνη τόσο των φτωχών όσο και των πλουσίων Ελλήνων..


Δεν είναι ανόητοι, θρασείς είναι…



Ανοίγουν το στόμα τους και βγαίνουν βατράχια. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Από τον πιο διάσημο ως τον πιο άσημο. Από τον πιο σοβαροφανή και σοβαρό, ως τον πιο ανόητο και αστείο. Από τους ευρωβουλευτές μέχρι τους βουλευτές και τα κομματικά στελέχη.

Ο μπαρμπα Αλέκος ο φραπεδιάρης μας εξηγεί το όραμα του Αλέξη!


Τρανά τα πρόσφατα παραδείγματα του Καμένου ότι βγήκαμε από τα μνημόνια ή ότι η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά, την οποία ο ίδιος ψήφισε, είναι «εγκληματική» και «αντισυνταγματική», του Βούτση, Προέδρου της Βουλής, που προσπάθησε να το μετριάσει λέγοντας ότι βρίσκεται στα όρια της αντισυνταγματικότητας, του Παπαχριστόπουλου ότι όπου νάναι θα βρέξει δισεκατομμύρια, της Βαγενά που συνέκρινε τα 400 χρόνια της δουλείας υπό τους Οθωμανούς με τα … μόλις 99 του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων, τα τουήτς του διάσημου πλέον Καρανίκα, τις ομολογίες του τύπου «είμαστε και φαινόμαστε» του ειλικρινούς Κυρίτση, του Τσακαλώτου, του Σταθάκη, του Κατρούγκαλου…