Από την ίδια φωλιά…



Πολύ κουβέντα για τον Σώρρα. Κατόπιν εορτής όπως πάντα.
Από τότε με το νερό του Καματερού, από τότε με την αγία Αθανασία του Αιγάλεω, τα ίδια πάντα με κάθε αλήτη θαυματοποιό που υπόσχεται σε αφελείς λύση στα προβλήματά τους, είτε με το θαυματουργό νερό, είτε με τη δερματογραφική αποκάλυψη της μοίρας τους.




Ελληνικές κυβερνήσεις και Κράτος σε διαχρονική αδυναμία να προφυλάξουν από απατεώνες όσους πολίτες για κάποιους λόγους δεν μπορούν να αυτοπροστατευθούν...


Με την αποαριστεροποίηση κλείνει η μεταπολίτευση…



Μια χώρα χρεοκοπεί όταν οι πολιτικοί της γίνονται δημαγωγοί και υπακούουν στις Σειρήνες του λαϊκισμού. Μετά την πτώση της δικτατορίας το 1974, στη χώρα ξαναφούντωσαν τα εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα. Μια ταραχώδης περίοδος είχε κλείσει και άνοιγε ένας κύκλος με ιδιαίτερα ιδεολογικά χαρακτηριστικά που θα αποτελούσαν το… πυρ στα θεμέλια της ελληνικής οικονομίας, οδηγώντας τη χώρα σε καθολική οικονομική εξάρτηση από τον διεθνή δανεισμό.




Μετά από δύο πετρελαϊκές κρίσεις το 1973 και το 1976, η δεκαετία του ΄70 έμελλε να είναι… μοιραία. Όταν στο Ηνωμένο Βασίλειο η Μάργκαρετ Θάτσερ έβλεπε τον κίνδυνο να τεθεί η χώρα υπό την κηδεμονία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προχωρούσε σε ριζικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες κατέστησαν τη χώρα ανεξάρτητη των εξελίξεων που κυοφορούνταν στη Γηραιά Ήπειρο ενόψει νομισματικής και οικονομικής ένωσης. Εμείς εδώ, κινηθήκαμε σε εντελώς διαφορετική ρότα, καθώς το χάσμα στη χωρισμένη Ελλάδα της δεξιάς και της αριστεράς δεν συνηγορούσε προς την κατεύθυνση φιλελευθεροποίησης της οικονομίας, αλλά αντίθετα, προς την περαιτέρω… κρατικοποίησή της για πολιτικούς λόγους…


Ο αετός που έμαθε να ζει σαν κότα…



‘Ενας βοσκός ζούσε σε μια καλύβα κοντά σε κάποιο δάσος και λίγο πιο μακρυά από το βουνό είχε το κοτέτσι του και το κοπάδι με τις κατσίκες. Τη χρονιά εκείνη η ξηρασία ήταν μεγάλη και δεν υπήρχε χορτάρι. Έτσι, ο βοσκός αποφάσισε να πάει τις κατσίκες του στην κορυφή του βουνού, όπου η υγρασία πιθανόν να ήταν μεγαλύτερη και όπου ήλπιζε να βρει δροσερό χορτάρι για τα ζώα του.




Όταν έφτασε εκεί ψηλά, άφησε τα ζώα του να βοσκήσουν ώρες πολλές, ώσπου νύχτωσε και αποφάσισε να κατέβει στην καλύβα του. Κατηφορίζοντας με το κοπάδι του είδε μπροστά του μια μεγάλη αετοφωλιά. Πλησιάζοντας, αντίκρισε δυο αετόπουλα, το ένα σκοτωμένο αφού είχε πέσει έξω από την φωλιά, και το άλλο, αν και σάλευε, έδειχνε σοβαρά τραυματισμένο...



Αρτέμης… ο ζάπλουτος σωτήρας μας!



Το παρελθόν του αυτοαποκαλούμενου εθνοσωτήρα δισεκατομμυριούχου Αρτέμη Σώρρα έχει ξεδιπλωθεί για τα καλά τις τελευταίες μέρες, με ρεπορτάζ του καναλιού «Ε» να αποκαλύπτει την πρώτη επιχειρηματική δραστηριότητα του αρχηγού του φορέα «Ελλήνων Συνέλευσις», που ήταν ενοικιαστής φουσκωτών παιχνιδιών σε υπαίθριους παιδότοπους στην Αχαΐα.

 
Νοίκιαζε και πόνι στη Λούτσα!

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η εν λόγω δραστηριότητα, η οποία εντοπιζόταν κυρίως στην παραλίες της περιοχής (που το καλοκαίρι είναι οικογενειακά θέρετρα) κράτησε μέχρι το 2003, οπότε και αποφάσισε να επεκταθεί…


Η αισιοδοξία της Ελλάδας…



Η περίοδός του Χριστουγέννων και ο ερχομός του νέου έτους μας δημιουργεί μια αίσθηση αισιοδοξίας και την προσμονή χαρμόσυνων ειδήσεων. Ανοησίες. Τα πράγματα είναι άσχημα και θα χειροτερέψουν πολύ περισσότερο. «Όχι μόνο δεν υπάρχει φως το τούνελ, δεν υπάρχει καν τούνελ.» Η ιδέα της ελεύθερης πτώσης μας ταιριάζει περισσότερο από κάθε τι άλλο, μιας και περιγράφει επακριβώς την έφοδο μας σε νέα παρακμιακά χαμηλά.



Αν κάτι μάθαμε στα χρόνια της μεταπολίτευσης είναι ότι η αλήθεια είναι κάτι δύσκολο, δύσπεπτο, συχνά ακατανόητο, επονείδιστο και επαχθές. Ποιος θα θυμάται άραγε την μακρινή εποχή, τότε το 2009, που η ελληνική οικονομία ήταν θωρακισμένη; Τότε που η Ελλάδα, όπως μας ενημέρωνε η έγκυρη και έγκριτη δημοσιογραφία, θα απόφευγε τα χειρότερα της οικονομικής κρίσης γιατί ήταν ουσιαστικά μια οικονομία φούσκα. Ναι αυτή ήταν η διατύπωση, είμαστε φούσκα, και η φούσκα είναι αέρας, και ο αέρας αντέχει τα μποφόρ του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού συστήματος. Αυτό ήταν το επίπεδο της ανάλυσης...