Ψηφιακά ζόμπι.
Τους βλέπω παντού, να περπατούν και να παραμιλάνε.
Όταν πρωτοεμφανίστηκαν τα διάφορα hands free, και μέχρι
να πάρω χαμπάρι τι γίνεται, νόμιζα ότι πρόκειται για πειραγμένους, ή
ψεκασμένους…
Εδώ και καμιά δεκαπενταριά χρόνια που εισέβαλλαν στη ζωή
μας τα κινητά (ναι, υπήρχε ζωή και πριν απ αυτά), ο νεοέλληνας αφοσιώθηκε ψυχή
τε και σώματι σε αυτά.
Επικοινωνώ, άρα ζω, έγινε το
σύνθημά του.
Έρωτας επάνω στα τρακτέρ…
Να γιατί δεν είναι να δίνεις τα βιβλία σου.
Γιατί θα 'ρθει καιρός που θα τα χρειαστείς και θα
βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή που τα δάνειζες.
Η αλήθεια είναι ότι το γαλήνιο έτος 2005, τότε που η
Μαρίνα Λεβίσκα πρωτοκυκλοφόρησε το διαμαντάκι της «Έρωτας και τρακτέρ από την
Ουκρανία», τίποτα στον ορίζοντα δεν έδειχνε ότι ο κ. Τσίπρας θα έβγαινε στον
Κάμπο να κάνει πρόταση γάμου στο αρχαιότερο ακροατήριο του ΚΚΕ και της ΝΔ.
Ο Γέρος του Μοριά και ο ανιστόρητος δεσπότης.
Το γεγονός ότι ο Τσίπρας, και κάμποσοι άλλοι ντεμέκ
αριστεροί μέσα στον Σύριζα δεν έχουν διαβάσει βασική μαρξιστική βιβλιογραφία,
το έχω διαπιστώσει προ πολλού, και το έχω
στηλιτεύσει πάμπολλες φορές.
Έλα όμως που κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην αντίπερα όχθη.
Και αναφέρομαι στη δεξιά του τόπου, για να μη πω ακροδεξιά
και παρεξηγηθώ, που όπως αποδεικνύεται δεν σκαμπάζει γρι από την ιστορία του Έθνους
που ντε και καλά υπερασπίζεται!
Ο Λάκης που κατάντησε Λαλάκης.
Παλιά ήμουν φαν μπορώ να πω των επιθεωρήσεών του.
Οι χαρακτήρες που έπλαθε κάποτε ήταν καθρέφτης της
ελληνικής πραγματικότητας. Η μάνα με τη γούνα πάνω στο τελεφερίκ είναι από
κείνα τα κείμενα που δεν ξεχνάς ποτέ.
Η εισβολή του στην τηλεόραση με τους εμβληματικούς
"Δέκα μικρούς Μήτσους" αποτέλεσε την ακτινογραφία μιας δεκαετίας που
το χρήμα, το λάιφ στάιλ και η γκλαμουριά σκίασαν τις ζωές πτωχών και πλουσίων.
Από τα playstation στα… καλάσνικοφ!
Έβλεπα χθες βράδυ τον Ευαγγελάτο, και κόντεψα να πάθω
εγκεφαλικό.
Όχι τόσο με τον ίδιο, που κάνει καλά τη δουλειά του, ούτε
με εκείνη την αλαφροίσκιωτη Καλογεροπούλου που μπροστά της ακόμη κι ο
Διαμαντόπουλος φαντάζει «ακροδεξιός»…
Τα πήρα στο κρανίο με την μαμά ενός από τα συλληφθέντα
«παιδιά», που βγήκε στον αέρα για να δικαιολογήσει τον κανακάρη της, και να
καταγγείλει την βάναυση αστυνομία, λέγοντας πως ούτε λίγο ούτε πολύ ο γιος της
μας κάνει όλους χάρη και δεν προχωρά σε μηνύσεις εναντίον της ΕΛ.ΑΣ.
Και ότι όπως είπε ο ίδιος «είναι αιχμάλωτος πολέμου», και
«πολιτικός κρατούμενος» που παλεύει για μια πιο δίκαιη κοινωνία.
Η μεγάλη ψαλίδα...
Δύο πράγματα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στη χώρα. Πολλοί
και μεγάλοι ξένοι επενδυτές έχουν μυριστεί «αίμα» και σπεύδουν κατά δεκάδες στην
Αθήνα για να αξιοποιήσουν τις όποιες ευκαιρίες παρουσιάζονται, προσδοκώντας
στην αποκομιδή σημαντικών κερδών, ενώ από την άλλη το οικονομικό και βιοτικό
επίπεδο του Ελληνα μειώνεται και θα μειώνεται δραματικά για μεγάλο διάστημα
ακόμη.
Δημιουργείται έτσι μία ψαλίδα, η οποία καθημερινά
ανοίγει, ανάμεσα στους δύο «πρωταγωνιστές» των εξελίξεων. Κοινωνία και
κεφάλαιο.
Όμως, όπως εκτιμούν παρατηρητές, για να υπάρξει μια
αρμονική σχέση μεταξύ των δύο «πόλων» και να συνεχίζει να λειτουργεί ομαλά η
αγορά, απαιτείται το κλείσιμο της ψαλίδας, διότι διαφορετικά η «σύγκλιση»
ενδεχομένως να προκύψει με βίαιο τρόπο.
Σκέτη τρέλα.
«Τα κίνητρα μου ήταν πολιτικά, θεωρώ τον εαυτό μου
αιχμάλωτο πολέμου», δήλωσε ένας εκ των συλληφθέντων ληστών της Κοζάνης.
Τι μπορείς να πεις έπειτα από μία τέτοια δήλωση;
Μπορούμε να δεχτούμε ότι οι έκνομες πράξεις
δικαιολογούνται αν το κίνητρο είναι πολιτικό;
Ως κοινωνία δεν έχουμε ακόμη κλείσει τους λογαριασμούς
μας με την τρομοκρατία. Τα παιδιά της Κοζάνης είναι παιδιά. Αλλά αυτό δεν
σημαίνει ότι δεν παρανόμησαν. Ενδιαφέρει κανέναν;
Σηκωθείτε από τον καναπέ.
Όχι για να κάνετε επανάσταση, αλλά για να γίνετε πιο γόνιμοι.
Θέλετε λοιπόν δυνατό σπέρμα;
Τότε σηκωθείτε από τον καναπέ…
Σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη του πανεπιστημίου Harvard, οι άνδρες
ηλικίας 18-30 που ασκούνται τακτικά, έχουν έως και 73% περισσότερο σπέρμα από τους
τεμπέληδες συνομήλικούς τους.