Κάτω τα χέρια από τον Σαμαρά!


Λέμε για τον Σύριζα τα χίλια μύρια, επειδή εξαιτίας των «άπειρων» συνιστωσών του και της πολυφωνίας απόψεων, βγαίνει συνήθως προς τα έξω ως ένα ανερμάτιστο σύνολο, που πηγαίνει μια από εδώ και μια από εκεί…
Με αποτέλεσμα να μπερδεύει τον κόσμο (πολλές φορές και εσκεμμένα).
Προσπαθεί δηλαδή να πάρει ψήφους από κάθε είδους πικραμένο, με σύνθημα την άρνηση για την άρνηση, χωρίς να καταφέρνει όμως να συγκεράσει τις διάφορες αντικρουόμενες απόψεις, και αυτό είναι η μεγάλη του αδυναμία, χάρη στην οποία αποκλείεται να δει εξουσία.
Κι αν ποτέ την δει, θα είναι πρόσκαιρη και αποτυχημένη.
Εξάλλου, και ο ίδιος ο αρχηγός του είναι λίγος… πώς να το κάνουμε;



Όμως, ούτε η Νέα Δημοκρατία πάει καλά σε αυτόν τον τομέα.
Και δεν μιλάω για τον αρχηγό της, διότι εκεί της έτυχε … Λιονέλ Μέσι.
Που όμως κάποιοι κομπλεξικοί δεν μπορούν ούτε να το αντιληφθούν, και ούτε να το αναγνωρίσουν.
Μιλάω για τις εσωτερικές της φατρίες.
Μπορεί να μην είναι  θεσμοθετημένες ή επίσημες οι δικές της «συνιστώσες», αλλά υπάρχουν.
Και κάνουν ζημιά τόσο στο ίδιο το κόμμα, όσο και στη χώρα, την οποία κυβερνά με νύχια και με δόντια  το συγκεκριμένο κόμμα στη παρούσα (δύσκολη) ιστορική  φάση.


Οι Καναδέζες χήρες και τα … Σπάτα.


Αφού όλοι σημειώσαμε με ενδιαφέρον το ότι κάποιος (τελικά) ενδιαφέρθηκε να αποκτήσει ποσοστό στο Αεροδρόμιο των Σπάτων – το Συνταξιοδοτικό Ταμείο των Καναδών Δημοσίων Υπαλλήλων («οι Καναδέζες χήρες», κατά συντομογραφία) έστω και από σπόντα, άλλοι για να πούμε ότι τέτοιοι επενδυτές βλέπουν τα πράγματα μακροπρόθεσμα (άρα, χρήσιμο), άλλοι για να θεωρήσουν γενικά ότι «ψήφος εμπιστοσύνης στην Ελλάδα», χρειάζεται και λίγο διάβασμα.



Όχι, όχι επειδή εκείνο που αποκτήθηκε (με αγορά-πακέτο από τη Hochtief Airports, κάτοχο του 26,7% που είναι πάνω από 25% του Αεροδρομίου: κρατήστε το αυτό!) ήταν μέσα σ’ ένα σακούλι που είχε κι άλλες συμμετοχές – από το Ντίσελντορφ ή το Σίδνεϊ μέχρι τα Τίρανα.
Αλλά επειδή η απόκτηση του Ελ. Βενιζέλος είναι περίπλοκη υπόθεση.
Οπότε, η εδώ και ενάμιση χρόνο σχεδιαζόμενη -με ρυθμούς ΤΑΙΠΕΔ- πώληση του 30% του Αεροδρομίου (το ελληνικό Δημόσιο ξεκίνησε με 55%, άρα θα του μείνουν 25%: κρατήστε το κι αυτό!), αν δεν γίνουν τα πράγματα ευμέθοδα μπορεί να μπλοκάρει.

Μια συγνώμη ρε….


Τι ωραίοι που είναι οι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ!
Μαχητικοί... Δυναμικοί... Αγωνιστές...
Όπως συνηθίζουν να λένε κάθε φορά που κάνουν απεργία “δίνουν το καλό παράδειγμα στους μαθητές τους για την αγωνιστική διεκδίκηση του δίκιου τους”!
Ρε, δε ντρέπεστε λιγάκι λέω εγώ;

 
Αποφάσισε η ΟΛΜΕ 24ωρη απεργία την πρώτη ημέρα των Πανελληνίων (ναι, ξέρω, τώρα τις λένε “Πανελλαδικές” αλλά εγώ είμαι τις παλιάς σχολής) και θα ψηφίσουν για την πρόταση πενθήμερης απεργίας 20-24/5, δηλαδή την πρώτη εβδομάδα των εξετάσεων…

Αχ αυτές οι συντεχνίες….


Ή αλλιώς: Το όνειρο του Μήτσου!
 
