Ο Βαρουφάκης, ο Λάκης και η Σαμπιχά…
Το σφάλλειν ανθρώπινο: errare humanum est, όπως
γράφει κάπου ο Σενέκας. Αλλά και ουδείς άσφαλτος, που είπε κάποτε η Αντζελα
Δημητρίου και έπεσαν πάνω της να τη φάνε οι κουλτουριάρηδες, αγνοώντας ότι,
μάλλον χωρίς να το ξέρει η καημένη, το είχε πει σωστά· διότι «άσφαλτος»
σημαίνει αλάθητος και εντοπίζεται στη γλώσσα μας ήδη από τα μεσαιωνικά χρόνια
(βλ. λεξικό Δημητράκου).
Στην προεκλογική εκστρατεία που ξεκίνησε πριν
από το Πάσχα, όλοι θα κάνουν λάθη.
Σημασία έχει, λοιπόν, ποιος θα κάνει τα
λιγότερα.
Μέχρι στιγμής, διαπιστώνω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ
(Λ-Τ/Τ-Λ)* έχει διαπράξει τα περισσότερα.
Να τα πάρουμε με χρονολογική σειρά…
Ο Μάκης, ο Λάκης και ο Ζαγοράκης...
Η «παλαβή» αριστερά και δεξιά οι οποίες φέρουν το μεγαλύτερο μερίδιο
ευθύνης της χρεοκοπίας της χώρας, προκειμένου να την συγκαλύψουν και να
επιβιώσουν πολιτικά, προσπαθούν τα τέσσερα χρόνια της χρεοκοπίας να μας πείσουν
πως για τη χρεοκοπία ευθύνεται το ευρώ, η Μέρκελ, ο Τόμσεν, το ΔΝΤ που απ’ όπου
περνά αφήνει καμένη γη...
Ιδίως το τελευταίο.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα «καμένης γης» μετά το ΔΝΤ, αλλά κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να υπενθυμίσει πως το ΔΝΤ δεν επισκέπτεται υγιείς οικονομικά χώρες, αλλά χώρες που έχουν καταρρεύσει οικονομικά.
Τουτέστιν επισκέπτεται το δάσος μετά την
πυρκαγιά...
Τα χάλια της «συμπρωτεύουσας».
Η προεκλογική περίοδος είναι στη κορύφωσή της,
με τους διάφορους υποψήφιους για την δημαρχία και την περιφέρεια να υπόσχονται
παπάδες, την ίδια ώρα που η πόλη της Θεσσαλονίκης είναι αφημένη στην ασυδοσία
των τροχοφόρων.
Η κατάργηση της δημοτικής αστυνομίας και η ανυπαρξία της τροχαίας,
έχουν φέρει το απόλυτο μπάχαλο.
Με τον κάθε επιτήδειο και θρασύ νεοέλληνα να
παρκάρει όπου του καπνίσει, αφού έτσι κι αλλιώς δεν ελέγχεται από κανέναν.
Με αποτέλεσμα τα πεζοδρόμια να είναι πλέον αποκλειστικά για τα ι.χ των κιμπάρηδων Θεσσαλονικέων...
Κατά τα άλλα, οι υποψήφιοι και τι δεν υπόσχονται…
Πάρτε λοιπόν μια γεύση από μια πεντάλεπτη βόλτα
στην ανατολική Θεσσαλονίκη (και όχι μόνο), ένα όμορφο ανοιξιάτικο απόγευμα...
Πάσχα χωρίς αρνί…
Βαριά γκρίζα σύννεφα είχαν συγκεντρωθεί πάνω από
την οικία του Νίκου Δήμου ανήμερα Κυριακή του Πάσχα.
Περίεργο φαινόμενο, αν λάβει κανείς υπ’ όψιν τη
γενική ηλιοφάνεια που βασίλευε στην υπόλοιπη περιοχή.
Ο φιλόσοφος ένιωθε και την ψυχή του βαριά και
γκρίζα.
Για μιαν ακόμη φορά είχε πει σκληρές και
πρωτότυπες αλήθειες.
Πληρώνοντας, όμως, και το τίμημα.
Ήξερε – και το ήξερε καλά – πως αυτή είναι
η μοίρα όσων τολμούν να εκστομίζουν πικρές αλήθειες που ακούγονται για πρώτη
φορά.
Και ο Δήμου ήταν, αναμφισβήτητα, ένας από
δαύτους.
Τα «κουρέλια» τραγουδάνε ακόμη…
Είναι γνωστή η «αλλεργία» της
ελληνικής αριστεράς στις ιδιωτικοποιήσεις και το επιχειρείν εν γένει.
Εξάλλου το γεγονός πως η Ελλάδα είναι μια από
τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης (μόνο οι πρώην σοβιετικές παραμένουν ακόμη
φτωχότερες) δεν είναι άσχετο με την εχθρότητα προς το ιδιωτικό επιχειρηματικό
κέρδος που έχει επιβάλλει στην χώρα η κυρίαρχη αριστερή ιδεολογία.
Εχθρικό περιβάλλον προς το επιχειρείν και φιλικό
περιβάλλον προς την πελατοκρατία, την κομματοκρατία και τον παρασιτισμό: αυτό
είναι το μοντέλο της ελληνικής χρεοκοπίας.
Λάθη που κατάντησαν να θεωρούνται σωστά…
Κάποια λάθη είναι τόσο
διαδεδομένα που τα έχουμε πια συνηθίσει:
·
κοινοτυπία.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το σωστό είναι κοινοτοπία. Το
"κοινοτυπία" είναι όμως πιο ωραία λέξη και χρησιμοποιείται
περισσότερο
·
καταχωρώ-καταχώρηση.
Το σωστό είναι καταχωρίζω-καταχώριση.
Παρ' όλα αυτά η εσφαλμένη
εκδοχή είναι πολύ πιο διαδεδομένη.
·
αυτοκινητιστικό
δυστύχημα. Το σωστό είναι αυτοκινητικό δυστύχημα αλλά το
"αυτοκινητιστικό δυστύχημα" είναι πολύ συνηθισμένο και δεν ενοχλεί.
·
κάθησα-καθήστε.
Όλες οι πηγές συμφωνούν ότι το σωστό είναι κάθισα-καθίστε, κάτι που
φαίνεται όμως να είναι αποτέλεσμα κοινής συμφωνίας παρά επιστημονικής εξήγησης,
δεδομένου ότι το "κάθισα" προέρχεται από το "καθίζω".