With Roses...

The Walking Who

Οι συνεχιστές του αντιμνημονιακού αγώνα…

Την εποχή του αντιμνημονίου η διάκριση αριστερά-δεξιά αντικαταστάθηκε από το δίπολο μνημόνιο-αντιμνημόνιο, για αυτό δεν ήταν και δεν είναι περίεργο που η πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση συγκυβερνά με τη δεξιά πτέρυγα της δεξιάς. Γιατί από εκείνα τα χρόνια ήδη, αν ήσουν δεξιός και δεν μπορούσες να ψηφίσεις αριστερά, τουλάχιστον ας ψήφιζες Ανέλ, που ήταν έντιμοι αντιμνημονιακοί δεξιοί.

Τώρα που το κίνημα Δεν πληρώνω ήρθε στην εξουσία και μετά το τρίτο ετοιμάζει κι ένα τέταρτο σκληρό μνημόνιο, το αντιμνημονιακό λάβαρο εναντίον του συστήματος έμεινε να το σηκώνει η τρίτη αντισυστημική δύναμη της χώρας. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, ο αντιμνημονιακός αγώνας, ανάμεσα στα άλλα που έκανε, ήταν ότι νομιμοποίησε ένα φασιστικό μόρφωμα και το έφερε στη Βουλή...

Φρουρά! … Φρουρά!… Μα που είναι η φρουρά;

Δυο και κάτι χρόνια τώρα έχω να λέω ότι μπορεί το τσίρκο που μας κυβερνά να αποδομεί καθημερινά τη χώρα σε όλα τα επίπεδα, πλην όμως γελάμε. Ως τσίρκο που είναι, ως μπουρλέσκ φρικ σόου, βγάζει γέλιο, και μάλιστα πηγαίο.

Πολλά είναι τα περιστατικά, ή τα λεγόμενα κυβερνητικών και μη συριζαίων, που τα τελευταία αυτά χρόνια με κάνουν να ξεκαρδίζομαι, δίνοντας μου κουράγιο να αντιμετωπίσω την μαύρη και άραχλη πραγματικότητα, αυτήν που έφεραν στο κεφάλι τους (μας)  τα εκατομμύρια των ανίδεων συμπατριωτών μας, που επέτρεψαν στα σούργελα των συριζανέλ να μας κατσικωθούν για τα καλά, χωρίς να λένε να φύγουν, αφού τα προνόμια και το μπακαγιόκο της εξουσίας είναι ελκυστικά… άλλωστε που θα ξαναδούν σταθερό μισθό όλοι αυτοί οι επαγγελματίες άεργοι «επαναστάτες»;

Προλεταριοποίηση και «αντίμετρα»…

«Το πρώτιστο αριστερό, προοδευτικό και πατριωτικό καθήκον είναι η απεμπλοκή από το μνημονιακό καθεστώς», δήλωσε ο πρωθυπουργός κατά την διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου της 4ης Μαΐου 2017.

Διαρκώς διευρύνεται η απόκλιση μεταξύ των λόγων και των πράξεών του. Εάν πράγματι πρώτιστος στόχος ήταν ο προαναφερθείς – και όχι η παντί τρόπω παραμονή στον πρωθυπουργικό θώκο – ο κ. Τσίπρας δεν θα είχε τορπιλίσει μέσω της μη εκλογής ΠτΔ την απεμπλοκή από τα δύο πρώτα μνημόνια, η οποία διεφαίνετο στα τέλη του 2014…

Και τώρα… «ναι σε όλα!»…

Χρήσιμες υπενθυμίσεις για τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ: Τον Οκτώβριο του 2011 και ενώ η Βουλή καλούνταν να ψηφίσει κάποια προαπαιτούμενα για την εκταμίευση μίας δόσης εκείνου του, αθώου σε σχέση με τα επόμενα πρώτου μνημονίου, η Βάσω Παπανδρέου είχε δηλώσει: «Η κοινωνία είναι σε απόγνωση και η χώρα καταρρέει», διευκρινίζοντας ευθύς αμέσως ότι θα ψήφιζε το άρθρο για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις: «Ψηφίζω και έχω συνειδησιακό πρόβλημα όπως πάρα πολλοί άλλοι βουλευτές». Και είχε καταλήξει λέγοντας το ιστορικό «είναι η τελευταία φορά»… Ηταν ήδη αργά για δάκρυα όμως.

Ηταν πάντως πράγματι η τελευταία φορά (για εκείνη και άλλους 21 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ), αλλά δεν είχε και τόση σημασία. Το κακό είχε γίνει, η χώρα βρισκόταν ήδη αλλού. Η Βάσω Παπανδρέου καταλάβαινε πολύ καλά και τι συνέβαινε και τι ερχόταν. Τον Φεβρουάριο του 2012 δεν ψήφισε το δεύτερο μνημόνιο. Διαγράφηκε από το ΠΑΣΟΚ και δήλωσε: «Ψήφισα κατά συνείδηση μετά από καιρό. Με διέγραψαν από το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν μπορούν να διαγράψουν την πορεία μου»…