Μουσική πρόταση....

Ο Strange προτείνει  το Sweet Jane από τους  Cowboy Junkies...

Κόλιντα Μπάμπω

Απ' άκρη σ' άκρη στη γη της Μακεδονίας μας και σε πολλά χωριά στη Θράκη γιορτάζεται σήμερα, προπαραμονή Χριστουγέννων, το έθιμο του Κόλιντα Μπάμπω, των μεγάλων φωτιών στις πλατείες και τις γειτονιές.

Χριστουγεννιάτικο αντιπαραμύθι, παραλλαγή πρώτη

Τις επόμενες τρεις ημέρες θα σας παρουσιάσουμε τις τρεις παραλλαγές του Χριστουγεννιάτικου αντιπαραμυθιού του Ηλία Βουλγαράκη. Ξεκινάμε με την πρώτη.

Ο μύθος των παλιών καλών εποχών.

Είναι στη φύση του ανθρώπου να αναπολεί τις παλιές καλές, αλλά χαμένες από καιρό εποχές.

Η κάθε γενιά που διαδέχεται τη προηγούμενη, διατηρεί μέσα της μια συλλογική μνήμη παλιών αθώων εποχών. Άσχετα αν οι εποχές αυτές ήταν στην πραγματικότητα σκληρές και γεμάτες αίμα και στερήσεις.

 

Μάλιστα, οι Αβορίγινες ιθαγενείς της Αυστραλίας, το πάνε λίγο παρά πέρα, θεωρώντας τις πολύ παλιές εποχές, αυτές των μακρινών προγόνων τους, ως «την εποχή των ονείρων».

Η εξιδανίκευση του παρελθόντος είναι σαν εντυπωμένη στα γονίδιά μας.

Ακόμη κι αν μιλάμε για παρελθόν όπου η μέση διάρκεια ζωής ήταν τα 30-35 χρόνια, και οι άνθρωποι πέθαιναν από έναν απλό πονοκέφαλο που εύκολα  εξελίσσονταν σε μηνιγγίτιδα, ή από μια απλή (σήμερα) περίπτωση σύφιλης.

Για αυτό οι αναμνήσεις ξεθωριάζουν… αφού έτσι είναι προγραμματισμένοι οι εγκέφαλοί μας, διότι αλλιώς θα παραμέναμε για πάντα παιδιά.

Ο εφιάλτης της δραχμής!

Παρά τις άοκνες προσπάθειες του Τσίπρα, και των λοιπών δραχμολάγνων, θέλω να πιστεύω πως η Ελλάδα του Σαμαρά κατάφερε να ξεφύγει από τον όλεθρο της χρεοκοπίας και της επιστροφής στη δραχμή, και στις φακές καθ' εκάστην.

 

Η μάχη όμως ήταν δύσκολη, και αμφίρροπη.

Το λόμπυ της δραχμής παραμόνευε.

Και είχε πολλά όπλα στη φαρέτρα του.

Για αυτό αξίζει να διαβάσουμε ένα υποθετικό σενάριο του φίλου Ιαπετού, που όταν γράφτηκε στο Antinews, η επιστροφή στη δραχμή ήταν ακόμη ένα πολύ σοβαρό ενδεχόμενο, και μάλιστα με πολλούς υποστηριχτές….

Και τι άλλο είδες γαλανομάτη γιε μου;

Και είδα κάποια στιγμή τη φούσκα που φουσκώναμε όλοι μαζί, να σκάει…
Και είδα πολλούς να βγαίνουν στους δρόμους και να καμώνονται τους ανήξερους. Και να μαζεύονται στις πλατείες αγανακτισμένοι και να μουτζώνουν και να βρίζουν τη γενιά που τους πρόδωσε, και να στήνουν κρεμάλες και να μη θέλουν να πληρώσουν, γιατί αυτοί δεν πήραν και καλά ούτε κόκαλο απ΄ το τραπέζι των αρχόντων. 

Και μετά τους είδα να χωρίζονται.