21.4.13
Φιλοσοφώντας περί έρωτος…
Ένα γράμμα με ταπεινή όψη έμενε αζήτητο για βδομάδες ολόκληρες πάνω στον πάγκο του θυρωρείου. Μέρα με τη μέρα θαβόταν όλο και πιο πολύ κάτω από μια στοίβα φρέσκων επιστολών, μέχρι που κάποια στιγμή κρύφτηκε ολότελα. Ώσπου χθες το ξανάδα στην κορυφή. Ήταν φανερό πως κάποιος το είχε ανοίξει. Νικημένος από την περιέργεια, μα και με ήσυχη τη συνείδηση πως μια παραβιασμένη πόρτα δεν παραβιάζεται ξανά, έβγαλα το ριγέ χαρτί από το φάκελο…
Brain drain…
Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η τριτοβάθμια
εκπαίδευση στη χώρα μας δεν είναι κατά τη γνώμη μου αυτά που ακούμε ή βλέπουμε
στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις.
Δεν είναι δηλαδή οι αιώνιοι φοιτητές, οι δυσκολίες
εφαρμογής του νέου νόμου, οι συγχωνεύσεις του σχεδίου Αθηνά κ.λπ.
Στην εποχή της κρίσης η μεγαλύτερη πρόκληση, όχι μόνο για
την τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά για όλη τη χώρα, είναι το πώς θα αναχαιτίσει
τον μεγάλο κίνδυνο που λέγεται “brain drain”, δηλαδή τη
διαρροή ανθρώπων υψηλού μορφωτικού επιπέδου.
Σημαντικά ταξίδια προγραμματίζει ο Σαμαράς.
Σε Πεκίνο και Ουάσινγκτον αναμένεται να ταξιδέψει στις
αρχές του καλοκαιριού ο Αντώνης Σαμαράς, με την πρωθυπουργική ατζέντα να
περιλαμβάνει κυρίως ενεργειακά, γεωστρατηγικά και επενδυτικά θέματα.
Παράλληλα, στα πλάνα του Α.Σαμαρά περιλαμβάνεται ακόμη
ένα σημαντικό ταξίδι, στο Τελ Αβίβ, για το πρώτο Ανώτατο Διακυβερνητικό
Συμβούλιο Ελλάδας-Ισραήλ (G to G) τη διεξαγωγή του οποίου συμφώνησαν Σαμαράς-Νετανιάχου
προ μηνός, λίγες ώρες αφότου ξέσπασε η τρικυμία στην Κύπρο.
21η Απριλίου σήμερα….
Τις πρωινές ώρες της 21ης
Απριλίου του 1967, η στρατιωτική κλίκα υπό τον Γ. Παπαδόπουλο κατέλυσε το
κοινοβουλευτικό καθεστώς με πραξικόπημα, επικαλούμενη τον ανύπαρκτο
«κομμουνιστικό κίνδυνο».
Ο «πολιτικός κόσμος» βρέθηκε σύσσωμος δέσμιος για να
συζητεί τα «αίτια» και τις ευθύνες, ενώ χιλιάδες πολιτών συνελήφθησαν και
εκτοπίστηκαν σε τόπους εξορίας.
Η χώρα μπήκε στο «γύψο», σε ένα σκοτεινό τούνελ για μια
επταετία από το οποίο εξήλθε μόνο εξ αιτίας της κυπριακής τραγωδίας.
Το στρατιωτικό πραξικόπημα ήταν
αναμενόμενο.
Απλώς δεν πραγματοποιήθηκε από την επίσημη στρατιωτική
ηγεσία, η οποία περίμενε το «πράσινο φως» από τον βασιλέα Κωνσταντίνο για να
ενεργήσει.
Η εγγενής ηλιθιότητα…
Το ότι η βλακεία είναι ανίκητη, εκτός από κλισέ, αποτελεί
και πραγματικότητα.
Μια πραγματικότητα, που εγώ τουλάχιστον την ζω καθημερινά.
Με αποτέλεσμα να ανεβαίνει η πίεσή μου στα ουράνια…
Όχι ότι εγώ είμαι κανένας Άινσταϊν.
Ίσα ίσα… αφού αν όλα είναι σχετικά, σίγουρα είμαι πολύ
πιο αργόστροφος από εκατομμύρια συνελλήνων.
Αλλά δυστυχώς, έχω πλέον καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι η
συντριπτική πλειοψηφία είναι απλά ηλίθιοι.
Και όπως οι περισσότεροι ηλίθιοι, η βραδύνοια τους συνδυάζεται
με κουτοπονηριά και καπατσοσύνη.
Με ιδιοτέλεια…