Το όνειδος της Βενεζουέλας…

Μια φορά και έναν καιρό, στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης του 1974 υπήρχε ένα μικρό κόμμα της Αριστεράς, το ΚΚΕ εσωτερικού, που μετεξελίχθηκε το 1987 στο κόμμα της Ελληνικής Αριστεράς, για να πρωτοστατήσει το 1989 στη δημιουργία του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, πρόδρομου σχήματος του ΣΥΡΙΖΑ.

Το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του χώρου, που κωδικά ονομάστηκε Ανανεωτική Αριστερά, ήταν η αντίθεση στο σταλινικό μοντέλο και η εμμονή στην υπεράσπιση της Δημοκρατίας. Εμμονή που τη συνόψισε ο βασικός θεωρητικός του χώρου, ο Νίκος Πουλαντζάς, με τη φράση «ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα υπάρξει»…

Το θηρίο γίνεται πιο επικίνδυνο όταν ψυχορραγεί...

Οταν μια χώρα ολόκληρη ζει και κινείται με την αγωνία των ρυθμίσεων για πληρωμή των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων με όσο το δυνατόν περισσότερες δόσεις, τότε μάλλον το μέλλον της δεν μπορεί να είναι ρόδινο.

Οταν σχεδόν οι μισοί πολίτες του ενεργού πληθυσμού περιμένουν πώς και πώς τον εξωδικαστικό συμβιβασμό των χρεών τους, τότε οι ελπίδες για ανάκαμψη της οικονομίας μάλλον είναι ισχνές...

Goodbye Yellow Brick Road...

Elton John

Λουφαδόρος... ο τιμητής των πάντων…

Μείζον θέμα για τον υπουργό Παιδείας που…. υπέστειλε τη σημαία από τα σχολεία κι έχει προκαλέσει οξύτατες αντιδράσεις με τις εμμονές του και τις αριστερίστικες ιδεοληψίες του.

Η εφημερίδα Πρώτο Θέμα αποκαλύπτει ότι ο Κ. Γαβρόγλου δεν υπηρέτησε στον ελληνικό στρατό, ήταν δηλαδή… λουφαδόρος και μάλιστα με επίκληση χουντικού νόμου…

Μα, η Πάολα στα Πρέσπεια;

Από το 1990 πραγματοποιείται στο τέλος Αυγούστου στις Πρέσπες ένα ξεχωριστό μίνι Φεστιβάλ: τα Πρέσπεια.Ιδέα του πρώην βουλευτή και υπουργού Γιώργου Λιάνη, αποτέλεσε πόλο έλξης επισκεπτών στην περιοχή, φιλοξενώντας σημαντικούς έλληνες καλλιτέχνες. Λόγω μιας «υπερκομματικότητας» που φέρουν (και καλώς!) τα Πρέσπεια, η πολιτική ηγεσία του τόπου έδινε ανέκαθεν το «παρών».

 

Γουφ....

Σύμφωνα με τον κ. Λιάνη, ο οποίος είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Οργανισμού Πολιτιστικών Εκδηλώσεων Πρεσπών-Φλώρινας και διοργανωτή των εκδηλώσεων, «έχουν έρθει εδώ Πρωθυπουργοί, Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοποι, αρχηγοί κρατών, Υπουργοί Εξωτερικών, Ολυμπιονίκες και πολλοί άλλοι. Μεγάλοι έληνες καλλιτέχνες όπως Κάλλας, Αγγελόπουλος, Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Καραϊνδρου ήρθαν στα Πρέσπεια» (εδώ)…

Φαντάροι πάνε μόνο τα κορόιδα…

Μεγάλος χαμός προκλήθηκε εν μέσω της αυγουστιάτικης ραστώνης για το γεγονός ότι κορυφαίος (αεράτος) υπουργός του Σύριζα ΔΕΝ πήγε φαντάρος! Και βέβαια κανείς δεν θα το είχε πάρει χαμπάρι αν ο συγκεκριμένος δεν προκαλούσε δηλώνοντας με στόμφο ότι «στον στρατό δεν πάνε μόνο οι άριστοι μαθητές, πάνε όλοι»! Μόνο που αυτός ΔΕΝ πήγε.

