Currency...

The Black Angels

Ταξικός ΚΟΚ... Απίστευτο και όμως Συριζαϊκό!

Δεν μπορείς ορισμένες φορές παρά να σκεφτείς ότι εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Υπάρχουν στιγμές που πραγματικά νιώθεις ότι τα γεγονότα σε ξεπερνούν. Ότι αδυνατείς να τα διαχειριστείς. Οι άνθρωποι δεν παίζονται... Είναι από άλλο πλανήτη. Κάθε τόσο που ακούγονται διάφορα παλαβά νομίζεις ότι το έχουν... τερματίσει. Κι όμως διαπιστώνεις ότι πάει ακόμη μακρύτερα!

Αυτή τη φορά, το νέο θέατρο παραλόγου στήνεται με αφορμή το τραγικό συμβάν της εθνικής οδού όπου 4 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ένα δυστύχημα που έδωσε την αφορμή σε ορισμένα πεφωτισμένα κυβερνητικά μυαλά να το αξιοποιήσουν πολιτικά και ταξικά!!! Αυτή τη φορά λοιπόν πρωταγωνιστής ήταν ο υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών κ. Μαυραγάνης. Που ήρθε να συμπληρώσει με νομοθετικό μάλιστα υπόβαθρο τις απίστευτες δηλώσεις που είχε κάνει λίγα 24ωρα πριν ο περιβόητος βουλευτής κ. Μανιός...

Ο θρίαμβος του εντελώς ηλίθιου…

Για αρχή να πω ότι καταλαβαίνω πως τον χαρακτηρισμό «εντελώς ηλίθιος» τον χρησιμοποιούν πολλοί και για εντελώς αντίθετους λόγους. Τον χρησιμοποιεί, ας πούμε, κάποιος για να περιγράψει τον συνάνθρωπο που πιστεύει ότι η Γη είναι επίπεδη, αλλά τον χρησιμοποιεί και αυτός που πιστεύει ότι η Γη είναι επίπεδη για να περιγράψει αυτόν που ξέρει ότι η Γη είναι σφαιρική. Εννοείται πως η ευελιξία στη χρήση δεν σημαίνει πως οι πιθανότητες να είναι και οι δυο πρωταγωνιστές του παραδείγματός μας εντελώς ηλίθιοι είναι οι ίδιες.

Για τις ανάγκες του κειμένου –και πιθανότατα με κάποια δόση αυθαιρεσίας– θα θεωρήσω πως εντελώς ηλίθιος είναι αυτός που πιστεύει ότι η Γη είναι επίπεδη. Αυτός που, χάρη στο face το book και το twitter, απέκτησε δύναμη που μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν μπορούσε ούτε να τη φανταστεί…

Ο κομμουνισμός πέθανε ή όχι;

Σ​​​​εισμός, σεισμός, κομμουνισμός!» Το σύνθημα αυτό άκουσα να βροντοφωνάζουν δύο κολυμβητές στη Φολέγανδρο. Ηταν μέσα της δεκαετίας του ’90. Τους θυμάμαι καλά: είχαν μακριά μαλλιά και γένια κι έκαναν ελεύθερο κάμπινγκ σε μια απομακρυσμένη παραλία με τις κοπέλες τους. Τη στιγμή που φώναξαν το συγκεκριμένο σύνθημα ήταν σκαρφαλωμένοι πάνω σε στρώματα θαλάσσης, κάμποσα μέτρα από την ακτή.

Δεν κορόιδευαν· πίστευαν αυτό που φώναζαν με έναν παιδικό και κάπως οπαδικό τρόπο. Τους παρακολούθησα παραξενεμένος: ούτε πέντε χρόνια πριν είχε καταρρεύσει ο κομμουνισμός. Ο σεισμός που φώναζαν πάνω στα θαλάσσια στρώματα είχε ως επίκεντρο το ίδιο τους το ιδανικό και γκρέμισε αυτό που χτιζόταν επί εβδομήντα χρόνια...

Αν κερδίζαμε το τζόκερ, σύντροφε...

Τι θα έκανες αν κέρδιζες τα 16 εκατομμύρια του τζακ ποτ; Φαντάσου ότι μια Κυριακή κερδίζεις 16 εκατομμύρια ευρώ, σού πιστώνονται στον λογαριασμό το ίδιο κι όλας βράδυ, κι από τη Δευτέρα το πρωί μπορείς να ζήσεις τα πιο τρελά σου όνειρα. Αλλά το σενάριο έχει και μια έκπληξη. Ξαφνικά, ένας εκκεντρικός κροίσος με λεφτά όσα και το καταπίστευμα του Σώρρα αποφασίζει να δωρίσει το ίδιο ακριβώς ποσό σε κάθε κάτοικο της χώρας. Άρα δεν θα είσαι μόνο εσύ εκατομμυριούχος. Θα είναι όλοι. Τι θα συνέβαινε;

 

Αφού το βράδυ θα έκανες σχέδια για το σπίτι και το αυτοκίνητο που θα αγόραζες, την άλλη μέρα θα ήθελες να κυκλοφορήσεις σαν πλούσιος, να πάρεις ρούχα και να φας στο ακριβό εστιατόριο που πάντα ζαχάρωνες αλλά δεν τολμούσες να μπεις. Θα έπαιρνες λοιπόν τηλέφωνο να κλείσεις τραπέζι. Αλλά δεν θα το σήκωνε κανένας! Ποιος να πάει να ανοίξει; Ποιος να σε σερβίρει; Ποιος να μαγειρέψει; Ποιος να καθαρίσει τις τουαλέτες; Ποιος να αγοράσει προμήθειες κι από ποιον; Γιατί ο ψαράς να σαλπάρει μεσ’ τη νύχτα για πελαγίσιες τσιπούρες; Γιατί να στηθεί ο κρεοπώλης πίσω από τον πάγκο να πουλήσει το φιλέτο black Angus που ήθελες να παραγγείλεις; Είπαμε: ο καθένας πια θα ήταν εκατομμυριούχος. Ποιος ο λόγος να δουλέψει; Για σπίτι και αυτοκίνητο φυσικά το ξεχνάς. Κανένας δεν θα πουλούσε, ούτε το ένα ούτε το άλλο... 

Δικαιοσύνη ταξική…

Για το δυστύχημα στην Εθνική Οδό δεν θα ασχοληθώ με τα ευχολόγια ότι πρέπει να μας συνετίσει βελτιώνοντας την οδική μας συμπεριφορά. Ανάμεσα στο πρέπει και το γίνεται μεσολαβεί ο ανθρώπινος χαρακτήρας. Ο οποίος λέει ότι ακόμα και εάν ένα ατύχημα έχει συμβεί μπροστά σου, αρχικά θα σοκαριστείς και θα πάρεις την απόφαση ότι στο μέλλον θα είσαι προσεκτικός. Αλλά το μέλλον διαρκεί λίγο αφού μερικές ώρες αργότερα θα επιστρέψεις στον τρόπο που οδηγούσες.

Όπως και δεν θα ασχοληθώ με τις αντιδράσεις στον τρόπο που αντιμετώπισαν το δυστύχημα τα Μέσα. Από την Ακρόπολη του ’60 που ανέβαζε την κυκλοφορία της όποτε είχε κάποιο «καλό» έγκλημα, ως την τηλεόραση του ’90 με το κλισέ «σπέρμα, αίμα, ψέμα», τα Μέσα κατηγορούνται για εκμετάλλευση της δυστυχίας…