Η επιθανάτια αγωνία του ΣΥΡΙΖΑ…

Οι «κυλιόμενες» δημοσκοπήσεις αρχίζουν να προκαλούν βαθιά ανησυχία στο Μαξίμου. Παρά τα κύματα «παροχών» των τελευταίων μηνών, η πρόθεση ψήφου για το ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να υποχωρεί, για πρώτη φορά εδώ κι ένα χρόνο περίπου, κάτω από το 20%. Με περαιτέρω πτωτική τάση…

Οι κανονικές δημοσκοπήσεις δεν το δείχνουν ακόμα τόσο καθαρά. Αλλά οι «κυλιόμενες» το δείχνουν ήδη…

Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να έχει «χαμηλή συσπείρωση» (52-60%) δεν είναι ιδιαίτερα «παρηγορητικό». Γιατί ένα μεγάλο μέρος από το «υπόλοιπο» έχει ήδη μετακομίσει σε άλλα κόμματα - και το δηλώνει.

Παραμένει «αναποφάσιστο» ένα 15% από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ πριν τέσσερα χρόνια. Δηλαδή 5% του εκλογικού σώματος. Αλλά κι αυτοί δεν είναι σίγουροι…

Ο ΣΥΡΙΖΑ με δικά τους λόγια…

Επιτέλους ένα άρθρο γραμμένο από κομμουνιστές για κομμουνιστές!

Στο ερώτημα «τι ακριβώς είναι ο ΣΥΡΙΖΑ», οι απαντήσεις ποικίλουν και ουδείς θα γίνει σοφότερος αν προσθέσουμε και τη δική μας. Επειδή όμως το ερώτημα παραμένει μετέωρο, αναζητήσαμε την περιγραφή του κυβερνώντος κόμματος στα φωτεινά μυαλά τα οποία διακρίνονται για τη σωστή αριστερή τους τοποθέτηση, διαθέτουν αγνά πολιτικά κριτήρια, έχουν στελεχώσει υπουργεία, μετέχουν σε κομματικές εκδηλώσεις και οι τοποθετήσεις τους αποθεώνονται από τον επιχορηγούμενο αδέσμευτο κομματικό Τύπο και την ανεξάρτητη ΕΡΤ του Παππά.

Ομπρός, σύντροφοι, δείξτε σε όλη την ανθρωπότητα τι σημαίνει Πρώτη Φορά Αριστερά!

 

Ο Αλέξης... κατά τους υπουργούς του!

Ο Τσίπρας έδωσε τη Μακεδονία με αντάλλαγμα την εξουσία
Ο υφυπουργός μεταναστευτικής πολιτικής σ. Άγγελος Τόλκας αναλύει τη Συμφωνία των Πρεσπών: «Δεν ήταν κατάλληλη στιγμή να ανοίξει το μακεδονικό. Δόθηκε η χρήση του όρου Μακεδονία, μακεδονική γλώσσα, μακεδονική εθνότητα. Είναι από κομματικά μορφώματα που μοναδικό σκοπό έχουν την κατάληψη της εξουσίας»…

Ποιοι και γιατί ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ;

Τί έκανε τον κόσμο να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και να φέρει ένα κόμμα του 3% στην εξουσία;

Τί άλλαξε και ένα κόμμα με παλαβές ιδέες και ακόμη πιο παλαβούς ανθρώπους, το οποίο βρισκόταν στο περιθώριο, όχι μόνο της πολιτικής, αλλά και της κοινωνίας, έγινε κυβέρνηση;

Πώς πείστηκε ο λαός να εμπιστευθεί μία δράκα ανεπάγγελτων, άπειρων και εν πολλοίς αγράμματων ανθρώπων με κομμουνιστικές ιδεοληψίες να τον κυβερνήσει;

Γυρίζοντας το μέσα στο μυαλό μου πιστεύω ότι η απάντηση είναι τα μνημόνια. Πιστεύει κανείς ότι αυτό το παρτσακλό συνοθύλευμα θα είχε ποτέ καμία ελπίδα να γίνει κυβέρνηση, αν ο κόσμος δεν είχε στριμωχτεί όσο δεν παίρνει από τις «μνημονιακές υποχρεώσεις» της χώρας; 

Δεν ήταν μόνο τα οικονομικά βάρη, που γονάτισαν τους Έλληνες. Ήταν και η μετατροπή της χώρας σε νεοαποικιακό κρατίδιο με κυβερνήσεις σε ρόλο Έπαρχου και επισκέπτες σε ρόλο ελεγκτών του προτεκτοράτου τους…