Κράτος, ώρα μηδέν!

Είδα ξαφνικά μιαν «ομοβροντία δηλώσεων»: να μη διανοηθεί κανείς να κάνει πολιτική κριτική για την καταστροφή που έγινε στην Ανατολική Αττική!

Έτσι, σχεδόν απειλητικά!

Κι οι ίδιοι που τα έγραφαν αυτά, έσπευδαν να θυμίσουν τις… πυρκαγιές του 2007!

Με μια αποκρουστική λογική συμψηφισμών: Τότε κάηκαν τόσοι, άρα μη μιλάτε εσείς τώρα…

Δηλαδή, για όσους δεν κατάλαβαν: Όταν κυβερνά η «κακούργα Δεξιά», ό,τι κι αν συμβεί όλοι σκούζουν…

Όταν κυβερνά η «Αριστερά με το… ηθικό πλεονέκτημα», δεν δικαιούται κανείς να διαμαρτύρεται…

Καλώς ήλθατε στη «Φάρμα των Ζώων», του υφέρποντος Φασισμού!

Η Ραφήνα, το Μάτι, και… η φύση του ανθρώπου!

Κάποτε, όταν ακόμη ήμουν νέος, αθώος, και ιδεαλιστής, σπούδαζα πολιτική φιλοσοφία κάπου μακριά στα … ξένα.

Μια μέρα λοιπόν, ένας σοφός καθηγητής μας εξήγησε πως μπορείς να καταλάβεις αν ένας άνθρωπος είναι φύσει προοδευτικός (αριστερός) ή φύσει  συντηρητικός (δεξιός). Άσχετα με το ψηφίζει, τι δηλώνει, ή τι νομίζει πως είναι.

Για παράδειγμα, πολλοί  εδώ στην Ελλάδα δηλώνουν αριστεροί, επειδή κάποιος ταγματασφαλίτης σκότωσε τον παππού τους το ’44, ή και το αντίθετο.

Ενώ στην πραγματικότητα, και μέσα τους είναι δεξιοί… ή το αντίθετο...