Ένα παλαιό, αιχμηρό άρθρο του Σαράντου Καργάκου,
που αξίζει να μας βάλει σε σκέψεις και αυτοκριτική -ιδίως όσους υπηρετούν την
εκπαίδευση. Κατά την άποψή μας, ο λόγος είναι υπερβολικά αυστηρός,
ενίοτε και ισοπεδωτικός, σήμερα που η ανεργία ειδικά των νέων με ουσιαστικά και
όχι τυπικά προσόντα βρίσκεται στα ύψη και πολλοί για να ζήσουν αναγκάζονται να
αναζητήσουν εργασία στο εξωτερικό.
Εν τούτοις, το αίτημα για (καλύτερη) αξιοποίηση
των ανθρωπιστικών σπουδών και της πνευματικής κληρονομιάς μας για καλλιέργεια
κριτικής σκέψης, αγωνιστικού φρονήματος, ήθους, εργατικότητας, τόλμης,
πρωτοβουλίας και δημιουργικότητας είναι επίκαιρο και διαχρονικό…