Η ανάδυση του ΜέΡΑ25, του κόμματος του Γιάννη
Βαρουφάκη, σπρωγμένου από το μηντιακό σύστημα, διεθνείς διασυνδέσεις όλων των
επίπεδων και πολυάριθμων ΜΚΟ, υποχρεώνει όλους μας, ακόμα και εκείνους που τον
περιφρονούσαμε ως έναν σαλτιμπάγκο της
πολιτικής, να ασχοληθούμε μαζί του.
Έχω τονίσει επανειλημμένα πως θεωρώ την παρουσία
του στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας σκάνδαλο, μια και συνέβαλε αποφασιστικά
στην εδραίωση της «χρεοδουλοπαροικίας» για την οποία μιλάει τόσο συχνά. Πόσο
μάλλον που για ένα μέρος των απογοητευμένων οπαδών της Αριστεράς εμφανίζεται ως
μια πιθανή διέξοδος, δεδομένης της βέβαιης κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ και της
εξαέρωσης της ΛΑΕ.
Παράλληλα δε, εκδηλώνεται και ένα φαινόμενο
προσχωρήσεων στο κόμμα του που δεν αφορά μόνο «ρετάλια» της πολιτικής και
καλλιτεχνικής ζωής που προσπαθούν να επιβεβαιώσουν το Εγώ τους, και ποιος
ξέρει, ίσως και να κερδίσουν και κάποια έδρα, αλλά και από σοβαρότερους κατά
τεκμήριο ανθρώπους, με μερικούς από τους οποίους έχουμε βρεθεί σε κοινούς
αγώνες στον χώρο του πατριωτικού δημοκρατικού χώρου…