 Με αφορμή την μεγάλη συζήτηση, και τις κόντρες που ανέκυψαν εξαιτίας της απόφασης των εκπαιδευτικών να απεργήσουν στη διάρκεια των εξετάσεων, ας θυμηθούμε ένα παλιό αρθράκι για τις συντεχνίες, που μαστίζουν «εξ υπανέκαθεν» την δόλια μας την χώρα.
Και να θυμόμαστε πως φασισμός (ουσιαστικά) σημαίνει συντεχνιασμός!
Ο φίλος μου ο Μήτσος είναι απλό παιδί.
Έτσι ήταν από μικρός.
Δουλειά, σπίτι, καμιά καφετέρια που και που, και πάνω απ`όλα ΜΠΑΟΚ ολέ! 
Simple things for simple minds.
Μπορεί να αγνοεί πολλά πράγματα, μπορεί να μην τον ενδιαφέρει ούτε το κουρδικό ούτε η  ενδεχόμενη χρεοκοπία της χώρας, αλλά μη του πεις για τη Μπαοκάρα του…  εκεί είναι εγκυκλοπαιδιστής!
Ο Μήτσος λοιπόν, δουλεύει ως μηχανικός  αυτοκινήτων, σαν σκυλί, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Και κουτσά στραβά τα φέρνει βόλτα.
Ονειρεύεται μάλιστα να ανοίξει κάποτε και δικό του συνεργείο.


Πάρτε και τον Αλέξη στο Πεκίνο…


Υπήρξαν επιχειρηματίες που παρακαλούσαν να επιστρέψουμε στην δραχμή, ελπίζοντας ότι εκείνη την ώρα θα έσβηνε ένα μεγάλο μέρος των χρεών τους.
Κόμματα και πολιτικοί που επένδυσαν στην ώρα που ο ελληνικός λαός θα ζούσε μόνο με το δελτίο.
Όλοι αυτοί έχουν πλέον ένα βασικό πρόβλημα προσανατολισμού: Η χώρα έχει αυξήσει τις πιθανότητές της να αφήσει πίσω της τα συντρίμμια της κρίσης.



Η πρώτη μεγάλη ιδιωτικοποίηση, αυτή του ΟΠΑΠ, έγινε και παρά το γεγονός ότι οι δυνάμεις της διαπλοκής πολέμησαν λυσσασμένα για να την αποτρέψουν.
Ο ξένος Τύπος αρχίζει να αναγνωρίζει όλα όσα έχουν γίνει με τις θυσίες του ελληνικού λαού, το χρηματιστήριο ανεβαίνει και ξένος οίκος προτείνει την αγορά ελληνικών ομολόγων! 
Ειδικά αυτό το τελευταίο ήταν που ενόχλησε ιδιαίτερα.
Διότι γνωρίζουν ότι οι ξένες μεγάλες τράπεζες δεν χαρίζονται σε κανέναν όταν μιλάνε για λεφτά! 


Δρυός πεσούσης…


Τελικά για άλλη μια φορά αποδεικνύεται το αρχαίο ρητό «δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται»!
Μόνο που τη φορά αυτή η πεπτοκυία δρυς δεν είναι πρόσωπο, αλλά κράτος, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, που βρήκαν ευκαιρία τα ξένα συμφέροντα και προσπαθούν να επωφεληθούν πολιτικά από την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει!



Η Κύπρος ξεκίνησε αθόρυβα και πολύ διακριτικά τις πολιτικοδιπλωματικές διαδικασίες οριοθέτησης της ΑΟΖ με τις γειτονικές χώρες από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας.
Αφού υπέγραψε σχετική συμφωνία με την Αίγυπτο, τον Φεβρουάριο του 2003, συνέχισε τις συνομιλίες και τις διαπραγματεύσεις και μετά την είσοδό της στην Ε.Ε. (2004), ως πλήρες μέλος.
Έτσι, ακολούθησε η συμφωνία οριοθέτησης με τον Λίβανο, το 2007, και με το Ισραήλ, το 2010.

Ζήτω το ελαιόλαδο!


Σου τέλειωσε η μάσκα μαλλιών, η κρέμα προσώπου, ματιών, καθώς επίσης το αγαπημένο σου σκραμπ σώματος ή ό,τι άλλο, τα μαγαζιά είναι κλειστά, σε έχει πιάσει απελπισία, εγώ σου μουρμουράω ότι είσαι της τελευταίας στιγμής, καθόλου προνοητική και μέσα σε όλα αυτά απόψε έχεις ραντεβού, το πρώτο ραντεβού με τον παίδαρο που γνώρισες πρόσφατα, θέλεις να λάμπεις ολόκληρη, αλλά πώς, αφού δεν έχεις τα πολύτιμα όπλα σου;



Μη σε πιάνει πανικός, εδώ είμαι να σε σώσω, έχω το απόλυτο ελιξίριο ομορφιάς, την αυτού εξοχότητα, το ελαιόλαδο!
Μπορείς να υποκλιθείς στο μεγαλείο του, οι παρακάτω συνταγές που θα σου δώσω κάνουν κυριολεκτικά θαύματα.
Εμπιστέψου με και θα δεις.