Το θράσος είναι περίεργο πράγμα…
· --Πρώτον, δεν είναι «αρετή». Ούτε πολιτική
αρετή ούτε γενικότερα ανθρώπινη αρετή.
· --Δεύτερον είναι κουσούρι.
Αρετή είναι το θάρρος!
Το θάρρος από το θράσος ένας αναγραμματισμός τα χωρίζει, αλλά είναι εντελώς
διαφορετικά πράγματα.
Πολλές φορές είναι και αντίθετα…
--Όσοι διαθέτουν αληθινό θάρρος και γενναιότητα είναι συχνά ταπεινοί
και ευπροσήγοροι στην καθημερινή τους ζωή.
Δείχνουν το θάρρος τους τη δύσκολη στιγμή μόνο. Δεν κάνουν «μαγκιές»
στους γύρω τους, σε καθημερινή βάση...
--Αντίθετα, οι θρασείς, το παίζουν «μάγκες» όπου τους παίρνει, αλλά
όταν πρέπει να σταθούν όρθιοι στα δύσκολα, συνήθως... «κιοτεύουν».
Συνηθέστατα, οι θρασείς αποδεικνύονται θρασύδειλοι.
Οι θαρραλέοι δείχνουν το θάρρος τους στην «κόντρα» και στα «δύσκολα»,
ακόμα κι όταν μένουν μόνοι τους. Αλλά παραμένουν πάντα όρθιοι.
Οι θρασείς πάνε με το μπούγιο, ζητάνε τις «πλάτες» άλλων, αλλά όταν
μένουν μόνοι τους κονταίνουν κι εξαφανίζονται…