Knocking on Heaven's Door...

Guns n' Roses
(Ναι! Και αυτό είναι του Bob Dylan)

Η εποχή των τεράτων…

Είναι σωστό να μιλάμε εμείς για την εκλογή του Τραμπ στις ΗΠΑ;

Και να κρίνουμε τον αμερικανικό λαό; Εμείς που εκλέξαμε δυο φορές τον λαϊκιστή, Αλέξη Τσίπρα; Τους Παπανδρέου; Τόσους και τόσους;

Είναι δυνατόν να ανησυχούμε που εξελέγη στις ΗΠΑ ένας επιχειρηματίας, όταν εμείς εκλέγουμε συστηματικά ανέργους και επαγγελματίες της πολιτικής;

Προσωπικά δεν με ανησυχεί η εκλογή του Τραμπ σε επίπεδο διεθνών σχέσεων και ισορροπιών. Πολύ περισσότερο αφού ακόμη δεν είναι ορατό προς τα πού θα πορευτεί σε πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο και κυρίως στην εξωτερική πολιτική. Αυτή θα τη συζητήσουμε μόλις γίνει γνωστή η σύνθεση της ομάδας που θα ασκήσει πολιτική…

Ο Τσίπρας, ο Τραμπ και ο Καμμένος…

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ έχει πρωταγωνιστή τον Π. Καμμένο (φωτογραφία) και τον Ντόναλντ Τραμπ. Κατά έναν παράξενο τρόπο ο υπουργός Αμυνας ήταν ο πλέον φανατικός οπαδός του κ.Τραμπ στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Τον προσκάλεσε να έρθει στη Σούδα, τον προσκάλεσε να έρθει επισήμως στην Ελλάδα, είχε επαφές με τους στενούς συνεργάτες του και γενικά στοιχημάτιζε (που λέει ο λόγος) ότι ο κ. Τραμπ θα είναι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ. Τότε που οι δημοσκοπήσεις έδειχναν τη Χίλαρι Κλίντον να προηγείται 15 μονάδες. Ολα αυτά τα μετέφερε στον κ. Τσίπρα μια Κυριακή μεσημέρι όταν του έκανε στο σπίτι του το τραπέζι…

Ο Michael Moore απασφάλισε…

Χθες το μεσημέρι ο γνωστός κινηματογραφιστής-ακτιβιστής Michael Moore ανέβασε στο προφίλ του στο φέισμπουκ μια λίστα για τις ενέργειες στις οποίες θα πρέπει να προβούν από σήμερα οι Δημοκρατικοί της Αμερικής, μετά το σοκ της εκλογής Τραμπ. Ήδη την ανάρτηση αυτή την έχουν κοινοποιήσει οι χρήστες του ΦΒ πάνω από 180.000 φορές, την έχουν σχολιάσει 20.000 άτομα, και έχει πάρει σχεδόν 400.000 likes!

Στην κορυφή της εν λόγω λίστας ο  Moore προτρέπει τα στελέχη των  Δημοκρατικών  να «επιστρέψουν το κόμμα στον λαό». Επίσης τους συνιστά να απολύσουν όλους τους ειδικούς, τους δημοσκόπους, και τους δημοσιογράφους, που τόσους μήνες αρνήθηκαν να βάλουν στην άκρη το αφήγημα που είχαν δημιουργήσει για τις προεδρικές εκλογές, και το οποίο αποδείχτηκε λάθος…

Το σοκ από την εκλογή του Τραμπ…

Από το 1948, όταν η Chicago Tribune βγήκε με πρωτοσέλιδο Dewy defeats Truman ενώ ο Τρούμαν είχε κερδίσει τις εκλογές, δεν έχει συμβεί τόσο μεγάλη έκπληξη όσο με την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία. Αιτίες υπάρχουν διαφορετικές, αλλά και ένα κοινό στοιχείο με δύο άλλες εκλογές. Όπως στο ελληνικό δημοψήφισμα του 2015 και το βρετανικό για το Brexit 2016, και στις αμερικανικές εκλογές οι δημοσκοπήσεις και οι αναλυτές υποτίμησαν την ψήφο που στήριζε τη λαϊκίστικη επιλογή.

Στις δημοσκοπήσεις, ένας λόγος που οι εκτιμήσεις ήταν λάθος είναι η διάθεση κάποιου να φανεί καλύτερος από εκείνο που είναι. Τα Μέσα από την αρχή της καμπάνιας είχαν προβάλει σαν politically correct θέση τη στήριξη της Κλίντον. Οι βαμμένοι οπαδοί του Τραμπ φυσικά θα δήλωναν την προτίμηση τους. Ένας αριθμό όμως από χλιαρούς υποψηφίους ψηφοφόρους του για να φανούν μορφωμένοι, σοφιστικές και προοδευτικοί πρέπει να δήλωσαν ότι θα ψηφίσουν Κλίντον ενώ έριξαν την ψήφο τους στον Τραμπ...

Κι από ενημερότητα… σπανακόρυζο!

Κάθε τόσο, όλο και κάτι γίνεται και μας κάνει να κουνιόμαστε. Τρόπος του λέγειν δηλαδή κουνιόμαστε και να μη παρεξηγηθούμε τώρα στα γεράματα.
Κάθε τόσο λοιπόν, κάποιο γεγονός συμβαίνει και μας αναγκάζει να ξεσκονίσουμε την άγνοιά μας.

Επί παραδείγματι:

·       Μιλάει η κ. Ρεπούση για κάποιον συνωστισμό και τρέχουμε όλοι να μάθουμε τι έγινε τότε. Και τέτοια είναι η τρεχάλα και η σπουδή μας, που ανοίγουμε και λάθος βιβλία.

·       Μιλάει κάποιος (συνήθως ξένος, που ξερογλείφεται για κάποιο κομμάτι της Πατρίδας μας) για τους Τσάμηδες και να κάτω οι τόμοι (αν υπάρχουν) για το «Τσάμικο», που μέχρι σήμερα νομίζαμε ότι είναι εκείνος ο χορός, που χορεύει ο θείος ο Μήτσος, από το χωριό, στα πανηγύρια…