28.2.14
Έχω μια επιφύλαξη…
Είναι πολύ ωραίο
πράγμα η
ανακοίνωση μιας νέας πολιτικής κίνησης από έναν Έλληνα δημοσιογράφο που δεν
ανήκει ούτε στους ιδεολογικά στρατευμένους, ούτε στους τρελούς ψεκασμένους.
Αν έχετε προσέξει, εκείνοι είναι που κατέρχονται
συνήθως στην πολιτική.
Αν μη τι άλλο, «Το Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη
προσθέτει λίγη περιπέτεια και ποικιλία και σασπένς σε ένα πολιτικό σκηνικό που
μέσα στην κρίση έχει γίνει αλλόκοτα αποκρουστικό και γκροτέσκο.
Μία πρώτη επιφύλαξη έχω για το εγχείρημα και
είναι σοβαρή:
Αλέξη… σοβαρέψου.
Για
μένα που παρακολουθώ με ιδιαίτερη επιμέλεια την επικαιρότητα, δυο ήταν οι
κυριότερες (και πλέον επικίνδυνες) πατάτες που έχει εκστομίσει ο Σύριζας, τα
τελευταία δυο χρόνια που αποτελεί την αξιωματική αντιπολίτευση στη δύσμοιρη τη χώρα
μας.
Η
μια πατάτα ήταν η μεγαλοστομία του
Αλέξη, ότι ευθύς μόλις αναλάβει, θα καταργήσει το μνημόνιο με ένα μόνο άρθρο,
ενός μόνο νομοσχεδίου, και η άλλη αυτό που είχε πει ο Γλέζος, ότι θα αυξήσουν
την απασχόληση, και θα μειώσουν την ανεργία με …. δουλειά στα φράγματα!
Βουλευτής Μπάρκας, όπως λέμε καλλιτέχνις … Γιούλη Μπάρκα!
Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο Κ. Μπάρκας.
Νέος άνθρωπος που θεωρητικά έχει επίπεδο και
είναι καθαρός.
Απ’ ότι μαθαίνουμε, ήταν δημοσιογράφος της
Αυγής, εξελέγη στην Πρέβεζα και είναι ο πιο νέος σε ηλικία βουλευτής στην
Ήπειρο, έχοντας συμπληρώσει μόλις 31 χρόνια παρουσίας στα εγκόσμια.
Ο νεαρός πολιτικός είναι ο μοναδικός Ηπειρώτης
Βουλευτής, εκ των 35 συνολικά από τους 300, που αρνήθηκε να επιβαρύνει τον
κρατικό προϋπολογισμό με λήψη και χρήση βουλευτικού οχήματος.
Μπορεί η χώρα να στηριχθεί πάνω του;
Μπορεί να τον δούμε υπουργό κάποτε;
Διαβάστε τι είπε μέσα στη Βουλή για τον Έλληνα
πρωθυπουργό: «Μπορεί ο Σαμαράς να έχει το τέλος του Γιανουκόβιτς αλλά η
Ελλάδα δεν θα έχει το τέλος της Ουκρανίας».
Το «αντισυστημικό» παπάκι πάει στη ποταμιά…
Από χθες η Ελλάδα ασχολείται –και λόγω Media
φυσικά- με το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη, του δημοσιογράφου με το σακίδιο που
αποφάσισε να εγκαταλείψει τη δουλειά του για να σώσει τη χώρα από τις επάλξεις
της Κεντροαριστεράς.
Πολλοί πλέον, είτε μιλώντας σοβαρά είτε κάνοντας
χιούμορ αναρωτιούνται γιατί ο Θεοδωράκης διέβη τον Ρουβίκωνα.
Γιατί αφήνει μια καλή καριέρα με, σίγουρα, πολλά
λεφτά, με ισχυρές διασυνδέσεις στο χώρο της πολιτικής, των μέσων ενημέρωσης και
των επιχειρηματιών.
Χρειαζόμαστε κι άλλους δημοσιογράφους για να μας σώσουν;
Με το που ανακοινώθηκε το νέο κόμμα του
Θεοδωράκη, τα πανίσχυρα κυκλώματα των ΜΜΕ έδειξαν την δύναμή τους.
Δεκάδες άρθρα, αναρτήσεις, κλπ.
Η πιο αποτελεσματική διαφήμιση δηλαδή.
Και με κεντρικό άξονα το ότι είναι ένας απλός
άνθρωπος, σαν κι εμάς…
Που μιλάει απλά.
Που καταλαβαίνει τον καθημερινό Έλληνα.