Κάποιοι, ελάχιστοι, που έφτιαξαν κόμματα με
άμετρες φιλοδοξίες, μόνο και μόνο για να ρίξουν την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου,
την ώρα που άλλαζε τη χώρα, την ώρα που είχαμε αρχίσει να βγαίνουμε από την
κρίση.
Κάποιοι ελάχιστοι, λοιπόν, που ξεκίνησαν με
άμετρες φιλοδοξίες και με μεγάλη στήριξη από ποικίλα «κατεστημένα» (στα ΜΜΕ και όχι μόνο).
Κάποιοι που ξεπρόβαλαν στο προσκήνιο με
φανταχτερά λόγια, έκαναν τελικά τη ζημιά, δηλαδή έφεραν τον Τσίπρα, κι ύστερα
έψαχναν εναγώνια να βρουν ρόλο «εξαπτέρυγου»: άλλοι συνεργάστηκαν μαζί του, κι άλλοι
«κάκιωσαν» γιατί δεν τους «προτίμησε».
Αυτοί όλοι σήμερα βρίσκονται στο απόλυτο μηδέν
- σε πλήρη ανυποληψία: Δημοσκοπικά έχουν εξαερωθεί και πολιτικά έχουν
εκμηδενιστεί:
Οι σημερινοί βουλευτές τους έχουν εγκαταλείψει
το καράβι που βουλιάζει. Ή απλώς δεν ακούν τους αρχηγούς τους.
Ο Καμένος είναι πια «ποντίκι που βρυχάται». Η
χαρά των γελοιογράφων και των επιθεωρησιογράφων. Ματαιόσπουδος, ασυνάρτητος,
φανφαρόνος. Ίσως κι άλλα χειρότερα…