Sorrow...

Mort Shuman

Είναι οι Συριζαίοι οι Μπολσεβίκοι του σήμερα;

Με την ευκαιρία της μεγάλης Οκτωβριανής επανάστασης (που βέβαια ήταν απλά ένα πραξικόπημα), η οποία έγινε τον Νοέμβριο (σύμφωνα με το τότε ισχύον ημερολόγιο), οι αριστεροί παντού στον αναπτυγμένο κόσμο (Β. Κορέα, Σομαλία, Βενεζουέλα, Ελλάδα, κλπ) γιορτάζουν την μεγάλη εκείνη μέρα που ο λαός της Ρωσίας επιτέλους απελευθερώθηκε!

Ενθυμούμενος λοιπόν όλα όσα κατά καιρούς διάβασα και μελέτησα για την ιστορική αυτή περίοδο, δεν μπορώ παρά να κάνω συνειρμούς με το σήμερα. Διότι μπορεί η ΕΣΣΔ και ο παγκόσμιος κομμουνισμός να κατέρρευσαν σαν τραπουλόχαρτα, αλλά η κινητήριος δύναμή τους, ο μπολσεβικισμός, ζει και βασιλεύει σε τούτο δω το μικρό γαλατικό χωριό που αντιστέκεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο κ.ο.κ. Μιλάω για την Ελλάδα και αναφέρομαι στον Σύριζα…

Ωρολογιακή βόμβα κάτω από το χαλί…

Η αλυσίδα είναι μακριά. Κάθε τόσο στα κέντρα φιλοξενίας ειδικά στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου ξεσπούν επεισόδια, τα οποία κάποιες φορές προσλαμβάνουν μεγάλες διαστάσεις και επεκτείνονται. Τα παραδείγματα είναι πολλά: στη Χίο, στη Λέσβο, στη Σάμο και αλλού.

Είναι προφανές ότι σ’ αυτή την αλυσίδα θα προστίθενται με την πάροδο του χρόνου ολοένα και περισσότεροι κρίκοι. Με τη σημαντικά αυξημένη ροή νέων προσφύγων-μεταναστών είναι αναπόφευκτο το θερμόμετρο στους καταυλισμούς, που είναι ήδη εδώ και καιρό στο κόκκινο, να ανέβει ακόμα περισσότερο. Συχνά για ασήμαντες αφορμές ξεσπούν συγκρούσεις μεταξύ εθνικών ομάδων. Ο συνήθης απολογισμός είναι περισσότεροι ή λιγότεροι τραυματίες από ξύλα, πέτρες και μαχαίρια. Και βεβαίως μεγαλύτερες ή μικρότερες καταστροφές στην υποδομή και στον εξοπλισμό των κέντρων...

Μαζί το φτιάξαμε το δημόσιο που έχουμε!

Αναδημοσιεύω ένα άρθρο του μακρινού 2012, που παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ.

S.A.

Προσωπικά, σιχαίνομαι το δημόσιο. Ακόμη και μια απλή παραλαβή δέματος να έχω να κάνω στα ΕΛΤΑ αγχώνομαι. Πόσο δε μάλλον να χρειαστεί να πάω σε καμιά εφορία, ή σε καμιά πολεοδομία.

Μου τη δίνει το βαριεστημένο στυλάκι των υπαλλήλων, το τσαμπουκέ ύφος, ο ενικός, η χαρτούρα, η ατέλειωτη γραφειοκρατία, ακόμη και το συνηθισμένο στις δημόσιες υπηρεσίες άθλιο και ξεφτισμένο τριτοκοσμικό περιβάλλον, που εκπέμπει και μεταδίδει μιζέρια.

Για να μη μιλήσω για τα λαμόγια δημοσίους υπαλλήλους, που εκμεταλλευόμενοι τη θέση τους, ξεζουμίζουν όποιον και όποτε μπορούν…

Οδήγηση ή … ρωσική ρουλέτα;

Χρόνια τώρα γράφω, σε σημείο εμμονής, ότι το να οδηγάει κανείς στην Θεσσαλονίκη είναι σαν να παίζει ρώσικη ρουλέτα. Κι αυτό διότι τα τελευταία χρόνια ΔΕΝ υπάρχει τροχαία, ή όπου και αν υπάρχει είναι για να στήνει που και που μπλόκα, και να ελέγχει δικαίους και άδικους για το αν έχουν φαρμακείο, ή τρίγωνο, έτσι ώστε να εισπράξει χρήματα και παράλληλα να λένε οι αρμόδιοι ότι κάνουν δουλειά.

 

Αιλυναράς με κεφαλαίο το Α, και με "μπέμπα"

Ναι, αλλά στον τομέα της πρόληψης, ή του ελέγχου σε πραγματικό χρόνο, δεν υπάρχει πουθενά τροχονόμος. Άσχετα αν όποτε μας επισκέπτεται ο Αλέξης, οι δρόμοι γεμίζουν από τροχονόμους, και γερανούς…

Οδηγούμαστε στα άκρα…

Αν ισχύει αυτό που έλεγε ο Νίκος Πουλαντζάς πως το κράτος αποτελεί έκφραση των οικονομικών και κοινωνικών συσχετισμών μιας κοινωνίας, τότε είναι εύλογο τι σηματοδοτεί το νεοελληνικό κράτος των μιζαδόρων, των οκνηρών και των συνδικαλιστών.

Όχι οι Έλληνες δεν είναι εκ φύσεως τεμπέληδες, διεφθαρμένοι και κλέφτες... Το ελληνικό κράτος των κομμάτων, των συνδικαλιστών και των συντεχνιών προσπαθεί να τους κάνει όλους διεφθαρμένους, τεμπέληδες και κλέφτες. Δηλαδή, καθ’ ομοίωσιν...