15.10.12
Θεσσαλονίκη United
Έχουμε συνηθίσει τις βόμβες του Δημάρχου Θεσσαλονίκης, ή αυτή του η πρόταση βγάζει όντως νόημα? Σε δηλώσεις του αναφορικά με τον εκλιπόντα Παναγιώτη Σπύρου, αναφέρθηκε σε μια συζήτηση που είχανε παλιότερα, όταν και οι δύο ήταν στα διοικητικά του μπασκετικού Άρη και σκεφτόντουσαν να προτείνουν να υπάρχει μία και μοναδική επαγγελματική αθλητική ομάδα για τη Θεσσαλονίκη!
Α μπε, μπα μπλον, του κείθε μπλον...
Το βρήκα στο διαδίκτυο
και σας το μεταφέρω. Νομίζω αξίζει:
«Μικροί είχαμε παίξει το γνωστό
παιδικό παιχνίδι, δύο ομάδες αντιπαρατιθέμενες, εναλλάξ να εφορμούν η μία της άλλης
ψελλίζοντας ακαταλαβίστικα λόγια, που όλοι νομίζαμε αποκυήματα παιδικής φαντασίας
και κουταμάρας (μετέπειτα πήρε την μορφή: «έλα να τα βγάλουμε»):
Η περίεργη περίπτωση ενός νοσταλγού «παιδήλικα»
Θυμάμαι πιο παλιά, τότε που η Ελλάδα ήταν κάπως πιο
«πρωτόγονη», με δυο μόνο ασπρόμαυρα
τηλεοπτικά κανάλια, με δεκάδες ασπρόμαυρες εφημερίδες, και με κάποια λίγα
εβδομαδιαία περιοδικά ποικίλης ύλης, που μεσουρανούσε κάποιος περίεργος τύπος,
πραγματικά εκτός τόπου και χρόνου.
Μιλάω για τον συμπαθέστατο Ζάχο Χατζηφωτίου, ή αλλιώς
Ίακχο, που όποτε τον διάβαζα ή τον έβλεπα (στο τηλεοπτικό του πεντάλεπτο), μου
έφτιαχνε την ημέρα!
Σε εποχές όπου κυριαρχούσε η «σοσιαλιστική» ρητορική, και
η «σοσιαλιστική» μεταμόρφωση της κοινωνίας μας, και όπου όλοι σχεδόν οι νέοι
φορούσαν στρατιωτικά τζάκετ, άκουγαν Σαββόπουλο και ροκ, και «πάλευαν» για το δίκιο
του εργάτη, ο Ίακχος ήταν εκεί για να μας μιλήσει για τις παλιές χρυσές εποχές
των δεξιώσεων στο παλάτι, για την χρυσή νεολαία της Μυκόνου, για τις χρυσές
κυρίες της Αθήνας, για τις χρυσές Μαζεράτι, και γενικά για τον (χαμένο) χρυσό
της Ελλάδας, που ίσως μόνο αυτός, και κάποιοι ελάχιστοι ομοϊδεάτες του
έβλεπαν, και θαύμαζαν.
Περί των γεγονότων στο Χυτήριο
Με τόνους ηλεκτρονικού μελανιού να έχουνε χυθεί γύρω από τα θλιβερά περιστατικά στο θέατρο Χυτήριο, πιστεύουμε ότι τα λόγια του Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλου για την Romfea.gr είναι η πιο συνεπής, ειλικρινής και λογική κριτική των καταστάσεων.
Η παγκοσμιοποίηση βλάπτει την δημοκρατία;
Στην πρόσφατη συζήτηση της γαλλικής βουλής, για το νέο
ευρωπαϊκό δημοσιονομικό σύμφωνο, η σοσιαλιστική κυβέρνηση αρνήθηκε
κατηγορηματικά το γεγονός ότι η επικύρωσή του θα υπονόμευε την εθνική κυριαρχία
της Γαλλίας.
Όπως είπε ο πρωθυπουργός Jean-Marc Ayrault, δεν
επηρεάζεται καθόλου το επίπεδο δημοσίων δαπανών, και η σύνταξη του
προϋπολογισμού «παραμένει εθνική μας ευθύνη».
Ο μεγάλος εμπαιγμός.
Tο ότι το χρέος μας πια είναι μη βιώσιμο, είναι κάτι που ακούγεται όλο και πιο πολύ.
Όπως και το ότι ένα νέο κούρεμα είναι αναπόφευκτο.
Το κολοβό κούρεμα του PSI κατάφερε κάτι το τελείως
παράλογο:
Να μας χρεοκοπήσει επισήμως (μέχρι και τα CD's
ενεργοποιήθηκαν), και το υπόλοιπο χρέος που έμεινε να είναι πολύ μεγάλο για να
το αντέξουμε.
Ειδικά τώρα που οι εφαρμοζόμενες πολιτικές μειώνουν δραστικά
το ΑΕΠ.
Το κρίμα λοιπόν στον λαιμό των Παπαδήμου και Βενιζέλου,
που εξαιτίας τους, και τη ρετσινιά του χρεοκοπημένου πήραμε, αλλά και οδεύουμε προς νέο κούρεμα λόγω της αναποτελεσματικότητας
του πρώτου.