18.10.13
Τι σημαίνει κεντροαριστερός στην Ελλάδα;
Τι σημαίνει κεντροαριστερός στην Ελλάδα σύμφωνα με το
εγχώριο πολιτικό λεξικό;
Να μπορείς να συνδιαλλάσσεσαι με όλους και με όλα χωρίς
καμιά ενοχή, ήτοι να είσαι απενοχοποιημένα ευέλικτος.
Να λες όλους τους άλλους φτηνούς λαϊκιστές και εσύ να
συγγράφεις με την ησυχία σου τον επόμενο τόμο στη Βίβλο του Λαϊκισμού.
Η δικαίωση της Γιούλας!!!!!
Ή αλλιώς: ZITO O ALEKSIS!
Είπα να κοιμηθώ λίγο σήμερα το μεσημέρι, και το σκυλομετάνιωσα.
Διότι μόλις ξύπνησα βρήκα καμιά δεκαριά αναπάντητες κλήσεις
στο κινητό μου, από την κολλητή μου φίλη Γιούλα Μπουρδόλη.
Την γνωστή ακτιβίστρια, και πρόεδρο του συλλόγου των αγάμων θυγατέρων.
Στην αρχή τρόμαξα, διότι φαντάστηκα ότι κάτι θα έπαθε.
Άλλωστε, όπως μου είχε πει επανειλημμένα, φοβάται
δολοφονική επίθεση από κάποιους αδίστακτους σαμαρικούς πράκτορες, που την
παρακολουθούν μέρα νύχτα, ακόμη και την ώρα που πάει στο κομμωτήριο, ενώ τα τηλέφωνά
της συνεχώς κάνουν «ττττζζζζζζζρρρρσσσσσσσσζζζζζζζζ», όπως καταγγέλλει.
Και όλα αυτά, από τότε που μαζί με την ταμία του συλλόγου
Σούλα Καραμπούτσογλου (κάτω φωτό), αποφάσισαν να τιμωρήσουν τον ανάλγητο Σαμαρά, που τις έκοψε
τις πενιχρές συντάξεις, και να προσεγγίσουν πολιτικά τον Τσίπρα.
Η θεωρία των προβοκατόρων.
Ένας από τους πιο διαδεδομένους μύθους της μεταπολίτευσης
ήταν εκείνος των προβοκατόρων στις διαδηλώσεις.
Σύμφωνα με αυτόν, για περίπου σαράντα χρόνια αστυνομικοί
δέρνουν, τραυματίζουν, καίνε αστυνομικούς, μόνο και μόνο για να βγάζουν το κακό
όνομα στην Αριστερά ή στο «Κίνημα».
Φυσικά αυτός δεν είναι ο μόνος παραλογισμός που με το
«λέγε λέγε» της ιδεολογικά κυρίαρχης Αριστεράς επικράτησε στον τόπο.
Η «θεωρία των προβοκατόρων», όμως, μετεξελίχθηκε και το
κυριότερο άρχισε να χρησιμοποιείται από την ακροδεξιά.
Έτσι η πρώτη γραμμή υπεράσπισης της Χρυσής Αυγής μετά τη
δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν η άρνηση κάθε σχέσης με τον κατηγορούμενο, παρά
το γεγονός ότι εκείνος ομολόγησε την ένταξή του στο ναζιστικό μόρφωμα.
Η οργάνωση άφηνε να διαρρεύσει ότι ο κατηγορούμενος είναι
παλιός κομμουνιστής και πιθανότατα προβοκάτορας που είχε στόχο τη διάλυση της
Χ.Α.
Ο Αλέξης μας ψεκάζει…
Ο πολιτικός λόγος έχει χαρακτηριστικά και κανόνες.
Έχει ύφος, πλοκή και επικλήσεις στη λογική, στο
συναίσθημα, στο ήθος και πολύ συχνά σε αυθεντίες.
Από την εποχή του Αλκιβιάδη -του πρώτου ανήθικου
ηγέτη στις δημοκρατίες- ως τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο χαρακτήρας της πολιτικής
επικοινωνίας έχει όλα τα δείγματα για να μπορέσει κάποιος να αναλύσει τη θεωρία
και τις προθέσεις των πολιτικών ανδρών.
Ο Αλέξης Τσίπρας υπόσχεται
δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα, κούρεμα των δανείων, αποκατάσταση των «αδικιών»,
προσλήψεις στο δημόσιο, «τσαμπουκά» στους δανειστές και ό,τι άλλο μπορεί να
ποθεί το θυμικό του «λαού».
Δίνει την εντύπωση πως ό,τι και να του ζητήσεις, θα πει
ένα μεγαλοπρεπές και ανακουφιστικό «ναι»!
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μόνιμοι μαϊντανοί στα κανάλια δεν
κάνουν τίποτε από το να αφήνουν πόρτες ελπίδας για όλους.
Η διαπλεκόμενη μαντάμ Μέρκελ…
Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της διαπλοκής, τότε πώς
αλλιώς θα ορίζατε την ακόλουθη αλληλουχία: Τη μια μέρα η βιομηχανία της BMW τα
ακουμπάει γενναιόδωρα στα ταμεία του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος, πέντε
μέρες αργότερα, η Γερμανία αξιώνει από την ΕΕ να αναβληθεί η εφαρμογή μιας
ειλημμένης απόφασης για τα αυτοκίνητα, που αφορούσε τη θέσπιση περιορισμών
στους ρύπους.
Μάλιστα!
Αυτά συνέβησαν στα υψηλά κλιμάκια εξουσίας της άσπιλης,
αδιάφθορης και σκληρής (στη λατρεία της ενάρετης ζωής) κας Μέρκελ.
58 συν ένας κήνσορες…
Δεν χρειαζόταν να ευλογήσει ο Σημίτης την κίνηση των «58»
για την Κεντροαριστερά. Μια ματιά στις υπογραφές οδηγεί στη διαπίστωση ότι ο
βασικός πυρήνας των «58» συγκροτείται από στελέχη του σημιτικού
«εκσυγχρονισμού» και στενούς συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού.
Όπερ σημαίνει ότι το «τι λένε» έρχεται σε δεύτερη μοίρα.
Εκτοπίζεται από το «ποιοι το λένε». Και ιδού γιατί:
Κάποιος που μετέχει ενεργά, από οποιαδήποτε θέση, σ' ένα
οργανωμένο μόρφωμα -πόσω μάλλον σε κυβέρνηση ή σε Οργανισμούς και θέσεις κατά
την περίοδο της θητείας της- πιστώνεται με τα θετικά της διακυβέρνησης ή
χρεώνεται με τα αρνητικά της.
Το ίδιο συμβαίνει και με λογίους, πανεπιστημιακούς,
λογοτέχνες και δημοσιολόγους που εμφορούνται από τις ίδιες ιδέες και
συμπαρίστανται, στηρίζουν, ενθαρρύνουν και κήδονται για την επιτυχία του
εγχειρήματος...