Σπεύδω να υπογραμμίσω, πως όσα θα γράψω σήμερα
για το περιστατικό στον Έβρο είναι αναγκαστικά “στρογγυλεμένα”. Γιατί δεν πρέπει
να δημιουργούμε, τέτοιες ώρες, πρόσθετα προβλήματα στη χώρα.
Αλλά δεν πρέπει να αποσιωπούμε και λάθη που γίνονται.
Ούτε να εφησυχάζουμε απέναντι σε ολοφάνερες απειλές που
έρχονται…
Να δηλώσω επίσης ότι έχω υπηρετήσει τη θητεία
μου στον Έβρο και – κατά σύμπτωση – στο σημείο αυτό ακριβώς. Έχω “οργώσει” όλη
την περιοχή (Δορίσκος, Φέρρες, Πόρος, Αρδάνιο, Βρυσούλα, Πέπλος, Κήποι, Τυχερό
ως το Φυλακτό (προς βοράν) – κι έχω κάνει “φυλακειάρχης” σε δύο παραμεθόρια
φυλάκια του Νότιου τομέα. Σε εποχές “δύσκολες” (Αν και τώρα είναι δυσκολότερες,
όπως φαίνεται…)
Την δε περιοχή “Μελισσουργείο” – ελληνικό έδαφος ανατολικά της κοίτης του ποταμού –
την έχω
περπατήσει πολλές φορές…
Και γι’ αυτό ίσως δεν αντέχω τις…“πατάτες” που
γίνονται!