Αμετανόητοι ιδεοληπτικοί εναντίον της Δημοκρατίας…



Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τα τηλεοπτικά κανάλια απέδειξε τη χρησιμότητα των ανεξάρτητων εξουσιών και των ανεξάρτητων θεσμών για τη λειτουργία της Δημοκρατίας. Η αντίδραση της κυβέρνησης στην απόφαση αυτή, απέδειξε την ανωριμότητα και τον αυταρχισμό της που κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται σε αριστερά δόγματα και ιδεοληψίες.




Όσον αφορά στην απόφαση, αυτή ελήφθη παρά την ασφυκτική πίεση της κυβέρνησης για να αποφευχθεί. Το ΣτΕ απέδειξε οτι διαθέτει σθένος και κρίση και ότι μπορεί να αντισταθεί στις κυβερνητικές αυθαιρεσίες για να προστατεύσει τη Δημοκρατία. Το γεγονός οτι υπέδειξε ως αποκλειστική Αρχή για τα ραδιοτηλεοπτικά θέματα το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο το οποίο σήμερα δεν υπάρχει, είναι εκτός από τυπικώς ορθή απόφαση και ένα μήνυμα προς την κυβέρνηση, τον πολιτικό κόσμο και τους πολίτες. Ότι οι ανεξάρτητοι θεσμοί όπως το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, εξασφαλίζουν την προστασία της Δημοκρατίας, πρέπει να υπάρχουν και πρέπει να είναι σεβαστοί...

Αναίσχυντη εθνοκαπηλεία…



Μεγάλωσα στην Ελλάδα του ’90, όταν κάθε αναφορά στον όρο «έθνος» ήταν απαγορευμένη σχεδόν από την επικρατούσα ηθική – είχαν φροντίσει για αυτό η χούντα και η μεταπολιτευτική ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς. Κι ενώ όσοι διαπαιδαγωγηθήκαμε με το ρίγος της πατρίδας είχαμε συνηθίσει σχεδόν να συγκαλύπτουμε την «ευαισθησία» μας, χρειάστηκαν επτά χρόνια οικονομικής καταστροφής, για να φθάσουμε σήμερα στο αντίθετο σημείο: Ο κάθε τυχοδιώκτης να καταφεύγει στην έννοια του έθνους για να αντλήσει πολιτική, ή προσωπική νομιμοποίηση.





Όχι, το έθνος δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Απ’την άλλη, όμως, είναι να αγανακτεί κανείς, όταν βλέπει αριστεριστές των καταλήψεων να διαγωνίζονται στον πατριωτισμό με τον σύντροφο Καμμένο. Είναι να οργίζεται κανείς, όταν προσπαθούν να μας πείσουν αυτοί που γαλουχήθηκαν σιγοντάροντας το κάψιμο της σημαίας, πως έγιναν ξαφνικά εθναμύντορες. Είναι, δε, ακόμα αποκρουστικότερο, να βλέπει κανείς τους έως πρότινος απάτριδες καριέρας, να ανακατεύουν κομμουνισμό, πατριωτισμό και antifa χαϊμαλιά υπό μιαν επίφαση εθνικής υπερηφάνειας…


Το ΕΣΡ, ο Βύρωνας, και η Γιούλα η Μπουρδόλη…



Και εκεί που κοιμόμουν τον ύπνο του δικαίου, ονειρευόμενος φυγές και ελικόπτερα … ντριιιιιν χτυπάει   το τηλέφωνο! Ποιος κερατάς είναι πάλι  μεσημεριάτικα, αναρωτήθηκα.
«Έλα μωρό μου ξύπνα… μια ώρα χτυπάει»!




Αμάν! Η Γιούλα… η θρυλική Μπουρδόλη, που εδώ και μερικά χρόνια είναι αυτοεξόριστη στη Γουατεμάλα, όπου είχε πάει για λεύκανση πρωκτού και κόλλησε, αφού βρήκε την ευκαιρία να ανοίξει σαλόν ομορφιάς που εξειδικεύεται στις αποτριχώσεις…


Ποιο είναι το μπάτζετ της περηφάνειας μας;



Το 2013 τα άρματα επέστρεψαν στη στρατιωτική παρέλαση με χορηγό που ανέλαβε το κόστος των καυσίμων. Ετσι ο λαός ανέκτησε το αίσθημα της  περηφάνειας με έξοδα επιχειρηματία που, υπό άλλες περιστάσεις, κατατάσσεται στη σφαίρα της διαπλοκής. 




Ο επιχειρηματίας έφυγε, τα άρματα έμειναν και όλοι μπορούμε να φανταστούμε ποιος καλύπτει το κόστος επίδειξης τους στην παρέλαση. Θα μπορούσε, βέβαια, να είναι ο κατασκευαστής τους που καλύπτει αυτό το ντεφιλέ οπλικών συστημάτων, αλλά, αυτά τα πράγματα τα πληρώνεις μόνο αν έχεις ελληνικό ΑΦΜ…


Τη ΔΕΚΟ μου για μια καρέκλα...



Ο ανασχηματισμός - φούσκα αναμένεται. Τα κριτήρια εξόδου και εισόδου στην κυβέρνηση καθορίστηκαν. Πουλάς κράτος; Παίρνεις καρέκλα σε οικονομικό υπουργείο. Βάζεις τους 53 να κλαίνε για τις ιδιωτικοποιήσεις; Βγαίνεις από την κυβέρνηση. Λες ναι σε όλα στο τρίτο μνημόνιο; Μπαίνεις στην κυβέρνηση. Δυσκολεύεις το υπερ-Ταμείο στην αποκρατικοποίηση; Είσαι εκτός. Το τσίρκο ανανεώνεται. Ανεβάζει νέους ταχυδακτυλουργούς. Γέλιο ασταμάτητο. 




Όποιος δεν το καταλαβαίνει δεν θέλει να το καταλάβει ή δεν θέλει να το πιστέψει. Εάν δεν έλεγαν ναι σε όλα. Και αν δεν συμφωνούσαν να πουλήσουν κράτος δεν είχε ούτε τρίτο μνημόνιο ούτε δανεικά για το 2015 και το 2016. Χωρίς δανεικά το 2015 θα έπεφταν...