Οι υμνητές του ολοκληρωτισμού.
Η πτώση του τείχους το 1989 αποκάλυψε τη γύμνια και
βαρβαρότητα των κομμουνιστικών καθεστώτων της ανατολικής Ευρώπης. Μυθιστορήματα,
ιστορικές έρευνες, μαρτυρίες και κινηματογραφικές ταινίες έχουν πλήρως
περιγράψει την φύση των κομμουνιστικών δικτατοριών, τις φυλακίσεις, τα
στρατόπεδα συγκεντρώσεως, τις διαρκείς απειλές και στερήσεις και εν τέλει την
ταπείνωση των λαών που ζούσαν το όνειρο του «υπαρκτού σοσιαλισμού».
Ως αποτέλεσμα των αποκαλύψεων αυτών, δεν υπάρχουν πια
κομμουνιστές στην Ευρώπη ως υπολογίσιμη δύναμη. Κομμουνιστικά κόμματα είναι
σήμερα γραφικά κατάλοιπα, αδιάφορα συνήθως στην πολιτική ζωή.
Δυστυχώς δεν ισχύει το ίδιο στην Ελλάδα.
Τραβεστί δημοκρατία.
Η άνοδος του “ναζιστικού φασισμού”*, στην Ελλάδα του
2012, οφείλεται (και αυτό το κακό, διότι περί κακού πρόκειται, αφού η τελική
πολιτική στόχευσή του βρίσκεται στον αντίποδα της Δημοκρατίας) αποκλειστικά και
μόνο στην μήτρα όλων των κακών που σήμερα πλήττουν ανελέητα την Ελληνική
κοινωνία: στο “βαθύ κράτος” της Ελλάδας, την “κομματοκρατία”, (οριζόμενη σαν
“πολιτική νοοτροπία και πρακτική που προτάσσει πάντοτε το κομματικό συμφέρον
από το κοινωνικό όφελος”).
Αυτή η κομματική πρακτική, η ίδια που δημιούργησε το
τεράστιο χρέος, εξ αιτίας του οποίου (πάλι η ίδια) παρέδωσε την πλήρη κυριαρχία
της χώρας σε χέρια ξένων, δημιούργησε και τις κατάλληλες συνθήκες επώασης και
εκκόλαψης του “αυγού του φιδιού”.
Κάτι αλλάζει…
Υπουργός Οικονομικών, στην πιο δύσκολη ίσως στιγμή της νεοελληνικής
ιστορίας, κάνει λαθροχειρίες, με αποτέλεσμα να ζημιωθεί το δημόσιο σεβαστά ποσά,
την ώρα που ο κλοιός γύρω από τον απλό πολίτη (μισθωτό) σφίγγει εν είδη θηλιάς,
εξαιτίας του ιδίου και των πολιτικών του.
Πρώην μεγαλόσχημος υπουργός Οικονομικών, στην αρχή ψεύδεται,
και μετά δηλώνει άγνοια για το γεγονός ότι η σύζυγός του διαθέτει λογαριασμό
στο εξωτερικό με πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ!
Λες και πρόκειται για τα
… καλσόν της!
Ο νεοελληναράς!
Σε πολυκατάστημα μπήκα των Αθηνών Ρωτώντας για τα κρίματα
των νέων Ατρειδών… Κώστας Μαρδάς Αθήνα με Θολό Ποτάμι.
Απαίδευτος,
πτωχαλαζών, κυνοθρασύς, αποξενωμένος από τον εαυτόν του. Αποξενωμένος από την
πόλη του. Αποξενωμένος από την πατρίδα του.
Εξορισμένος στην αλλοτριωμένη κοινωνία της μετανεωτερικότητας και του νεοφιλελευθερισμού, της ασύδοτης, ασύστολης, χυδαίας αγοράς.
Εξορισμένος στην αλλοτριωμένη κοινωνία της μετανεωτερικότητας και του νεοφιλελευθερισμού, της ασύδοτης, ασύστολης, χυδαίας αγοράς.
Η κρίση και οι Κροίσσοι.
Άνεργοι νέοι-μετανάστες, απελπισμένοι εργαζόμενοι και
μικροεπιχειρηματίες-αυτόχειρες, συνταξιούχοι που γίνονται παρανάλωμα της δυστυχίας
τους, μία πρωτοφανής ανθρωπιστική κρίση.
Και συμβαίνει στην Ελλάδα, στον Ευρωπαϊκό νότο, στην
Ινδία, όπου πάνω από εκατό άνθρωποι πέθαναν από το κρύο, παντού. Ακόμη και στη
Γερμανία η ανεργία αυξάνεται.