23.2.13

Τέτοιος είναι ο Σαμαράς!


Όταν ο πρωθυπουργός πρέπει να ασχολείται από τα... γυαλιά του στρατηγού και τις αποσπάσεις προσωπικού στον ΕΟΠΥΥ μέχρι τα νέα υπηρεσιακά και πειθαρχικά συμβούλια και τα κονδύλια του ΕΣΠΑ προς τις περιφέρειες, προφανώς κάτι χωλαίνει στο σύστημα διακυβέρνησης.

 
Και, όμως, στη μνημονιακή Ελλάδα της κρίσης, μείζονος σημασίας αποφάσεις υλοποιούνται μόνον εάν ο κ. Αντ. Σαμαράς σηκώσει το τηλέφωνό του και καλέσει τους, κατά περίπτωση, αρμοδίους.

Η χώρα ανήκει στους επαναστάτες.


Ολόκληρος στρατός εισέβαλε στο εργοτάξιο των μεταλλείων χρυσού στη Χαλκιδική, ακινητοποίησε τους φύλακες – απειλώντας με όπλα – πυρπόλησε αυτοκίνητα, φορτηγά, μηχανήματα και μπουλντόζες και προς επίρρωση των προθέσεών του πυροβόλησε τις εγκαταστάσεις.

 
Ξεκίνησε … «επανάσταση» ή   «ακτιβιστές» αγνώστων λοιπών στοιχείων (!) αποφάσισαν να αλλάξουν τακτική και να την κάνουν ακόμη πιο «τρομοκρατική» όπως ήδη τη χαρακτήρισε – προς έκπληξη πολλών – ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης;
Μέχρι τώρα ήξερα, ότι αντιδρώντες στην επένδυση της Χαλκιδικής, διαφωνούσαν και διαδήλωναν με πλακάτ, συνθήματα, καθιστικές διαμαρτυρίες και …τηλεβόες.
Άντε «έπεφτε και καμιά ψιλή» σε προπηλακισμούς με τα ΜΑΤ.
Όμως αυτή τη φορά τα πράγματα, δείχνουν ξεκάθαρα ότι έχουν ξεφύγει!

Αλέξης: Ο πατερούλης του κιτς.


Μερικές φορές στην πολιτική, όση σοβαροφάνεια και αν επιστρατεύσεις, αν είσαι κιτς δεν γίνεται να το κρύψεις.


Τι είναι κιτς;
Ο πιο γοητευτικός ορισμός έχει δοθεί από τον Κούντερα, στην «Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι»: «Το κιτς», γράφει ο τσέχος συγγραφέας, «είναι το αισθητικό ιδεώδες όλων των πολιτικών, όλων των κομμάτων και όλων των πολιτικών κινημάτων. Ό,τι παρενοχλεί το κιτς εξοστρακίζεται από τη ζωή: κάθε εκδήλωση ατομικισμού [...]. Ο αντίπαλος του ολοκληρωτικού κιτς είναι ο άνθρωπος που θέτει ερωτήσεις».
 

Τι παθαίνει ένα παιδί απ’ τη πολλή τηλεόραση;


Σίγουρα η πρώτη σκέψη σαν απάντηση στο ερώτημα του τίτλου, που κάνει κάποιος είναι ότι μπορεί να “χαλάσει τα μάτια του” όπως έλεγαν παλιότερα.
Εμείς όμως δεν αναφερόμαστε στο τι παθαίνουμε όταν βλέπουμε τηλεόραση από σωματικής απόψεως, αλλά αναφερόμαστε στο πως μπορεί να αλλάξει η συμπεριφορά μας.


Διαβάστε τι μπορεί να πάθουν όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και οι έφηβοι που δεν ξεκολλάνε από την τηλεόραση… 

Μπρρρρρ……..


Συνωστισμός στην επίσημη σελίδα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη τις δύο βδομάδες που κυκλοφορεί στο Ιντερνετ.

 
Μέσος όρος ηλικίας 35 με 44 και ακολουθούν βραχεία κεφαλή οι εικοσιπεντάρηδες. Δεν ξέρω ποιοι είναι οι άλλοι 7.613 «φίλοι» του, η επτάκις χιλιοστή εξακοσιοστή δεκάτη τετάρτη πάντως είμαι εγώ.


Εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Τζούλια!


Γράφαμε τις προάλλες πως μέσα από την κρίση και την ύφεση, δημιουργούνται νέες ευκαιρίες απασχόλησης στη πολύπαθη χώρα μας.
Κυρίως στον τομέα της πορνείας, αλλά και των ερωτικών ταινιών, κοινώς τσόντες.


Χιλιάδες είναι, λένε, οι νοικοκυρές που κάνουν μια «δεύτερη δουλειά», όπως και οι αιτήσεις συμπατριωτών μας που είναι έτοιμοι να τα δώσουν όλα ενώπιον της κάμερας, προκειμένου να βγάλουν λίγα χρήματα.
Και παράλληλα να διασκεδάσουν.
 

Τσίπρας vs Ολάντ-Μέρκελ.


Αυτές τις ημέρες εξετάζεται σιωπηρά ο ανασχηματισμός.
Διάφορα sites μάλιστα κάνουν μετρήσεις για το ποιος πρέπει να φύγει.

 
Μετά τη στήριξη της κυβέρνησης από Ολάντ και Μέρκελ, είναι προφανές ότι ο Σαμαράς θα προχωρήσει σε λίφτινγκ, το οποίο βεβαίως δεν αφορά τον Αβραμόπουλο, που ουσιαστικά είναι το Νο 2.
Ποιοι όμως κινδυνεύουν;
Το δείχνουν συνήθως οι εικόνες.

Καλύπτω δυο γενιές βίας...


Η πρόσφατη επίθεση των 50 κουκουλοφόρων στα ορυχεία της Χαλκιδικής δικαιολογήθηκε από ένα κομμάτι της κοινωνίας ως κάτι φυσιολογικό.
Δεν με ενδιαφέρει σε ποια παράταξη ανήκουν, αν υποθέσουμε ότι οι τραμπούκοι μπορούν να ανήκουν σε κάποιο κοινοβουλευτικό κόμμα.
Παρακολουθούμε όμως ένα φεστιβάλ βίας που θα έπρεπε κανονικά να μας ανησυχεί. Σε αυτή την βία αναφέρεται ένας φίλος. Από την δική του πλευρά. Με τα δικά του βιώματα. Αναρωτιέμαι αν έχουμε τελειώσει με τον εμφύλιο...


Η δική μου άποψη είναι πως όχι! Δεν έχουμε «καθαρίσει» με τον εμφύλιο.
Εκείνη η σκοτεινή πλευρά της Ιστορίας θα μας ταλαιπωρεί για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμη. Ο διαχωρισμός της κοινωνίας σε δεξιούς και αριστερούς, οι αποκλεισμοί, η αίσθηση της αδικίας που δημιουργήθηκε στις τάξεις των χαμένων στον εμφύλιο, είναι οι ερινύες που τυράννησαν την χώρα στην φάση της μεταπολίτευσης. Κι όπως είμαστε συνηθισμένοι σε αυτό τον τόπο, πήγαμε από το ένα άκρο στο άλλο...

Παίζω, άρα μαθαίνω

Πως θα σας φαινότανε αν ανακαλύπτατε ένα μέσο που θα μάθαινε στα παιδιά σας μια ξένη γλώσσα, αγάπη για την καλή μουσική, ηθικές αξίες, ιστορία και μυθολογία, ενώ παράλληλα θα του ενέπνεε την αγάπη για σοβαρές κοινωνικές και ανθρωπιστικές αναζητήσεις?


Αν μέσα σε όλα αυτά βάζαμε σαν bonus την εξάσκηση ικανοτήτων, όπως τον καλύτερο συντονισμό ματιού-χεριού, την κριτική και στρατηγικής σκέψη και την ταχεία λήψη αποφάσεων, τις κοινωνικές του δεξιότητες και την αφύπνιση της ανάγκης του για επίτευξη στόχων?

Και όλα αυτά ενώ διασκεδάζει?


Καλώς ήρθατε στον μαγικό κόσμο των ηλεκτρονικών παιχνιδιών!