Englar...

Sigur Ros

Ο γητευτής της μπάλας…

Ανήμερα την εορτή Αγίου Δημητρίου, 26 Οκτωβρίου 1954, ήρθε στην ζωή ο άνθρωπος που δικαιωματικά μπορεί να χαρακτηριστεί... ποδοσφαιρικός πολιούχος της Θεσσαλονίκης. Ο Βασίλης Χατζηπαναγής είναι ο αυτός που άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο έβλεπαν το ποδόσφαιρο οι Ελληνες φίλαθλοι και ορθώς αναδείχθηκε ως ο κορυφαίος Ελληνας ποδοσφαιριστής των τελευταίων 50 ετών.

Γεννημένος 5.218 χιλιόμετρα μακριά από εκεί που θα έκανε τον κόσμο να παραμιλάει μαζί του, στην μακρινή Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν (τότε Σοβιετική Ενωση), από Ελληνες πολιτικούς πρόσφυγες, κυπριακής καταγωγής, ο Χατζηπαναγής έφτασε στη Θεσσαλονίκη στις 22 Νοεμβρίου 1975. Ηταν ξημερώματα Σαββάτου, αλλά στον σιδηροδρομικό σταθμό υπήρχαν περίπου 1.500 φίλαθλοι του Ηρακλή για να τον υποδεχθούν!

Το καλάθι των αξιοθρήνητων…

Τι συμβαίνει στον κόσμο μας; Πώς φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο, τι μας συνέβη;
Σε όλο τον κόσμο, παντού, ο λαϊκισμός προελαύνει. Όσο πιο αδιανόητα και φοβικά τα μηνύματα, όσο πιο φανταχτερές οι υποσχέσεις, όσο μεγαλύτερα τα ψέματα, όσο πιο κραυγαλέες οι θεωρίες συνομωσίας, τόσο μεγαλύτεροι οι εκλογικοί θρίαμβοι. Και καλά στις Φιλιππίνες. Καλά στην Ουγγαρία, στη χρεοκοπημένη προβληματική Ελλάδα.

Μα στις ΗΠΑ; Στην ισχυρότερη δημοκρατία της Γης; Πώς είναι δυνατό το 2016 να υπάρχει στο σύμπαν μας ο Ντόναλντ Τραμπ, υποψήφιος Πρόεδρος της Αμερικής; Τι συνέβη; Παλιά αυτά δεν γίνονταν. Πάντα υπήρχε λαϊκισμός. Πάντα οι πολιτικοί ήταν ψεύτες. Μα παλιά οι λαϊκιστές κι οι ψεύτες ήταν κοσμήτορες στο Μπέρκλεϊ. Ακολουθούσαν κάποιους κανόνες, υιοθετούσαν ένα κώδικα. Σήμερα κυμαίνονται από ακροδεξιοί ρατσιστές μέχρι φονιάδες ναρκομανών. Είναι σαν ξαφνικά το επίπεδο του πολιτικού προσωπικού παγκοσμίως να κατέρρευσε σχεδόν ταυτόχρονα, σε όλες τις χώρες. Σαν ο ελάχιστος κοινός παρονομαστής να κατακρημνίστηκε και παράλληλα να ανήλθε στην εξουσία.

Τι μεσολάβησε;

Να δούμε τι θα γίνει όταν φύγουν…

Ότι υπήρχε η πρόθεση από πλευράς παλαβών να απομονώσουν τη χώρα και να εγκαθιδρύσουν κάποιου τύπου καθεστώς στο οποίο ο απολυταρχικός έλεγχος θα δικαιολογούνταν λόγω των ελλείψεων σε είδη πρώτης ανάγκης ήταν σαφές από το καλοκαίρι του δημοψηφίσματος.

Για να κρατήσεις μυστικές τέτοιες προθέσεις χρειάζεται ικανότητα, σχεδιασμός, οργάνωση και αυτά στα τσίπουρα δεν τους τα έμαθαν (ευτυχώς). Εν τούτοις οι καινούριες πληροφορίες που εισάγονται στην ιστορία σχετικά με το βιβλίο Ολάντ αναφέρουν τα εξής: