Το μη χείρον...

Αίφνης μάθαμε δια στόματος πρωθυπουργού πως η επόμενη σημαντική για το κλείσιμο της αξιολόγησης ημερομηνία, μετά την 20ή Φεβρουαρίου, κατά την οποία –όπως όλοι περιμέναμε– δεν έγινε απολύτως τίποτα, είναι η 20ή Μαρτίου. 

«Βρισκόμαστε στη φάση εντατικών διαπραγματεύσεων, είναι απολύτως εφικτό να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση σε τεχνικό επίπεδο μέχρι το επόμενο Eurogroup στις 20 Μαρτίου, εργαζόμαστε σκληρά για αυτό», είπε κατά λέξη ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον πρωθυπουργό της Μάλτας.

Άφησε όμως και ένα παραθυράκι, το οποίο με βάζει σε σοβαρές υποψίες πως την 20ή Μάρτη, δηλαδή σε καμιά δεκαπενταριά μέρες, θα έχουμε πάλι… δηλώσεις. Όπως κομψά διοχετεύτηκε στον τύπο, ο Αλέξης Τσίπρας «εξέφρασε προβληματισμό εάν επαρκεί ο χρόνος για να κλείσει και η τελική συμφωνία -που θα αφορά και πλεονάσματα και χρέος– μέχρι τις 20 Μαρτίου»…

Kill Adonis…

Είναι πρωτοφανές το μίσος με το οποίο κτυπούν καθημερινά τον Άδωνι Γεωργιάδη. Στελέχη της κυβέρνησης και λαϊκοδεξιές περιθωριακές ιστοσελίδες ανακαλύπτουν κάθε ημέρα «σημεία και τέρατα» σε οτιδήποτε πει ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό που μπορεί κανείς να διαπιστώσει είναι ότι το μίσος για τον Άδωνι ενώνει τους φαινομενικά ασύνδετους αυτούς κόσμους! Της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Λαϊκής Δεξιάς.

Στο σημείο αυτό μπορεί κανείς να αναρωτηθεί το εξής: Ο Άδωνις δεν είναι δεξιός; Διότι για αριστερό δεν τον κάνεις. Ούτε και φιλελεύθερος είναι, αν και στα θέματα της Οικονομίας είναι πιο φιλελεύθερος από αρκετούς που δρουν εν ονόματι της φιλελεύθερης Οικονομίας και οι οποίοι στο τέλος καταλήγουν να υπερασπίζονται τα στενά συμφέροντα των πολυεθνικών και των μεγάλων ελληνικών ομίλων…

Εχετε ανέβει σε μηχανή, κύριε Αρεοπαγίτα;

Aναρωτιέμαι αν υπάρχει Αρεοπαγίτης που έχει καβαλήσει ποτέ μοτοσικλέτα. Που έχει αισθανθεί τους κινδύνους αλλά και την ελευθερία του μέσου. Που καταλαβαίνει πόσο ανόμοια είναι η συνθήκη όταν υπολείπεται κατά δύο ρόδες από το όχημα που έχει συνηθίσει εκείνος.

Η ανυπαρξία επαφής με το σύμπαν μοτοσυκλέτα είναι η μόνη εξήγηση που δίνω για το σκεπτικό της απόφασης του Αρείου Πάγου με την οποία επέρριψε την ευθύνη στη μοτοσικλετίστρια για τη σύγκρουσή της με νταλίκα. Προσοχή, δεν εννοώ καθαυτήν την υπόθεση, τις λεπτομέρειες της οποίας δεν γνωρίζω και δεν μπορώ να κρίνω, αλλά τη γενική απόφανση ότι οι μοτοσικλετιστές είναι υποχρεωμένοι να οδηγούν σε στοίχους...

Η ταξική πάλη στην Εθνική Οδό και το … Μνημόνιο.

Οι κοινωνίες που αναπτύσσονται ταχύτητα- με μη φυσιολογικό τρόπο- εμφανίζουν ατομικές ή συλλογικές διαταραχές -που πολλές φορές παίρνουν τον χαρακτήρα ψύχωσης. Πέρα από συλλογικές ψευδαισθήσεις και αυταπάτες εμφανίζονται παραληρηματικές συμπεριφορές -παρά-λογες, κυκλοθυμία ή τάσεις φυγής μέσω της ταχύτητας- που εν προκειμένω είναι ένας τρόπος να βιώσουμε συναισθήματα σε ένα κόσμο που δεν μας ανήκει ή αισθανόμαστε πως δεν μας ανήκει.

Η Ελλάδα του ΄60 βγαίνει από την φτώχεια με δυο βασικές καταναλωτικές επιθυμίες- όπως δείχνουν οι έρευνες. Το μοσχαρίσιο κρέας και το …αυτοκίνητο. Η έξοδος από την φτώχεια εμφανίζεται με την επιθυμία αλλαγής τρόπου ζωής -πέρα από τις ¨καθυστερημένες” παραδοσιακές αξίες που οδηγεί σε ένα καταναλωτισμό και ατομισμό με μορφές ανταγωνισμού που δεν υπάρχουν στην παλιότερη κοινωνία της αλληλεγγύης. Η ταχύτητα με την οποία η στερημένη και φτωχή Ελλάς μετατρέπεται σε νεόπλουτη με βουλιμία μετατρέπει τόσο το κρέας, όσο και το αυτοκίνητο σε αυτοκτονικά ή φονικά όπλα...

Ταξική ανοησία…

Ο Νίκος Μανιός είναι αυτό που λέμε «ήρωας του Πολυτεχνείου». Στην πρώτη γραμμή των αγώνων, καταδικάστηκε και φυλακίστηκε, πήγε στη Γυάρο, γενικώς ήταν από αυτή τη γενιά που αγωνίστηκε κατά της Χούντας και σε οργάνωση με ένοπλη δράση.

Χρόνια στο ΚΚΕ Εσωτερικού, γιατρός και συνδικαλιστής, δεν ήταν από αυτούς που κεφαλαιοποίησαν αμέσως τους αγώνες που έκαναν όταν ήταν νέοι. Το έκανε πολύ αργότερα, με τον ΣΥΡΙΖΑ καθώς το 2009 ο Τσίπρας του έδωσε θέση στο Επικρατείας κι έκτοτε πήρε το δρόμο της πολιτικής για να αποδείξει τον στίχο που λέει «που ’σαι νιότη που ’λεγες πως θα γινόμουν άλλος»...