Άλαλα τα χείλη των ασεβών!

Για όσους δεν το κατάλαβαν, ο Σημίτης χθες τίναξε στον αέρα τις «γέφυρες» του Τσίπρα με την… Κεντροαριστερά!

Τίναξε στον αέρα, δηλαδή, ό,τι είχε απομείνει όρθιο. Γιατί οι «γέφυρες» αυτές ετοιμόρροπες ήταν εξ αρχής. Τώρα πια κείτονται σε ερείπια.

Και να σκεφτεί κανείς ότι στην τελευταία αυτή – και πιο απελπισμένη – απόπειρα του Τσίπρα να διευρύνει την εκλογική του βάση που συρρικνώνεται πια από παντού, είχαν προσχωρήσει κάποια στελέχη της πάλαι ποτέ «Σημιτικής πτέρυγας» του ΠΑΣΟΚ. Των «εκσυγχρονιστών», αν θυμάστε…

Με τη λογική ότι: εντάξει, ο Τσίπρας μαντάρα τα έκανε όλα αυτά τα χρόνια, αλλά «αφού έλυσε το Μακεδονικό κόντρα στους εθνικιστές», χαλάλι του, να τον στηρίξουμε…

Sympathy for The Devil...

Rolling Stones

Εκτός της Boeing φταίει και η FAA…

Το 2015 η Boeing έτρεχε και δεν έφτανε προκειμένου να αντιμετωπίσει την επέλαση της ανταγωνίστριας ευρωπαϊκής Airbus, η οποία κατάφερε να πουλήσει αεροσκάφη της μέχρι και εντός των ΗΠΑ, στην American Airlines.

Και επειδή η σπουδή ήταν τέτοια, και οι χρονικές πιέσεις πολλές, η αμερικανική ΥΠΑ, η Federal Aviation Administration (FAA) δηλαδή, ανέθεσε μεγάλο μέρος των ελέγχων και της πιστοποίησης των νέων αεροσκαφών 737 MAX στην ίδια την Boeing!

Όμως, σύμφωνα με αμερικανικά δημοσιεύματα, η αρχική έκθεση πτητικής ασφάλειας που η Boeing παρέδωσε στην FAA, σχετικά με ένα νέο σύστημα, το περίφημο πια MCAS (Maneuvering Characteristics Augmentation System), είχε αρκετά κενά.

Όπως λοιπόν λένε κάποιοι (ανώνυμοι) ειδικοί, η τελική εγκεκριμένη έκθεση ασφάλειας υποτιμούσε την ισχύ του συστήματος MCAS, το οποίο σχεδιάστηκε έτσι ώστε να σπρώχνει το αεροσκάφος προς τα κάτω όταν το ρύγχος έπαιρνε ανοδική κλίση, προκειμένου να αποφευχθεί το ιδιαίτερα επικίνδυνο φαινόμενο stall, ή ελληνιστί: απώλεια στήριξης…

Μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια…

Πολλά συνέβησαν από την αποφράδα εκείνη 25^η Ιανουαρίου του 2015, αλλά δυο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που σημάδεψαν την Πρώτη Φορά Αριστερά.

Το πρώτο είναι η σταδιακή μετάλλαξη του Σύριζα από ένα συνονθύλευμα ακροαριστερών συνιστωσών, που θα άλλαζε τον κόσμο, σε ένα μεταμοντέρνο Πασόκ, που πασχίζει να μας δείξει το σοσιαλδημοκρατικό του πρόσωπο, βάζοντας στην άκρη (τουλάχιστον επίσημα) τις άναρθρες ιδεοληπτικές κραυγές. 

Προς τούτο, δεν έφταναν τα μνημόνια που υπέγραψε, οι φόροι που αύξησε, τα νέα διόδια που επέβαλλε, η λιτότητα, οι κυβιστήσεις, ο καθεστωτισμός, και άλλα πολλά παρόμοια, αλλά σπεύδει να εντάξει στις τάξεις του τον κάθε πικραμένο πρώην πασόκο, άσχετα αν ήταν τριτοκλασάτος, ή αν ήταν ο ίδιος ο ΓΑΠ!

Τον οποίο ΓΑΠ κάποτε λοιδορούσαν οι συριζαίοι, αλλά τώρα του κάνουν τεμενάδες…

Νικήσαμε… (το όνειρο του Μπάμπη)

Ήταν μια δύσκολη εβδομάδα. Κουράστηκα.

Έτσι είναι όμως οι αγώνες… δεν σηκώνουν χαλαρότητα.

Όταν ο λαός σε χρειάζεται, εσύ δεν μπορείς να πεις όχι. Δεν μπορείς να πας για μπύρες…

Έτσι κι εγώ, μέσα σε δυο τρεις μέρες έδωσα όλο το είναι μου για την επανάσταση. Για να αναγεννηθεί η Ελλάδα μας.

Για να φύγουν επιτέλους οι πουλημένοι πολιτικάντηδες, που σε αγαστή συνεργασία με το κεφάλαιο ρίχνουν νερό στον μύλο της αντίδρασης… τσαλαπατώντας τη φτωχολογιά και γδέρνοντας τα όνειρά μας.

Έτσι, συμμετείχα σε πορείες, κουβάλησα πανό, πέταξα μολότοφ, και πάλεψα σώμα με σώμα με τους πραίτορες της εξουσίας, τα μισητά ΜΑΤ.

Στο ενδιάμεσο βοήθησα τους συντρόφους να συντάξουν προκηρύξεις και φυλλάδια, και μπήκα και στο ίντερνετ για να προβάλλω τις απόψεις μας στα σόσιαλ μίντια, μπας και ξυπνήσει ο κοσμάκης.

Μπας και καταλάβει επιτέλους και ο τελευταίος Έλληνας ότι η ΕΕ είναι θηλιά στο λαιμό του, και το ευρώ το καμτσίκι του αφέντη…