Στην Ελλάδα, χρόνια τώρα, αν πετάξεις πέτρα, ή αδέσποτο σκύλο θα πετύχεις, ή πρόεδρο κόμματος…
Είθισται, και επειδή είμαστε πολιτικά ζώα, ο κάθε πικραμένος αμάμητος, που
δεν μπορεί να ξεχαρμανιάσει αλλού, που δεν έχει που να πει τον πόνο του, να ιδρύει
κόμμα. Με σκοπό να μας σώσει…
Μπορεί να ίδρυα κι εγώ ένα κόμμα (σάμπως οι άλλοι καλύτεροι είναι;) αλλά
επειδή γνωρίζω γραφή κι ανάγνωση, ότι είναι να πω το λέω μέσα από αυτό εδώ το βήμα,
ψυχοθεραπεύομαι, βγάζω το άχτι μου, οπότε μακριά από μένα τα αρχηγιλίκια και τα
παραγοντιλίκια...