The Mysteries of Love...

Julee Cruise

Τα δικά μας (του ΣΥΡΙΖΑ) παιδιά…

Η συνταγή είναι γνωστή. Τη δοκίμασαν με επιτυχία (τρομάρα μας...) οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας (για να τα λέμε όλα...). Και τώρα ήρθε η σειρά της Γεροβασίλη και του Σκουρλέτη να παίξουν μπάλα. (Σιγά μη δεν μάθαιναν τα κόλπα...)

Προσοχή στα βήματα: Πρώτον, προσλαμβάνεις από το παράθυρο συμβασιούχους ("τα δικά μας παιδιά" που έλεγε και ο Πολύδωρας), επειδή τάχατες το υπάρχον προσωπικό δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες της υπηρεσίας (μπούρδες, πελατειακές προσλήψεις είναι..). Δεύτερον, κατά παραβίαση του Συντάγματος, αρχίζεις τις παρατάσεις. (Αν έχεις θράσος και άγνοια μαζί, παριστάνεις και τον χαζό, όπως η Γεροβασίλη, και δηλώνεις στη Βουλή οτι δεν τρέχει τίποτα γιατί δεν είναι υψηλόμισθοι, αλλά απλοί εργαζόμενοι στην καθαριότητα). Βήμα τρίτον. Οι εργαζόμενοι βρίσκουν έναν Κατρούγκαλο (με τη γνωστή προμήθεια των εργατολόγων) και προσφεύγουν στα δικαστήρια. Και διεκδικούν τη μονιμοποίησή τους, με το επιχείρημα ότι αφού οι συμβάσεις ανανεώθηκαν ξανά και ξανά, οι συμβασιούχοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες...

Ένας τρομαγμένος καιροσκόπος…

Κανένας αποχαιρετισμός στον κόσμο δεν είναι τόσο βαρύς, όσο ο αποχαιρετισμός της δύναμης που σου προσφέρει η  εξουσία. Αυτό που ζούμε τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα είναι το αποτέλεσμα των παλινωδιών ενός ανθρώπου που δεν θέλει να αποχωριστεί την εξουσία την στιγμή που γνωρίζει ότι το τέλος της κυβέρνησης του είναι κοντά.

Είναι πραγματικά θλιβερή η εικόνα του πρωθυπουργού που κάνει περιοδείες, εγκαινιάζει ημιτελή έργα, γυρνά όλη την Ελλάδα, συνεχίζει να τάζει στους πάντες τα πάντα. Φέρεται σαν να μην πέρασε μία μέρα, σαν να μην ήταν αυτός που μας οδήγησε στην κόλαση του καλοκαιριού του 2015, σαν να μην ήταν αυτός που είχε υπουργό τον Βαρουφάκη, σαν να μην ήταν αυτός που υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο. Το θράσος του ανθρώπου που είναι αχόρταγος με την εξουσία είναι απύθμενο…

Οι «αριστεροί» των ΗΠΑ προετοιμάζονται για τα χειρότερα…

Τώρα που το παπούτσι μπήκε στο άλλο πόδι, πολλοί φιλελεύθεροι της Αμερικής άρχισαν ξαφνικά να φοβούνται, και να προετοιμάζονται για τα χειρότερα. Φοβούνται πως η προεδρία Τραμπ σύντομα θα εξελιχθεί σε «αποκάλυψη»  (Trumpocalypse), και γι αυτό μεγάλος αριθμός αριστεριστών συσσωρεύουν τρόφιμα και όπλα.

Μάλιστα, αν και πολλοί περίμεναν μείωση στις πωλήσεις όπλων όταν κέρδισε ο Τραμπ, αυτό που έγινε είναι να σημειωθεί νέο ρεκόρ αιτήσεων για άδειες οπλοφορίας, ειδικά την Black Friday. Η εκλογή Τραμπ αφύπνισε την αμερικανική Αριστερά σε βαθμό που δεν είχαμε δει εδώ και δεκαετίες, με πολλούς αριστεριστές να υιοθετούν τον σκληροπυρηνικό «survivalism» χωρίς δεύτερη σκέψη…

Αυτός είναι ο Σαμαράς!

Μετά το σοκ που προκάλεσε η δημοσιοποίηση της «επιστολής Τσακαλώτου» στο Eurogroup, κάποιοι αδιόρθωτοι – «παπαγαλάκια» του ΠΑΣΟΚ παλαιότερα, του ΣΥΡΙΖΑ αργότερα και σήμερα «χαμένοι στο διάστημα των ιδεοληψιών τους» – έσπευσαν, να πουν, ως «δικαιολογία» για την ταπείνωση όπου οδήγησε η… «υπερήφανη διαπραγμάτευση», το γνωστό «παραμύθι»: --Έλα μωρέ, και οι προηγούμενοι είχαν στείλει τέτοιες επιστολές.

Άρα δεν πειράζει που έστειλε και ο Τσακαλώτος ό,τι ακριβώς είχαν, δήθεν, στείλει και οι «προηγούμενοι»…

Λένε ψέματα! Γιατί απλούστατα, όπως κάποιοι άλλοι τόλμησαν να πουν δημόσια (γιατί όλοι οι δημοσιογράφοι ΔΕΝ είναι «παπαγάλοι» - ευτυχώς!), τέτοια επιστολή ΔΕΝ έστειλε ποτέ προηγούμενη κυβέρνηση!

Ένα σύντομο σχόλιο περί Κούνεβα…

Ένας από τους λόγους που η χώρα βιώνει όλη αυτήν την πολιτισμική, κυρίως, κρίση και μετά οικονομική, είναι το ότι δεν είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε τη σημασία θεσμών, οργάνων, θέσεων.

Έτσι, διαβάζει κανείς από όσους έσπευσαν να υπερασπιστούν -από τί αλήθεια;- την Κωνσταντίνα Κούνεβα, πως η συγκεκριμένη γυναίκα αποτελεί σύμβολο (αυτό δεν νομίζω να αμφισβητείται) και πως η θέση της στην Ευρωβουλή αποτυπώνει κάποιο είδος επανόρθωσης των όσων χυδαίων και απάνθρωπων υπέστη...