Τα Γλυκά Απελπισμένα σου Αντίο....

Διάφανα Κρίνα

Πως την έχουν δει τη δουλειά; Ποιόν δουλεύουν;

Την περασμένη εβδομάδα, ένας καλός φίλος, ενθουσιασμένος με την… κανονικότητα στην οποία έχει επιστρέψει η χώρα με έψεξε γιατί ασκώ αυστηρή κριτική στους χειρισμούς της κυβέρνησης για το λαθρομεταναστευτικό και υπογράφω διακηρύξεις διαμαρτυρίας, από κοινού με άλλους Έλληνες.

«Μα τι θέλετε επιτέλους; Κλειστές δομές ζητάτε, αυτό αποφάσισε και η κυβέρνηση! Δεν σου άρεσαν ούτε τα νέα μέτρα;» με ρώτησε απορημένος. Λίγο έλειψε να τον αρπάξω.

«Όταν λέμε κλειστές εννοούμε κλειστές. Όχι μισάνοιχτες και με μιναρέ» του απάντησα.

«Κλειστές για όλους! Πρόσφυγες, ««πρόσφυγες», λαθρομετανάστες, αιτούντες και μη αιτούντες, με διαβατήρια ή χωρίς διαβατήρια. Περιορισμός στο δικαίωμα μετακίνησης για όλους όσους μπαίνουν παράνομα στη χώρα, έως ότου κριθεί τελεσίδικα και κατά περίπτωση το δικαίωμα χορήγησης  άσυλου. Υπό την προυπόθεση πάντα, μιας πολύ αυστηρής ερμηνείας της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας.

Γιατί αν στις 10 αιτήσεις εγκρίνονται οι 7, ζήτω που καήκαμε. Έτσι όπως ερμηνεύονται σήμερα οι διατάξεις κι εγώ να ζητήσω άσυλο επειδή με κυνηγάει, λόγου χάριν, ο σπιτονοικοκύρης μου, θα θεωρηθώ …ευάλωτος και θα το πάρω»…