Απορώ όμως, όχι μόνο με το θράσος του εν λόγω «μπατριότη», αλλά κυρίως με τον αντίκτυπο που είχε η αποκάλυψη ότι ο λεγάμενος (Γραβλόγλου) είναι ένας ακόμη «λουφαδόρος» φυγόστρατος. Σιγά τα ωά… πέσανε όλοι από τα σύννεφα, λες και δεν είμαστε ένα μεγάλο χωριό, και δεν ξέρουμε ο  ένας τον άλλον…

Ανεύθυνη ψήφος: Όπλο μαζικής καταστροφής…

Το ψέμα και η απάτη στην πολιτική οδηγούν σε πολύ ολισθηρούς δρόμους τόσο τη χώρα όσο και αυτούς που μετέρχονται τέτοιων πρακτικών. Το έλλειμμα παιδείας και κοινωνικής μόρφωσης είναι πολύ εύκολο να παρασύρουν κάποιον σε αντικοινωνικές εκδηλώσεις (που ενδεχομένως τις ονομάζει… αγώνα ή επανάσταση), και συνοδεύονται από θράσος, ανευθυνότητα, προκλητικότητα και… ξετσιπωσιά.

Στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο τμήμα του εκλογικού σώματος πορεύτηκε κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες με διάφορα… παραμύθια, σε σημείο μάλιστα που όταν κάποιος εμφανιζόταν ως… αντισυμβατικός και περιέγραφε με οδυνηρό τρόπο τους κινδύνους, απλά γλίτωνε την… πυρά! Η ψήφος των περισσοτέρων σε μια ελληνική κοινωνία που ανδρώθηκε, γαλουχήθηκε και τροφοδοτήθηκε από το… παραμύθι του σοσιαλισμού εξελίχθηκε επί της ουσίας σε μπούμερανγκ. Κάθε φορά που ενδεχομένως εμφανίζονταν κάποιοι πολιτικοί για να επισημάνουν τις παγίδες και τον ολισθηρό κατήφορο της οικονομίας, τότε δημαγωγοί και λαϊκιστές αναλάμβαναν… ρόλο. Μαζί με τα «ημέτερα ΜΜΕ» στοχοποιούσαν όσους επιχειρούσαν να προσγειώσουν κάποιους από το… παραμύθι στην πραγματικότητα…

Crocodile Rock...

Elton John

Μια ολόκληρη γενιά ηλιθίων…

Φοβάμαι τη μέρα που η τεχνολογία θα ξεπεράσει την ανθρώπινη επαφή... Ο κόσμος θα αποκτήσει μια ολόκληρη γενιά ηλιθίων...

Αϊνστάιν

Όσο και αν είναι επώδυνο για μένα, δυστυχώς ανήκω σε αυτήν τη γενιά. Αναφέρομαι βεβαίως, βεβαίως στη γενιά ανθρώπων που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα την περίοδο από 1998 και πάνω. Μια γενιά που μεγάλωσε με σύντροφο την τεχνολογία. Μία γενιά που πήρε τελείως διαφορετικό δρόμο από την προηγούμενη, μια πορεία που ίσως δεν είναι αναστρέψιμη. Τι συμβαίνει λοιπόν με αυτή τη νέα γενιά;

Η (βαθιά) κομπλεξική Αριστερά…

Η ψυχολογία προσδιορίζει δύο προβλήματα: το «κόμπλεξ κατωτερότητας» και το «κόμπλεξ ανωτερότητας». Από προχθές οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τον Κώστα Γαβρόγλου για τη συνδρομή του στην επιστήμη. Μπορούμε να προσθέσουμε στην επιστημονική έρευνα κάτι εντελώς καινούργιο.

Το «κόμπλεξ μετριότητας».

Πρόκειται για το σύνδρομο που η ελληνική, μαδουρικής υφής αριστερά, αυτοί οι βαθιά κομπλεξικοί με κάθε έννοια προόδου και αριστείας άνθρωποι ανέδειξαν με την υποστολή σημαίας στην οποία υποχρεώνουν τους άριστους, επιβάλλοντας μια λογική ΠΡΟ ΠΟ. Έναν μαθητικό τζόγο...