Mother...

Pink Floyd...

Tα φίδια που ζεσταίνατε…

Τα φίδια της πολιτικής βίας που χρόνια τώρα ζεστάνατε στοργικά στον κόρφο σας έχουν πολλαπλασιαστεί και τα φιδάκια κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Μπουκάρουν και στο υπουργείο Παιδείας.

Όταν πριν από χρόνια προτρέπατε τις μπούκες και τους προπηλακισμούς στα γραφεία εκπαίδευσης για τη μεταρρύθμιση της Διαμαντοπούλου ή του Αρβανιτόπουλου, έπρεπε να ξέρατε ότι κάποια στιγμή θα τα βρείτε μπροστά σας. Κι αν τότε υπήρχε αιτία, μιας και γίνονταν απόπειρες εξορθολογισμού και εκσυγχρονισμού της μέσης εκπαίδευσης, σήμερα, που τη διαλύετε μεθοδικά ως κυβέρνηση, είναι πράγματι λίγο άδικο να σας την πέφτουν…

Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα…

Κάθομαι να δω ειδήσεις στη τηλεόραση και μαυρίζει η ψυχή μου.

Όχι επειδή τα κανάλια δείχνουν την σκληρή πραγματικότητα, δηλαδή εγκλήματα, παραβατικές συμπεριφορές, κλπ.

Αυτή είναι η δουλειά τους άλλωστε, και εξάλλου αυτή είναι η φύση του ανθρώπου… εξ υπαρχής κόσμου.

Έτσι ήταν τα πράγματα ανέκαθεν, και απλά τώρα η ευχέρεια της τηλεόρασης και του διαδικτύου να καταγράφουν τα πάντα όλα, δίνει τη δυνατότητα στα κανάλια να μας τα φέρνουν όλα αμέσως μέσα στο σαλόνι μας.

Αυτό όμως που με θλίβει πραγματικά, πέρα από την εγγενή παραβατική φύση του ανθρώπου που έλεγα,  είναι το γεγονός ότι εν έτει 2018, η Ελλάδα, μέλος της ΕΕ και της αναπτυγμένης Δύσης,  ακόμη να λύσει βασικά ζητήματα καθημερινότητας, κάτι που μας καθιστά ένα είδος υποσαχάριας αφρικανικής χώρας, ή λατινοαμερικανικής μπανανίας, που παρεμπιπτόντως δεν βγάζει ούτε καν μπανάνες…