Τα έχω γράψει χίλιες φορές, σε σημείο να
θεωρούμαι εμμονικός. Και δεν μιλάω μόνο για τώρα αλλά εδώ και πολλά χρόνια, από
τότε που η χώρα μας έγινε η Ντίσνεϊλαντ της ανομίας. Το καταφύγιο του κάθε
εγκληματία από όπου γης…
Ακόμη θυμάμαι εισβολή με γιαταγάνια συμπαθών
Αφγανών «προσφύγων» το 2010 σε πατσατζίδικο της Ομόνοιας, από όπου πήραν εκτός
από το ταμείο και το καζάνι με τον πατσά…
Μιλάμε για τραγελαφικές καταστάσεις που όμως
εξελίχτηκαν και είναι πολύ πιο σοβαρές απ’ ότι η οικονομική κρίση που μας
μαστίζει.
Όπως έχω ξαναπεί η οικονομία θέλει δεν θέλει
κάποτε θα στρώσει. Ακόμη κι αν ολοκληρωθεί το «σοσιαλιστικό» όραμα του Αλέξη,
ακόμη κι αν καταλήξουμε στη δραχμή, πάλι κουτσά στραβά θα την βγάλουμε. Η
Ελλάδα ήταν ανέκαθεν μια φτωχομάνα κι ο Έλληνας ξέρει από στερήσεις και πείνα.